(تصاویر) «بز کشمیری»؛ گران‌ترین بُز جهان که جان میلیون‌ها نفر را نجات داد!
بز کشمیری نوعی بز است که پشم کشمیری که پشم زیرین لطیف، نرم، پرزدار و زمستانی بز است را هم در کیفیت و هم در کمیت به صورت تجاری تولید می‌کند. این لایه زیرین با کوتاه‌تر شدن روز‌ها رشد می‌کند و با پوشش بیرونی مو‌های زبر مرتبط است که در تمام طول سال وجود دارد و به آن «موی محافظ» می‌گویند. بیشتر نژاد‌های بز معمولی، از جمله بزهای شیری، این پشم دو لایه را پرورش می‌دهند.
برای تهیه یک لباس از پشم بز کشمیر ممکن است به پشم چند بز کشمیری نیاز باشد. با شانه کشیدن بدن بز این پشم به دست می آید. در یک پروسه خیلی طبیعی آن هم در بهار، وقتی که پشم زمستانی بزها در حال ریختن است.
بزها نام خود را از منشأ خود در منطقه هیمالیای ناحیه کشمیر گرفته‌اند و کلمه «cashmere» که نام این بز مشهور است در واقع همان معادل انگلیسی کشمیر Kashmir است.
ترمه هکسی یا پشم کشمیری هکسی، سابقه‌ای طولانی در مناطق بیابانی و نیمه بیابانی استان گانسو در چین دارد. حدود ۶۰ درصد بزهای هکسی سفید هستند. پشم کشمیری بز هکسی را می‌توان در استان‌های گانسو، چینگ‌های و نینگشیا یافت. یک بز ماده هکسی بالغ معمولی ۱۸۴ گرم با قطر ۱۵.۷ میکرومتر پشم کشمیری تولید می‌کند.
بز کشمیری لیائونینگ
پرورش این بز در دهه ۱۹۶۰ با انتخاب بزها از شش شهرستان در ناحیه کوهستانی شرقی استان لیائونینگ آغاز شد. گله از آن زمان به طور مداوم توسعه یافته و برای بهبود پشم کشمیری در سراسر چین استفاده می‌شود. بز لیائونینگ عمدتاً در کوه‌های بویون در شبه جزیره لیائودانگ یافت می‌شود. این نژاد در سال ۱۹۸۴ توسط وزارت کشاورزی چین به طور رسمی «بز کشمیر لیائونینگ» نامگذاری شد. تا سال ۱۹۹۴، بزهای ماده منتخب لیائونینگ، ۳۲۶ گرم پشم کشمیری با قطر ۱۵ میکرومتر تولید می‌کرد. کار انتخاب بزها بر اندازه، طول بدن، کمیت و کیفیت پشم، توانایی بالا رفتن، استحکام، شکل و رشد تأکید دارد.
ووژوموکین
این سویه مغولی داخلی یک نژاد جدید است که در سال ۱۹۹۴ شناخته شد و عمدتاً در «ژیلینگله مِنگ» وجود دارد. توسعه این نژاد در سال ۱۹۸۰ آغاز شد. در سال ۱۹۹۴، این نژاد دارای ۳۷۲ گله پایه و ۶۸۱ گله انتخابی بود. قوچ‌ها شاخ‌های ضخیم و بلندی دارند و ۸۵ درصد از آن‌ها شاخدار هستند. نود و هشت درصد گله سفید است. توسعه دهندگان این نژاد ادعا می‌کنند که درخشندگی پشم این بز بهتر از بز لیائونینگ است. متوسط تولید پشم یک بز بالغ ووژوموکین در سال ۱۹۹۴ حدود ۲۸۵ گرم با قطر ۱۵.۶ میکرومتر بود. متوسط طول پشم زیرین ۴۶ میلی متر بود.
تاریخچه پارچه کشمیری؛ یک پارچه زمستانی محبوب
پارچه یا کرک کشمیر که به تنهایی کشمیر هم گفته می‌شود، نوعی از الیاف است که از بز کشمیر و دیگر بزها به دست می‌آید. کشمیر بافتی ظریف، محکم، سبک و لطیف دارد و پوشاک‌های تهیه شده از آن دارای کیفیت بی‌نظیری هستند.
تاریخچه این پارچه در مغولستان و کشمیر به زمان‌های دور برمی گردد. شواهد این پارچه مربوط سه قرن پیش از میلاد مسیح و حتی شاید قبل‌تر از آن می‌باشد.
در قرن ۱۹، تولید پشم کشمیری یک صنعت بزرگ در اروپا شد و معامله محصولات این پشم سود اقتصادی به همراه داشت. تا امروز، گله‌های بزهای کشمیری در آسیای میانه از معامله پشم کشمیری سود می‌برند.
کشمیر با الیاف نرم و لطیفش شناخته می‌شود که به صورت طبیعی پوششی سبک و بدون پرز را فراهم می‌آورد.
این الیاف به سادگی در همه حالات مختلف قابل استفاده بوده و به شکل نخ‌های سبک یا سنگین تنیده می‌شوند. کشمیر رنگرزی نشده یا همان رنگ طبیعی آن، سفید، خاکستری و قهوه ای‌های مختلف است. همچنین پشم آنگورا را نیز به اسم کشمیر می‌شناسند.
این پارچه مخصوص ساختن لباس‌های زمستانی و فوق‌العاده گرم بوده است. از قدیم مردم منطقه کشمیر، چین و مغولستان برای در امان ماندن از سرمای مرگبار زمستان از موی بز کشمیری استفاده می‌کردند. این بز و موی لطیف و گرم آن نقش پررنگی در حفظ مردم منطقه از سرمای مرگبار کوهستان داشته است.
منبع: راز بقا
منبع: faradeed-194706