(تصاویر) کبوتر «ارمنی»؛ کبوتر پشتک‌زن گران‌قیمتی که ایرانی‌ها عاشق آن هستند!

کبوتر پشتک‌زن «ارمنی» از نژاد کبوتر‌های فانتزی اهلی است. این کبوتر در واقع یک نژاد از کبوتر‌های پشتک‌زن است که منشا آن ارمنستان است. این کفتر نیز مانند سایر نژاد‌های کبوتر توانایی پرواز خوب را دارد. همانطور که از نام این پرندگان پیداست، این پرندگان بخشی از خانواده تامبلر هستند و عمدتاً برای رنگ و پرواز و البته پشتک‌زدن پرورش داده می‌شوند.

این یک نژاد معمولی است و در منطقه بومی خود یعنی ارمنستان بسیار محبوب است. گفته می‌شود که این کفتر از سال ۱۸۰۰ در منطقه بومی خود وجود داشته و به همین دلیل تاریخ نسبتا دور درازی دارد. 

کبوتر ارمنی پرنده‌ای با اندازه متوسط و ظاهری زیباست. دارای یک سر گرد است که می‌تواند بدون کاکل یا تاج کامل باشد. منقار این پرندگان اندازه متوسط و به رنگ صورتی روشن است اگرچه برخی از این نژاد کبوتر‌ها دارای منقار سیاه رنگ هستند. رنگ چشم آن‌ها می‌تواند خاکستری، نارنجی و زرد باشد. نکته جالب توجه درباره این کفتر زیبا این است که گاهی اوقات دو چشم این کبوتر دارای دو رنگ متفاوت هستند. 

مهارت آکروباتیک کبوتر ارمنی

مهارت‌های آکروباتیک کبوتر یکی از جاذبه‌های اصلی در نمایشگاه‌های کبوتر است و در میان نژاد‌های مختلف کبوترهاییی که مهارت‌های آکروباتیک دارند، «کبوتر پشتک‌زن ارمنی» یک نژاد واقعاً قابل توجه است.

کبوتر پشتک‌زن ارمنی اکنون محبوبیت جهانی به دست آورده است. آن‌ها دارای یک الگوی مشخص از رنگ و نشانه‌هایی هستند که به نام Bellneck یا همان گردن زنگی شناخته می‌شود. این کبوتر‌ها حیوانات خانگی وفادار، مطیع و زیبایی هستند. به شدت پرتقاضا هستند و کبوتر‌های بالغ سالم این نژاد گا‌ها تا صد‌ها دلار قیمت دارند. 

وزن این کفتر بومی ارمنستان ۲۰۰ تا ۲۵۰ گرم است و طول عمر این پرنده بین ۵ تا ۱۰ سال است و البته اگر مراقبت خوبی از آن شود می‌تواند بیشتر عمر کند. این کبوتر اصلا یک کبوتر تهاجمی نیست و بسیار دوست‌محور است و به راحتی با مالک و صاحبانش اخت می‌گیرد. به شدت آموزش‌پذیر و اجتماعی است. 

تاریخچه و خاستگاه

احتمالاً در دهه ۱۸۰۰ بود که این نژاد برای اولین بار در ارمنستان ظاهر شد. از آن زمان به بعد، کفتربازان آن‌ها را به خاطر رنگ باشکوه و ویژگی‌های شگفت انگیزشان در پرواز پرورش داده اند. آن‌ها احتمالاً همراه با مهاجران ارمنی به آمریکا رفته‌اند. کبوتر پشتک‌زن ارمنی نتیجه سال‌ها پرورش انتخابی دقیق است. بنابراین، این پرنده منحصراً اهلی است و جزء پرندگان وحشی به شمار نمی‌رود. با این حال از آنجایی که منشأ آن‌ها در آب و هوای خشن ارمنستان است، این پرندگان می‌توانند استرس بیشتری را نسبت به سایر نژاد‌های فانتزی تحمل کنند.

همچنین، پرورش دهندگان کبوتر، والدین قوی با توانایی‌های استثنایی در غلت زدن را برای ایجاد آن‌ها انتخاب کردند. برخی از بستگان نزدیک پشتک‌زن یا تامبلر ارمنی عبارتند از پشتک‌زن کازان و پشتک‌زن غرب انگلستان.

منشا این نژاد ارمنستان است. بعد‌ها به روسیه، ترکیه، ایتالیا، آلمان، ایران، آمریکا و بسیاری دیگر گسترش یافت. از آنجایی که این کبوتر‌ها می‌توانند با آب و هوای مختلف سازگار شوند، پراکندگی جغرافیایی آن‌ها گسترده است. کبوتر پرنده ارمنی یک پرنده منحصرا اهلی است. آن‌ها در بیابان زندگی نمی‌کنند و قفسه‌ها یا انبار‌هایی را ترجیح می‌دهند که تمیز، دارای تهویه مناسب و آب و غذای کافی باشند. زیستگاه آن‌ها باید به اندازه کافی جادار باشد تا پرندگان بتوانند مهارت‌های هوایی خود را تمرین کنند.

تا زمانی که آن‌ها اهلی هستند، پشتک‌زن ارمنی می‌تواند در هر دو محیط شهری و روستایی زنده بماند. پشت بام‌ها یکی از بهترین مکان‌ها برای راه‌اندازی اتاق‌های زیر شیروانی است، زیرا به اندازه کافی آسمان و فضای هوایی را برای آن‌ها فراهم می‌کند. پشتک‌زن ارمنی مهاجرت نمی‌کند، اما اگر محیط خیلی سرد باشد، پرندگان رها شده ممکن است به یک مکان گرمتر و راحت منتقل شوند. این کبوتر‌ها یک نژاد در معرض خطر نیستند، زیرا مردم آن‌ها را برای مهارت‌ها و زیبایی خود پرورش می‌دهند. علاوه بر این، این کبوتر‌های قوی نسبت به سایر نژاد‌های فانتزی کمتر در برابر بیماری‌ها آسیب پذیر هستند.

رژیم غذایی کبوتر ارمنی

کبوتر پشتک‌زن ارمنی از رژیم غذایی استاندارد کبوتر استفاده می‌کند. غذای این کفتر بیشتر از دانه‌ها تشکیل شده است. دانه‌های گندم، ارزن، جو و آفتابگردان در صدر فهرست قرار دارند. برای سبزیجات و میوه‌ها می‌توان به آن‌ها کاهو، اسفناج، هویج و سیب داد. این غذا‌ها مواد مغذی را فراهم می‌کنند که به شادابی رنگ پر آن‌ها کمک می‌کند.

پرندگان بالغ معمولاً ۳۰-۴۰ گرم غذا در روز می‌خورند. کبوتر‌های در حال رشد نیاز به مقدار بیشتری غذا نیاز دارند. پرندگانی که به طور منظم ساعت‌ها پرواز می‌کنند و غلت می‌زنند به پروتئین، کربوهیدرات و چربی بیشتری برای حفظ انرژی و عضلات نیاز دارند. با این حال، غذای زیاد می‌تواند پرندگان را چاق کند و مانع از مهارت‌های آکروباتیک آن‌ها شود.

کبوتر ارمنی بیشتر غلات و دانه‌ها را ترجیح می‌دهد. این‌ها تمام انرژی و مواد مغذی را برای رشد و عملکرد پرواز آن‌ها فراهم می‌کنند. آن‌ها همچنین کرم (برای پروتئین)، میوه‌ها و سبزیجات را می‌خورند. کبوتر‌ها برای هضم مناسب غذا به آب و شن نیاز دارند.

منبع: راز بقا