(تصویر) کشف دستخط 1400 سالۀ یکی از اصحاب پیامبر (ص) در عربستان

فرادید| اگرچه تا کنون سنگ‌نوشته‌های زیادی از دوران اولیه اسلام شناخته شده‌اند، اما نویسندگان آنها تأیید نشده‌اند؛ تا قبل از این فقط نویسندۀ یک سنگ‌نوشتۀ دیگر که در منطقه الباحه عربستان سعودی قرار دارد تایید شده بود.

به گزارش فرادید؛ بنابراین سنگ‌نوشته‌ای که محققان در یک مطالعه جدید در شماره آوریل مجله مطالعات خاور نزدیک مورد تجزیه و تحلیل قرار دادند، دومین سنگ‌نوشته‌ای است که ارتباط آن با یکی از صحابۀ پیامبر اسلام (ص) ثابت شده است.

آنطور که محققان می‌گویند، این متن در اوایل قرن هفتم میلادی و قبل از اینکه اسلام به طور کامل بر عربستان تسلط یابد حکاکی شده است. به همین دلیل، این سنگ‌نوشته شاهد مهمی از دوران قبل از اسلام در حجاز و زمینه دینی مخاطبان قرآن به شمار می‌رود.

سنگ‌نوشته در فاصلۀ حدودا 100 متری از این مسجد قدیمی کشف شد

محققان با مطالعه بیوگرافی‌های سنتی مسلمانان و سوابق شجره‌نامه‌ای اعراب دریافتند که ترکیب این نام‌ها بسیار نادر است و تنها کسی که مشخصاتش با نام «حنظله بن عبدعمرو» یکسان است، همان حنظله بن ابی عامر است؛ فردی از قبیله اوس که در یثرب مستقر بود و بعدها به یکی از یاران پیامبر (ص) تبدیل شد.

حنظله به خصوص به این دلیل در تاریخ اسلام معروف است که بعد از ازدواجش تنها یک شب را در کنار همسرش گذراند و سپس همراه پیامبر (ص) به جنگ احد رفت و در آن جنگ به شهادت رسید. پیامبر (ص) حنظله را «غسیل‌الملائکه» یعنی «غسل داده شده به دست فرشتگان» نامیدند.

اما نام شخص دوم، عبدالعزی، به الهه بت‌پرستان عربستانی با نام «عزی» اشاره دارد؛ این وضوع نشان می‌دهد که این سنگ‌نوشته‌ها توسط افرادی که هنوز به پیامبر اسلام ایمان نیاورده بودند، حکاکی شده‌اند.

محققان به این نتیجه رسیده‌اند که حنظله احتمالا این کلمات را قبل از اسلام آوردن، در هنگام سفر به طائف با شخصی به نام عبدالعزی حکاکی کرده است.

احمد الجلاد افزود که پاتینا (لایه‌ای که با گذشت زمان بر روی سنگ‌ها تشکیل می‌شود) و الگوهای هوازدگی نشان می‌دهند که این سنگ‌نوشته مدتی بسیار طولانی وجود داشته است؛ این واقعیتی است که احتمال جعلی بودن دست‌نوشته و جدید بودن آن را رد می‌کند.

جیمز مونتگومری، استاد مطالعات عربی و خاورمیانه‌ای در دانشگاه کمبریج که در این مطالعه دخیل نبوده است، می‌گوید: «این مقاله یک اثر بسیار چشمگیر علمی است. در استفاده از شواهد بسیار دقیق، متوجه و محتاط است و هر ادعایی را با استناد به تمام شواهد مربوطه پشتیبانی می‌کند».