دادی: از خودم پرسیدم، آیا این آخرین روز زندگی من است؟
احسان حدادی در مصاحبه با رسانه خارجی از لحظات سخت خود پس از مبتلا شدن به بیماری کرونا توضیحاتی را ارائه کرد.
طبق اعلام سایت «olympicchannel» احسان حدادی نایب قهرمان پرتاب دیسک المپیک لندن پس از اینکه به ویروس کرونا مبتلا شد نزدیک به شش هفته نتوانست تمرین خاصی انجام دهد، اما با گذشت زمان و پس از شکست این ویروس منحوس اکنون در حال پیگیری تمرینات خود است.
وی گفت: من تمرینات خوبی را پشت سر گذاشته بودم، اما این بیماری تمام برنامه‌های ما را از بین برد و این برای من خیلی سخت بود، اما با این وجود یاد گرفتم که همیشه اشخاص نباید در پی دستیابی به موفقیت باشند؛ مهم‌ترین موضوع این است که یک انسان همیشه خوب باشد.
*یک روز صبح، دیگر توانایی بلندشدن از رختخواب را نداشتم
دارنده ۶ مدال طلای قهرمانی آسیا که هفته‌ها تمرینات پُرفشار و فشرده‌ای را در جزیره کیش، پشت سر گذاشته بود، انگیزه مضاعفی برای درخشش در بازی‌های المپیک ۲۰۲۰ توکیو داشت، اما وقتی او در اواخر ماه مارس تلاش کرد تا از بستر بیماری خارج شود، متوجه شد که موضوع خاصی در میان نیست.
حدادی در مورد این مسئله اینطور توضیح داد: این بیماری ابتدا از والدین من شروع شد، آنها در حدود ۲۰ مارس احساس خوبی نداشتند، ما فکر کردیم که آنفولانزای طبیعی است و به همین جهت من از آنها مراقبت کردم و برای آنها سوپ، آب پرتقال درست کردم و سعی کردم بتوانم با استفاده از این موضوع سلامتی را به آنها برگردانم. پس از دو روز از این اتفاق، یک روز صبح، دیگر توانایی بلندشدن از رختخواب را نداشتم، به نحوی که تمام بدنم درد می‌کرد و همچنین شروع به لرزیدن کردم. هر چند که فکر کردم ابتدا یک مسئله جزئی است و طی دو روز دیگر می‌توانم تمرینات را از سر بگیرم، اما متاسفانه با گذشت زمان، بدتر و بدتر شدم تا اینکه در روز سوم، احساس خیلی بدی به من دست داد.
*نمی‌توانستم این اتفاق را باور کنم چون واقعاً خنده‌دار بود!
دارنده مدال برنز قهرمانی جهان صحبت‌های خود را اینطور ادامه داد: همین اتفاق باعث شد مسئولان فدراسیون دوومیدانی ایران با من تماس بگیرند و من برای آنها توضیح دادم، احساس خوبی ندارم. آنها هم تیمی را از بخش ستاد مبارزه با کرونا به خانه ما فرستادند که پس از آزمایشات پزشکی مشخص شد من و پدرم مبتلا به کرونا شده‌ایم. من نمی‌توانستم این اتفاق را باور کنم چرا که واقعاً خنده‌دار بود. من یک شب را به یاد می‌آوردم که نتوانستم نفس بکشم و با تعجب از خودم پرسیدم، آیا این آخرین روز زندگی من است؟
*ممکن است ثروتمند باشید، اما وقتی سالم نیستید، هیچ چیز ندارید
نایب قهرمان پرتاب دیسک المپیک لندن گفت: هضم این موضوع برای من خیلی سخت بود، اما به خودم گفتم، این یک ویروس کوچک نیست، اما هر طور است من باید این بیماری را شکست دهم. شما ممکن است، ثروتمند و دارای ماشین خوب و املاک زیاد باشید، اما هنگامی که سالم نیستید، هیچ چیزی ندارید. من تاکنون هفت عمل جراحی روی دست، زانو، پشت، شانه و ... داشته‌ام و هر چقدر هم که آنها سخت بوده‌اند، خوشبختانه بهبود یافته‌ام.
*مانند اسب سفیدی هستم
حدادی در ادامه صحبت‌هایش اظهار داشت: من حالا پس از شکست کرونا در حال تمرین کردن هستم. بر این باورم که من به مانند اسب سفیدی هستم چون اسب‌ها همیشه مصدومیت‌هایی دارند، اما در نهایت آماده بازگشت به میادین می‌شوند.
وی گفت: در المپیک ۲۰۰۸ به دلیل مصدومیت به نتیجه خوبی نرسیدم، اما آن را خیلی زود به فراموشی سپردم. پس از آن روی تمریناتم تمرکز کردم و نتیجه این شد که در المپیک لندن به مدال نقره رسیدم. پس از پایان المپیک ۲۰۱۲ من همیشه دچار مصدومیت بودم و نتیجه‌ای که در رقابت‌های قهرمانی ۲۰۱۹ جهان کسب کردم، برای من خوب نبود. احساسم بر این است که حضور در سه المپیک و تنها یک مدال خیلی خوب نیست. با وجودی که هنوز مدال‌آور نقره المپیک هستم، اما قهرمان المپیک نیستم. من همیشه در حال فکر کردن به پنجمین پرتاب خودم در ۲۰۱۲ لندن که توسط داوران خطا اعلام شد، هستم. همیشه این احساس به من دست می‌دهد اگر این پرتابم درست بود، اکنون به جای مدال نقره، دارای طلای المپیک بودم.
*حضور در المپیک پاریس؟ چرا که نه؟
عضو تیم ملی دوومیدانی پیرامون اینکه آیا در المپیک پاریس هم حضور خواهد داشت یا خیر، گفت: چرا که نه؟ خوشبختانه من هنوز هم در شرایط خوبی قرار دارم. امیدوارم و آرزو می‌کنم که مدال طلا را در توکیو به دست آورم و سپس می‌توانم بگویم من دو مدال المپیک دارم.
وی گفت: من تمرینات خوبی را پشت سر گذاشته بودم، اما این بیماری تمام برنامه‌های ما را از بین برد و این برای من خیلی سخت بود، اما با این وجود یاد گرفتم که همیشه اشخاص نباید در پی دستیابی به موفقیت باشند؛ مهم‌ترین موضوع این است که یک انسان همیشه خوب باشد.
*یک روز صبح، دیگر توانایی بلندشدن از رختخواب را نداشتم
دارنده ۶ مدال طلای قهرمانی آسیا که هفته‌ها تمرینات پُرفشار و فشرده‌ای را در جزیره کیش، پشت سر گذاشته بود، انگیزه مضاعفی برای درخشش در بازی‌های المپیک ۲۰۲۰ توکیو داشت، اما وقتی او در اواخر ماه مارس تلاش کرد تا از بستر بیماری خارج شود، متوجه شد که موضوع خاصی در میان نیست.
حدادی در مورد این مسئله اینطور توضیح داد: این بیماری ابتدا از والدین من شروع شد، آنها در حدود ۲۰ مارس احساس خوبی نداشتند، ما فکر کردیم که آنفولانزای طبیعی است و به همین جهت من از آنها مراقبت کردم و برای آنها سوپ، آب پرتقال درست کردم و سعی کردم بتوانم با استفاده از این موضوع سلامتی را به آنها برگردانم. پس از دو روز از این اتفاق، یک روز صبح، دیگر توانایی بلندشدن از رختخواب را نداشتم، به نحوی که تمام بدنم درد می‌کرد و همچنین شروع به لرزیدن کردم. هر چند که فکر کردم ابتدا یک مسئله جزئی است و طی دو روز دیگر می‌توانم تمرینات را از سر بگیرم، اما متاسفانه با گذشت زمان، بدتر و بدتر شدم تا اینکه در روز سوم، احساس خیلی بدی به من دست داد.
*نمی‌توانستم این اتفاق را باور کنم چون واقعاً خنده‌دار بود!
دارنده مدال برنز قهرمانی جهان صحبت‌های خود را اینطور ادامه داد: همین اتفاق باعث شد مسئولان فدراسیون دوومیدانی ایران با من تماس بگیرند و من برای آنها توضیح دادم، احساس خوبی ندارم. آنها هم تیمی را از بخش ستاد مبارزه با کرونا به خانه ما فرستادند که پس از آزمایشات پزشکی مشخص شد من و پدرم مبتلا به کرونا شده‌ایم. من نمی‌توانستم این اتفاق را باور کنم چرا که واقعاً خنده‌دار بود. من یک شب را به یاد می‌آوردم که نتوانستم نفس بکشم و با تعجب از خودم پرسیدم، آیا این آخرین روز زندگی من است؟
*ممکن است ثروتمند باشید، اما وقتی سالم نیستید، هیچ چیز ندارید
نایب قهرمان پرتاب دیسک المپیک لندن گفت: هضم این موضوع برای من خیلی سخت بود، اما به خودم گفتم، این یک ویروس کوچک نیست، اما هر طور است من باید این بیماری را شکست دهم. شما ممکن است، ثروتمند و دارای ماشین خوب و املاک زیاد باشید، اما هنگامی که سالم نیستید، هیچ چیزی ندارید. من تاکنون هفت عمل جراحی روی دست، زانو، پشت، شانه و ... داشته‌ام و هر چقدر هم که آنها سخت بوده‌اند، خوشبختانه بهبود یافته‌ام.
*مانند اسب سفیدی هستم
حدادی در ادامه صحبت‌هایش اظهار داشت: من حالا پس از شکست کرونا در حال تمرین کردن هستم. بر این باورم که من به مانند اسب سفیدی هستم چون اسب‌ها همیشه مصدومیت‌هایی دارند، اما در نهایت آماده بازگشت به میادین می‌شوند.
وی گفت: در المپیک ۲۰۰۸ به دلیل مصدومیت به نتیجه خوبی نرسیدم، اما آن را خیلی زود به فراموشی سپردم. پس از آن روی تمریناتم تمرکز کردم و نتیجه این شد که در المپیک لندن به مدال نقره رسیدم. پس از پایان المپیک ۲۰۱۲ من همیشه دچار مصدومیت بودم و نتیجه‌ای که در رقابت‌های قهرمانی ۲۰۱۹ جهان کسب کردم، برای من خوب نبود. احساسم بر این است که حضور در سه المپیک و تنها یک مدال خیلی خوب نیست. با وجودی که هنوز مدال‌آور نقره المپیک هستم، اما قهرمان المپیک نیستم. من همیشه در حال فکر کردن به پنجمین پرتاب خودم در ۲۰۱۲ لندن که توسط داوران خطا اعلام شد، هستم. همیشه این احساس به من دست می‌دهد اگر این پرتابم درست بود، اکنون به جای مدال نقره، دارای طلای المپیک بودم.
*حضور در المپیک پاریس؟ چرا که نه؟
عضو تیم ملی دوومیدانی پیرامون اینکه آیا در المپیک پاریس هم حضور خواهد داشت یا خیر، گفت: چرا که نه؟ خوشبختانه من هنوز هم در شرایط خوبی قرار دارم. امیدوارم و آرزو می‌کنم که مدال طلا را در توکیو به دست آورم و سپس می‌توانم بگویم من دو مدال المپیک دارم.
در ادامه این گزارش به مک ویلکینز که دارای دو مدال در مسابقات المپیک است اشاره شده که در تمرینات خیلی خوب از لحاظ تکنیکی به حدادی کمک کرده که بتواند اعتماد به نفس خود را به دست آورد. برای من، رقابت مانند یک جنگ است، اما مک به من یاد داد که در هنگام رقابت باید با ورزشکارانم در ارتباط باشم.