به گزارش اکوایران ، نیمی از جمعیت حاضر در سن کار(15 ساله و بیشتر) کشور را زنان تشکیل می‌دهند. نقش این گروه از جامعه در رشد و توسعه اقتصادی بر کسی پوشیده نیست. در ایران به دلیل فرهنگ و ارزش‌های حاکم بر جامعه اهمیت، زنان در بازار کار و اقتصاد کمتر از حد بهینه در نظر گرفته شده است.

در طول بیش از یک دهه گذشته بالاترین سهم زنان از بیکاری 32.3 درصد بوده که مربوط به سال 1396 است. به عبارت دیگر کل جمعیت بیکار در سال 96 حدود 3 میلیون نفر براورد شده که از این جمعیت حدود یک میلیون نفر زنان بوده اند.

 در سال پایانی دهه 90  آتش کرونا منجر به کاهش 4 واحد درصدی سهم زنان از بیکاری نسبت به سال 1398 شد. به چه علتی با وجود کرونا سهم زنان از جمعیت بیکار کاهش یافت؟

تاثیر کرونا بر بازار کار: کاهش چشمگیر مشارکت زنان

در سال 1399 به دلیل پدیدار شدن آثار شروع پاندمی کرونا، سهم زنان از بیکاری سقوط شدیدی را تجربه کرد. در این سال سهم زنان از کل جمعیت بیکار کشور به حدود 27 درصد رسید که پایین ترین رقم طی دهه 90 محسوب می‌شود. در سال 1399 نرخ مشارکت زنان در بازارکار نسبت به سال 1398 به 13.9 درصد کاهش و نرخ بیکاری زنان هم  با 1.9 واحد درصد کاهش روبرو شد.

020416

همزمان با شیوع کرونا نرخ مشارکت اقتصادی در کل کشور به شدت کاهش یافت از همین رو به دلیل خورج افراد از بازار کار نرخ بیکاری نیز کاهش یافت. علاوه بر این کشش زنان در بازار کار نسبت به مردان بیشتر است.

به بیان دقیق‌تر واکنش زنان به اتفاقات بازار کار بسیار سریع‌تر است و به همین دلیل در این سال تعداد زیادی از جمعیت فعال زنان از پیدا کردن شغل ناامید و به کلی از بازار کار خارج شده اند. به عبارت دیگر شدت خروج زنان از بازار کار بسیار بالاتر از مردان بود.

بنابراین کاهش سهم زنان از جمعیت بیکار در سال 1399 ناشی از چشم انداز منفی بازار کار در اثر وقوع کرونا بوده نه یک اثر مثبت اقتصادی.

بازگشت زنان به صف بیکاری پس از کرونا

همچنین گزارش مرکز آمار نشان می‌دهد که پس از بهبود وضعیت کرونا در سال 1400، سهم زنان از بیکاری افزایش یافت و در سال گذشته به 32.1 درصد رسید که اوج سهم زنان از بیکاری در سه سال گذشته است.

سهم کمتر زنان در بازار کار نسبت به مردان در طول سال‌های گذشته نشان دهنده مشارکت پایین نیمی از جمعیت کشور در اقتصاد و بازار کار بوده که ناشی از مشکلات ساختاری بازار کار زنان است.