۷ تفاوت عمده بین انیمیشن های ساخت پیکسار و دیزنی؛ از موضوع تا فصل اکران

اما آیا از خود پرسیده اید که چرا فیلم هایی مانند Encanto و Frozen در جشنواره پیکسار در کالیفرنیا ادونچر نمایش داده نمی شوند؟ خب، چون آن ها انیمیشن های دیزنی هستند. در حالی که در ظاهر، هر دو فیلم های پیکسار و دیزنی یکسان به نظر می رسند، اما وقتی در مورد برند کلی این شرکت صحبت می کنیم، تفاوت های کلیدی بین فیلم های پیکسار و دیزنی وجود دارد. در این مطلب ۷ تفاوت بزرگ بین این دو استودیو انیمیشن سازی و فیلم هایشان آورده شده است.

اغلب مضمونی عاشقانه در سراسر محصولات دیزنی دیده می شود که با آهنگ هایی مانند “روزی روزگاری یک رویا”، “یک دنیای کاملاً جدید” و “دیو و دلبر” نمادسازی شده است. آرزو کردن چنان بخش مهمی از دنیای آثار دیزنی است که آنها فیلم Wish را در جشن صدمین سالگرد خود، حول این تم ساختند. در مقابل، آهنگی که بیشتر با فضای آثار پیکسار مرتبط به نظر می رسد، «تو یک دوست درون من داری» در انیمیشن Toy Story است. این نه تنها اولین فیلم بلند آنهاست، بلکه الگویی برای کل فیلموگرافی این استودیو نیز بود، جایی که فیلم‌های پیکسار اغلب با دوستی‌های متحول کننده زندگی شناخته می‌شوند.

۶- دیزنی و پیکسار رویکرد متفاوتی نسبت به موزیکال ها دارند

وقتی صحبت از موسیقی می شود، دیزنی و پیکسار به روش‌های متفاوتی با موزیکال ها مواجه می شوند. فیلم های موزیکال (منظور سکانس های خواندن ترانه توسط شخصیت ها و رقصیدن آن هاست) از ابتدا با  سفید برفی و هفت کوتوله  بخشی از انیمیشن های دیزنی بوده اند، اما با شروع از  پری دریایی کوچولو  در سال ۱۹۸۹، آنها سبک تعیین کننده خود را با وام گرفتن سبک و حالت جدیدی از موزیکال های برادوی اتخاذ کردند.

شخصیت‌های فیلم ترانه‌ می‌خوانند، اما تماشاگر می‌داند که در دنیای فیلم، هیچ‌کس درباره این ترانه ها نظر نمی‌دهد و بیشتر سورئال و نمادین هستند. برای مثال وقتی السا در Frozen ترانه «ولش کن بره» را می خواند، منظورش کمتر حقیقی و بیشتر استعاری است. موزیکال های دیزنی تقریباً به یک ژانر برای خودشان تبدیل شده اند.

۵- انیمیشن های پیکسار فیلم هایی تابستانه هستند و فیلم های دیزنی مخصوص عید شکرگذاری

دیزنی در انتخاب تاریخ اکران بی نقص عمل می کند، خوب می داند زمان بهینه برای اکران یک فیلم چه زمانی است و می داند چگونه از فصل تابستان و تعطیلات فصل سینما به بهترین شکل استفاده کند. در ابتدا، انیمیشن‌های دیزنی مانند  پوکاهونتاس ،  مولان  و  تارزان  فیلم‌های بزرگ تابستانی بودند، در حالی که  داستان اسباب‌بازی ،  زندگی یک حشره  و  داستان اسباب‌بازی ۲  برای آخر هفته شکرگزاری کنار گذاشته شدند.

با این حال، زمانی که محبوبیت پیکسار شروع به افزایش کرد و انیمیشن های دیزنی با مشکل پایین آمدن محبوبیت مواجه شدند، دیزنی به فیلم های پیکسار تاریخ اکران بسیار محبوب و ارزشمند تابستانی را داد، در حالی که دیزنی خود اکران آخر هفته شکرگزاری را انتخاب کرد.

Finding Nemo با اکران در ماه مه این روند را شکست، اما بدنبال اکران Cars، اکثر فیلم‌های پیکسار در ماه‌های تابستان و معمولاً در ژوئن اکران می‌شوند. تنها دلیلی که  کوکو  و  دایناسور خوب  در آخر هفته شکرگزاری اکران شدند این بود که سال‌ها انیمیشنی از دیزنی برای این وقت از سال تولید نشده و چیزی برای پر کردن این جایگاه لازم بود در حالی که دو فیلم پیکسار در آن سال‌ها اکران شده بود.

۴- دیزنی به خاطر شخصیت های شرورش معروف است

به همان اندازه که قهرمانان دیزنی معروف هستند، شخصیت های شروی دیزنی نیز هستند. مالیفیسنت، جعفر، کرولا دی ویل، اورسولا و کاپیتان هوک برخی از بزرگ‌ترین نام‌های انیمیشن های دیزنی هستند، به طوری که یک سری از فیلم‌های کانال دیزنی بر اساس فرزندانشان به نام The Descendants ساخته شده است.

شخصیت های شرور دیزنی بسیار شناخته شده و جذاب هستند و یکی از عناصر تجاری این استودیو انیمیشن سازی به شمار می روند. مخاطبان آنها را دوست دارند زیرا این شخصیت ها شرور هستند و از شرور بودن لذت می برند. آهنگ های مخصوص شخصیت های شرور دیزنی مانند «روح بدبخت بیچاره»، «آماده باش» و «آتش دوزخ» بخش محبوب این فرنچایز هستند.

۳- فیلم های پیکسار بیشتر روی مشکلات و تقلاهای خود شخصیت اصلی تمرکز دارند تا شخصیت شرور داستان

یکی از دلایلی که ممکن است شرورهای پیکسار به یاد ماندنی به نظر نرسند این است که موانعی که شخصیت‌های آن فیلم‌ها باید بر آن‌ها غلبه کنند، شخصیت محور هستند تا یک عامل بیرونی. در حالی که سید در داستان اسباب بازی یک تهدید است، درگیری اصلی بین وودی و باز و ماجرای آنها در مسیر دوست شدن است.

در Inside Out هیچ “شرور”ی وجود ندارد، بلکه این نقص درونی شخصیت شادی است که وی باید بر آن غلبه کند. درگیری اصلی در انیمیشن Elemental این است که آیا جامعه به وید و امبر اجازه می دهد با هم باشند یا خیر، در حالی که درگیری در Turning Red یک تضاد نسلی بین مادر و دختر است که نه با یک دعوا بلکه با تفاهم به پایان می رسد.

۲- فیلم های پیکسار داستانی معاصر دارند اما دیزنی داستان هایش را در فضایی کلاسیک روایت می کند

یکی از نکته های کلیدی که فیلم های پیکسار و فیلم های دیزنی را از هم جدا می کند زیبایی شناسی آنهاست. به استثنای Brave، روایت همه فیلم های پیکسار در قرن بیستم یا آینده بوده و اغلب دارای عناصر معاصر هستند. فرنچایزهایی مانند Toy Story، Monsters Inc. و Inside Out همگی یک دنیای مفهومی مدرن را از دریچه فرهنگ کار/دفتر مدرن امروزی بررسی می‌کنند. انیمیشن های Elemental، Onward، و Cars دارای پیچش های منحصربه‌فردی در زندگی قرن ۲۱ هستند که مخاطب می‌تواند آن را تشخیص دهد.

استودیو انیمه سازی دیزنی با فیلم های  Lilo and Stitch و Oliver and Company دنیای معاصر را نیز به تصویر کشیده است، در حالی که Zootopia اشتراکات زیادی با الگوی پیکسار دارد و Wreck-It-Ralph همتای داستان اسباب بازی برای شخصیت های بازی های ویدیویی است، اما اینها مواردی دور از ترند معمول دیزنی هستند. این دوری موردی از ترند همیشگی نشان می دهد که چگونه پیکسار شروع به تأثیرگذاری بر انیمیشن های والت دیزنی کرده است، جایی که مردم گاهی اوقات می توانند این دو استودیو را با هم ترکیب کنند.

تنها دلیل تاثیرگذاری فیلم کم‌هزینه اسلشر Winnie the Pooh: Blood and Honey این است که از آشنایی مردم با وینی خرسه دوست داشتنی که سال‌ها یکی از اصلی‌ترین شخصیت های فیلم های دیزنی بوده است، سود می برد، هر چند پیچشی غیرمنتظره در این شخصیت ایجاد می کند. از سوی دیگر، همه فیلم‌های پیکسار اورجینال هستند، به استثنای دنباله‌های این استودیو، که هنوز هم فیلم‌هایی اورجینال هستند که هیچ منبع اصلی از قبل برایشان وجود ندارد.

دنباله هایی مانند Inside Out 2 به پرداخت هزینه ساخت فیلم های اورجینالی مانند Elio کمک می کند. دیزنی دیدگاه منحصر به فرد خود را از داستان های نمادین ارائه می دهد، در حالی که پیکسار شما را با داستان های جدید آشنا می کند.

منبع: روزیاتو