انتظارات تهران از دولت چهاردهم

شرق: بررسی سوابق روابط شهرداری‌های کشور با دولت طی دوره‌های مختلف نشان می‌دهد حلقه ارتباطی این دو نهاد در بزنگاه‌های خاص و مهم تاریخی به دلیل تفاوت دیدگاه در مدل اداره شهرها و تعارض منافع به پایین‌ترین سطح رسیده و همین موضوع منجر به بروز مشکلات متعدد در مدیریت شهرهای کشور شده است. در دوره‌هایی نیز هماهنگی دولت و مدیریت شهری توانسته کار را برای شهرداری‌ها آسان‌تر کند.

کارشناسان و صاحب‌نظران شهری معتقدند ریشه چالش‌ها وابستگی شهرداری‌ها در لایه‌های مختلف مدیریت شهری به دولت است، این در حالی است که از سال 62 تاکنون، قانون خودکفایی شهرداری‌ها تصویب شده و بر گسترش اختیارات این نهاد عمومی به عنوان دولت محلی تأکید شده است. اما به نظر می‌رسد به دلیل نبود «نظام‌نامه مشخص در الگوی اداره شهرها» این قانون نتوانسته در عمل به اهداف خود دست یابد. مهم‌ترین نشانه آن نیز عدم تعیین تکلیف نهایی «لایحه درآمدهای پایدار شهرداری‌ها» است که هنوز در پیچ تصویب گیر کرده است.

شهردار تهران چند سالی است که توانسته صندلی خود را در هیئت دولت احیا کند و بی‌‌واسطه حقوق شهرداری‌ها از جمله تهران را از دولتی‌ها پیگیری کند اما انتظارات تصمیم‌گیران تهران از دولت آینده چیست؟

جعفر تشکری‌هاشمی؛ رئیس کمیسیون عمران و حمل‌ونقل شورای شهر تهران با بیان اینکه رئیس‌جمهور باید برای همه مردم ایران کیفیت بالای زندگی و سربلندی کشور را فراهم کند، به ایسنا گفته است: تهران به عنوان پایتخت و نماد جمهوری اسلامی طبعا باید دوران شکوفایی گذشته را دوباره تجربه کند و البته که نباید فقط به تهران متوقف شود، این حق همه مردم است که بدون تبعیض و هم‌پای تهران توسعه یابند و از موهبت کیفیت بالاتر زندگی برخوردار شوند.

تشکری‌هاشمی با تأکید بر اینکه مهم‌ترین مسئله امروز تهران آلودگی هوا بوده و در پی آن پایین‌آمدن کیفیت زندگی و همچنین وضعیت ترافیک شهر برای مردم آزاردهنده شده است، می‌گوید: امروز وقت مردم به مدت زیادی در آمدوشدهای شهری هدر می‌رود و اگر از شبکه حمل‌ونقل قابل قبولی برخوردار باشیم قطعا می‌تواند بخشی از مشکلات مردم را کاهش دهد و باید بگویم که مهم‌ترین اولویت دولت چهاردهم برای شهر تهران باید تأمین زیرساخت‌های حمل‌ونقل عمومی به عنوان اولین مسئله باشد و بعد از آن حل مشکلات زیست‌محیطی با محوریت کاهش آلودگی هوا باید در دستور کار دولت بعدی قرار گیرد.

این عضو شورای شهر تهران با اشاره به اینکه حل این مشکلات تنها با سرمایه‌گذاری دولت قابل رفع نیست، اضافه می‌کند: بایستی فرصتی فراهم شود تا متخصصان، صاحبان سرمایه و صاحبان فناوری در این عرصه حاضر شوند تا شاهد آن باشیم که تهران از دود و آلودگی نجات پیدا کند.

ناصر امانی عضو شورای شهر تهران هم درخصوص انتظارات از رئیس‌جمهور آینده می‌گوید: انتظار ما از ریاست‌جمهور آینده اولویت‌دادن به مسائل اقتصادی و معیشتی مردم است که حتما باید در دو بخش کوتاه‌مدت و بلندمدت باشد، به گونه‌ای که با برنامه‌های کوتاه‌مدت مردم به سرعت تغییرات اقتصادی را متوجه شوند و کمی از بار تورم و گرانی که بر دوش مردم است، کاسته شود و با طرح‌های درازمدت نیز با برنامه‌های تحقق‌پذیر، گرانی را مهار کند که باید برای حل این مشکلات برنامه مشخص و قابل اجرا داشته باشد.

امانی با بیان اینکه مردم از وعده‌های تکراری که بعدا یا فراموش شده یا اجرا نشده  یا ناقص اجرا شده‌ واقعا خسته شده‌اند و باید به مردم قول‌های قابل اجرا بدهند، تأکید می‌کند: ما با جوانان تحصیل‌کرده بی‌کار مواجه هستیم که این افراد در آستانه ازدواج هستند اما کار عملی برای آنها، آن‌طورکه باید انجام نشده یا بازنشستگان، فرهنگیان و... را در جامعه داریم که برای حل مشکلاتشان در انتظار اقدام عملی هستند.

به نظر من اولین اولویت رئیس‌جمهور آینده باید حل مسائل و مشکلات اقتصادی باشد و بعد از آن گشایش در سیاست خارجی باید در دستور کار قرار گیرد.

عضو شورای شهر تهران در مورد اولویت‌های رئیس‌جمهور آینده در شهر تهران نیز با بیان اینکه ما انتظار ویژه‌تری از رئیس‌جمهور برای بهبود کیفیت زندگی در تهران داریم، چراکه تهران ویترین کشور است، می‌گوید: شهر تهران از مشکلات متعددی رنج می‌برد؛ اما دو مشکل عمده آلودگی هوا و ترافیک را دارد که اگر حل شود گام بزرگ برداشته می‌شود و باید رئیس‌جمهور آینده به مدیریت شهری برای حل این دو مشکل کمک کند و مدیران شهری به تنهایی قادر به حل این دو مشکل نیستند.

امانی با اشاره به لزوم اجرای قانون هوای پاک با تأکید بر اینکه در قانون هوای پاک حدود ۱۹ سازمان دخیل هستند که عمدتا دولتی هستند، یادآور می‌شود: در گذشته اراده‌ای برای اجرای این قانون وجود نداشته و از رئیس‌جمهور آینده می‌خواهم که با اقتدار و یک برنامه بلندمدت این قانون را اجرائی کند.

او با بیان اینکه دغدغه بعدی مردم تهران، حل مشکل ترافیک است، توضیح می‌دهد: این در حالی است که مشکل ترافیک جز با توسعه حمل‌ونقل و تأمین منابع توسعه حمل‌ونقل عمومی و همراهی دولت امکان‌پذیر نیست و دولت می‌بایست در این زمینه نیز کمک کند.