لیگ برتر دوباره چند پاره شد

دو بازی شمس آذر با پرسپولیس و استقلال با گل گهر با حدود 15 دقیقه تاخیر شروع شدند و در حقیقت یک دستی رقابت‌ها را خدشه‌دار کردند. ظاهرا خرابی یک از پروژکتورهای ورزشگاه سردار آزادگان قزوین دلیل بر هم خوردن این یکپارچگی زمان برگزاری بازی‌ها بوده است. به هر حال بازی دو مدعی قهرمانی با تاخیر آغاز شد تا نقطه ضعفی دیگر به کارنامه پراشتباه برگزارکنندگان مسابقات اضافه شود. لیگی که از همان ابتدا هم با مشکلات فراوانی آغاز شد و ظاهرا قرار است این ضعف‌ها تا پایان لیگ ادامه داشته باشد. نخستین مشکل فصل جاری لیگ به تعطیلی فراوان مسابقات ارتباط پیدا می‌کند. تعطیلی‌های عجیب‌وغریب و بی‌حساب‌وکتابی که صدای همه اهالی فوتبال را درآورد. این در حالی است که معمولا فصل فوتبالی در ایران اواخر اردیبهشت یا نهایتا اوایل خرداد هرسال تمام می‌شود. اما لیگ فصل جاری تا اوایل تیرماه ادامه پیدا خواهد کرد. لیگ فوتبال قطر هم تقویمی شبیه تقویم فوتبال ایران دارد. البته درست است که لیگ قطر 12 تیمی است اما آن‌ها به جز لیگ ستارگان، مسابقاتی مثل کاپ ستارگان را هم برگزار می‌کنند. جام حذفی هم که دارند. لیگ برتر عربستان که 18 تیمی است و دو تیم بیشتر از لیگ ایران دارد. اما آن‌ها هم به جز فیفادی‌ها، لیگشان را تعطیل نمی‌کنند. از سوی دیگر در اغلب کشورهای دنیا، مسابقات لیگ از مردادماه شروع می‌شود. حتی خود ما هم لیگ جدید را در 18 مرداد شروع کردیم. تازه شروع لیگ جدید چند روزی هم به تعویق افتاد وگرنه قرار بود روز 12 مرداد شروع شود. این اتفاق تبعات ناخوشایندی برای فوتبال دارد. اولین نتیجه تمام شدن لیگ در تیرماه، کم شدن فاصله تعطیلی و استراحت بین دو فصل است. مسئله بعدی به هم خوردن برنامه تمرینات و بدنسازی بازیکنان و تیم‌هاست. با این حجم از تعطیلی در یک فصل و البته کم شدن فاصله بین دو فصل، احتمال آسیب‌دیدگی بازیکنان بسیار بالا می‌رود. همچنین این مصالح هزینه‌های باشگاه‌ها را هم افزایش می‌دهد. معضل بعدی هم که بسیار جدی است بروز اختلال در بازار نقل و انتقالات است. در چنین شرایطی و با کوتاه شدن زمان نقل و انتقالات، امکان دارد بازیکنان و مربیان قبل از پایان فصل با تیم‌های دیگر وارد مذاکره شوند که این اتفاق می‌تواند سلامت مسابقات را کاملا زیر سوال ببرد. تازه عدم تطابق زمانی فصل نقل و انتقالات لیگ ایران با لیگ‌های سایر کشورها دردسرهای زیادی را برای بازیکنان و باشگاه‌ها درست می‌کند. امکان خرید بازیکن خارجی خوب بسیار کم می‌شود و احتمال لژیونر شدن ایرانی‌ها کاهش پیدا می‌کند. به این‌ها، به هم خوردنِ هماهنگی و نظم تعاملات با AFC و FIFA را هم باید اضافه کرد که قطعا روی مسابقات تیم ملی تاثیر منفی می‌گذارد و همچنین شانس برگزاری بازی‌های تدارکاتی خوب را هم از تیم ملی می‌گیرد. البته بخشی از مشکلات فوتبال در ایران منحصر به فرد است و می‌شود آن را درک کرد اما این که مسئولانِ برگزاری تعطیلی و تعویق مسابقات را به عنوان اولین و بهترین راه حل در نظر بگیرند هم پذیرفته نیست. اما جدای از این مشکلات بساط بیانه نویسی ها باشگاه‌ها، اعتراض هر هفته مربیان به داوران، مصاحبه‌های آتشین بازیکنان علیه یکدیگر و هزاران اتفاق ریزودرشت دیگر همه مواردی بوده لیگ 23 را به یکی از پرحاشیه ترین اداوار برگزاری این مسابقات تبدیل کرده است و ناتوانی در برگزاری همزمان مسابقات هفته بیست و نهم هم چیز جدیدی بود که از راه رسید. اتفاقی نادر که به همه آنچه در ماه های گذشته رخ‌داده اضافه شد تا لیگ فصل جاری را به املایی پر از غلط تبدیل کند. لیگی که قرار بود با سازوکار دقیق به سرانجام برسد اما در حالی که هنوز هفته پایانی مسابقات باقی‌مانده، می‌توان هزاران ایران ریزودرشت به فصل به پایان نرسیده جاری وارد کرد.