(تصاویر) گوسفند دشت مغان؛ گوسفند اردبیلی که جهانی شده است!

گوسفند مغان یکی از نژاد‌های گوسفندان اصیل ایرانی است که به دلیل محل نگهداری و پرورش‌اش که شهرستان مغان در استان اردبیل است به «گوسفند مغانی» معروف شده است. 

این گوسفند که در رده‌بندی گوسفندان گوشتی طبقه‌بندی شده به عنوان یکی باکیفیت‌ترین گوسفندان ایرانی شناخته شده که حتی در سطح جهانی نیز جایگاه خوبی دارد. 

گردن این گوسفند دوست‌داشتنی رشد سریعی دارد و عضلانی است و پشت این گوسفند نیز عضلات قدرتمندی دارد و ران این گوسفند نیز ساختاری عضلانی دارد. گوسفند مغانی معروف است به وزن‌گیری عالی و همین امر توجه دامداران را نسبت به این گوسفند جلب کرده است. 

اندازه گوش و سر این نژاد متوسط است، اما قوچ‌های مغان دارای یک انحنا در بینی خود هستند و بینی رنگ خرمایی دارد. اما بینی میش مغانی صاف است. شکل پوزه این نژاد گرد بوده و معمولا جزء گوسفندان بدون شاخ رده‌بندی می‌شود. همچنین باید به این نکته نیز اشاره کرد که دنبه گوسفند مغانی گرد و جمع و جور و دارای شکاف است. 

تولید گوشت مهمترین هدف پرورش نژاد مغانی است، اما همان‌طور که در بالا ذکر شد شیر این گوسفند کیفیتی بسیار عالی دارد. همچنین پشم این گوسفند نیز مرغوبیت خوبی دارد و در صنعت قالیبافی بسیار مورد توجه است. این نوع گوسفند مغانی گا‌ها به عنوان یک گوسفند گوشتی - شیری نیز طبقه‌بندی می‌شود. همین ویژگی‌های ترکیبی باعث شده که این نژاد در جهان مطرح شود. نکته جالب دیگری که در مورد گوسفند مغانی وجود دارد این است که این از نظر نژادی تقریبا یک نژاد خالص محسوب می‌شود. 

پشم گوسفند مغانی

در بالا گفته شد که هدف از پرورش نژاد مغانی تولید گوشت است، اما در کنار آن پشم این گوسفند نیز می‌تواند منبعی برای درآمد دامداران نیز باشد. پشم این نژاد از دسته پشم‌های ضخیم بوده و بیشترین کاربرد آن در صنعت قالیبافی است. 

بر اساس داده‌ها هر قوچ مغانی سالانه ۲ کیلو و ۳۰۰ گرم پشم تولید می‌کند که این میزان در میش به ۱ کیلو و ۷۵۰ گرم می‌رسد. پشم بره نر ۴۷۰ گرم و بره ماده نیز ۴۰۰ گرم است. نکته دیگر اینکه وزن دنبه قوچ مغان ۸ کیلوگرم است و افزایش روزانه وزن در بره نر حدود ۲۵۰ گرم است. این در حالیست که میانگین افزایش روزانه وزن میش مغانی ۲۳۰ گرم است و وزن دنبه آن ۵ کیلوگرم است.

منبع: راز بقا