راه حل جدید دانشمندان برای پیدا کردن موجودات فضایی
بشر به‌شدت مشتاق یافتن تمدن های دیگر است. به‌همین‌خاطر روش‌های مختلف را برای یافتن نشانه ای از موجودات فرازمینی امتحان می‌کند. مشکل اینجاست که ما دقیقا از ماهیت آدم فضایی ها اطمینان نداریم و نمی‌دانیم که آیا در تلاش‌های خود نشانه درستی را بررسی می‌کنیم یا خیر. هرچند اخیرا راه حل جدیدی برای پیدا کردن موجودات فضایی ارائه شده که می‌تواند نجات‌بخش باشد.
راه حل پیدا کردن موجودات فضایی در فیلم‌های تخیلی حضور دارد
ماشین وارپ باعث نمی‌شود که فضاپیما به‌سرعتی بیشتر از سرعت نور برسد؛ بلکه در عوض بافت فضا-زمان را در اطراف سفینه تغییر می‌دهد. این اتفاق سبب می‌شود که فضاپیما در مدتی بسیار کوتاه مسافتی طولانی را طی کرده و زودتر از نور به مقصد برسد. ایجاد تغییر در بافت فضا-زمان باعث می‌شود که محدودیت سرعت نور را دور بزنیم. این موضوع هیچ تضادی با قوانین نسبیت عام اینشتین ندارند.
مشکل اینجاست که ما برای ساخت ماشین وارپ به انرژی منفی نیاز داریم. نوعی انرژی فرضی که حتی از فضای خالی نیز کمتر است. متاسفانه تکنولوژی امروز بشر توانایی درک یا دست‌یافتن به این نوع انرژی را ندارد. همین نیز باعث می‌شود که ماشین وارپ را به‌جای اخبار علمی و اخبار نجوم در فیلم‌های علمی تخیلی ببینیم.
به‌لطف رصدخانه لیگو ما این توانایی را داریم که امواج گرانشی را از بخش‌های مختلف فضا کشف کنیم. این رصدخانه پیشتر توانسته این امواج را هنگام بررسی ستاره‌های نوترونی و یا هنگام ادغام دو سیاه چاله دریافت کند. بنابراین راه حل جدید پیدا کردن موجودات فضایی در عمل نیز ممکن است.
در ابتدا تیم پژوهشی قصد داشتند امواج دریافت‌شده از یک فضاپیمای فرضی با سرعت رو به‌افزایش را بررسی کنند. هرچند متوجه شدند که بررسی یک حباب وارپ راه بهتری است. در صورتی که حباب نتواند پایداری خود را حفظ کند، سیگنال گرانشی قوی‌تری را به‌محیط اطراف ارسال می‌کند.
بشر فعلا نمی‌داند که چطور می‌توان یک حباب وارپ پایدار را ایجاد کرد. چیزی که برای انجام سفرهای میان‌ستاره‌ای کاملا ضروری است. هرچند اگر موجودات فضایی پیشرفته توان انجام این سفرها را داشته باشند، یعنی در پیدا کردن راه حل این مشکل موفق شده‌اند. در واقع آنها توانسته‌اند به‌نحوی فشار وارد شده در نتیجه تغییرات تراکم مایع وارپ را کنترل کنند یا مکانیسم خاصی را برای حفظ پایداری آن در نظر بگیرند.
امواج گرانشی
متوقف‌شدن این حباب باعث می‌شود که یک سیگنال ۳۰۰ کیلوهرتزی ایجاد شود. سیگنالی که از فاصله ۳.۲۶ میلیون سال نوری قابل رویت است. برای مقایسه باید بدانید که فضاپیمای بدون سرنشین New Horizons توانسته در بهترین حالت با سرعت ۱۶.۳ کیلومتر بر ساعت یعنی تقریبا ۰.۰۰۵۴ درصد سرعت نور حرکت کند.
متاسفانه رصدخانه لیگو هنوز به تجهیزات لازم برای کشف طیف گسترده‌ای از این نوع امواج مجهز نشده است. همچنین پیشنهادها برای ساخت یک رصدخانه اختصاصی نیز به‌نتیجه نرسیده‌اند. بنابراین به‌نظر می‌رسد که دانشمندان باید به دنبال راه حل دیگری برای پیدا کردن موجودات فضایی باشند.
منبع: خبرآنلاین
منبع: faradeed-194600