(عکس) پهپاد اکس آر کیو-73 شپارد ؛ هواگرد جاسوسی جدید پنتاگون

بازوی پژوهش و توسعه پیشرفته پنتاگون پروژه جدیدی را برای پرواز یک هواگرد جاسوسی بی صدا در دستور کار خود قرار داده است. اکس آر کیو-73 شپارد (XRQ-73 SHEPARD) از یک پیشرانه الکتریکی هیبریدی استفاده خواهد کرد که صدای پیشرانه را بر فراز قلمرو دشمن حذف می کند.

شپارد در ترکیب با طراحی رادارگریز و کاهش رد فروسرخ، می تواند در آسمان قلمرو دشمن پنهان باقی بماند و بدون اطلاع دشمن به جمع آوری اطلاعات بپردازد.

تمام این قدرت اضافی ناشی از سوختن سوخت بهایی دارد: پیشرانه های احتراق درونی سر و صدای زیادی دارند. به عنوان نمونه پهپاد آر کیو-7بی شدو (RQ-7B Shadow) ارتش آمریکا سر و صدای زیادی تولید می کند. این پهپاد همانند اکس کیو آر-73 توسط پنتاگون به عنوان یک پهپاد کلاس گروه 3 طبقه بندی شده است.

پهپادهای این کلاس به طور معمول بیشینه ارتفاع پرواز 18 هزار پا دارند. پیشرانه آر کیو-7بی صدایی تا 99 دسی بل تولید می کند که در ارتفاع 18 هزار پایی به 13 دسی بل کاهش می یابد. از این رو، شنیدن صدای این پهپاد زمانی که در این ارتفاع پرواز می کند نیز امکان پذیر است.

برخلاف هواگردهای هیبرید الکتریک غیرنظامی، هواگردهای نظامی از نیروی الکتریکی متفاوتی استفاده خواهند کرد. پهپادی مانند اکس کیو آر-73 هنگام برخاستن از زمین و فرود از نیروی الکتریکی برای فعالیت پیشرانه استفاده خواهد کرد. با نزدیک شدن به آسمان دشمن، هواگرد توربین گازی خود را خاموش کرده و نیروی مورد نیاز از باتری ها تامین می شود. در این شرایط، صدای پیشرانه پهپاد از بین خواهد رفت و هواگرد ناگهان در سکوت به پرواز خود ادامه می دهد.

پسر جغد شاخدار بزرگ

اکس کیو آر-73 از نوادگان مستقیم "جغد شاخدار بزرگ" (جی اچ او) – پروژه دیگری برای توسعه یک پهپاد بی صدا – است. جی اچ او از پروژه های فعالیت پروژه های پژوهشی پیشرفته اطلاعات (یارپا)، معادل دارپا در جامعه اطلاعاتی، بود. این نام اشاره ای به توانایی جغدها برای پرواز بی صدا دارد که تشخیص نزدیک شدن آنها را برای طعمه غیرممکن می کند.

این که چه اتفاقی برای پروژه جغد شاخدار بزرگ رخ داد، مشخص نیست. اما این دو پروژه برای موفقیت به فناوری باتری متکی هستند، حوزه ای که در 13 سال گذشته پیشرفت چشمگیری داشته است. از این رو، شاید دارپا فکر می کند این فناوری به نقطه ای از پیشرفت رسیده است که پرواز بی صدای یک پهپاد 567 کیلوگرمی را ممکن می کند.

جغد شاخدار بزرگ نیز یکی از پروژه های شرکت نورثروپ گرومن بود، از این رو، برخی از طراحی ها احتمالا به اکس کیو آر-73 منتقل خواهند شد. یکی از قسمت هایی که این دو هواگرد با هم تفاوت دارند، محل قرار گیری پروانه ها است. جی اچ او دارای چهار پروانه بود که بالای هواگرد نصب می شدند، در شرایطی که اکس کیو آر-73 آنها را درون بدنه هواگرد جای می دهد. از این طریق، امضای راداری آنها از بین می رود و شناسایی هواگرد دشوارتر می شود.

هواگرد هیبرید الکتریک این پتانسیل را دارد که صنعت هوانوردی را متحول کند. یک اکس کیو آر-73 موفق، هواگردی پیشگام خواهد بود که دوران پروازی کم صداتر را آغاز می کند. خبری خوب برای افرادی که در نزدیکی فرودگاه ها زندگی می کنند و خبری بد برای نیروهای دشمن.

منبع: عصر ایران