جستجو
رویداد ایران > رویداد > فرهنگی > (تصاویر) 35 فیلمی که دلیل اعتبار سینمای کره هستند

(تصاویر) 35 فیلمی که دلیل اعتبار سینمای کره هستند

پس از بحران مالی آسیا در سال 1997، کره جنوبی در تلاش برای تغییر دیدگاهی که در صحنه جهانی نسبت به نام این کشور وجود داشت، بودجه فرهنگ صادراتی پاپ را دو برابر کرد.

حالا علاوه‌بر رونق در تجارت و گردشگری، کره هر روز فیلم و سریال‌های جدیدی اکران می‌کند، که توجه مخاطبان جهانی را به خود جلب می‌کند؛ از بلاک‌باستر اکشن شیری تا تریلر انتقام‌جویانه پیر پسر و انگل که برنده جایزه اسکار شد. حالا به سادگی نمی‌توان از شناخت طنین‌انداز‌ترین پیروزی‌های یک سینمای ملی که از مرز گمنامی احیا شده‌است، گذشت.

مخاطبان جهانی هم انگار از سینمای کره سیر نمی‌شوند، که دلیل خوبی هم دارد. درحقیقت کره‌جنوبی معدن طلایی از ایده‌های بدیع و استعدادهای داستان‌سرایی است، که با رشد صنعت هیچ نشانه‌ای از برداشتن پای خود از پدال گاز نشان نمی‌دهند. پس اجازه دهید ما هم با کره‌ای‌ها همراه باشیم و بخشی از سینمای این کشور دوست‌داشتنی را بشناسیم.

1. خدمتکار خانه (The Housemaid)

شیون یک شاهکار در ژانر وحشت است که فیلمی طولانی، جسورانه و جاه‌طلبانه محسوب می‌شود، هرچند که هرگز ادعایی ندارد. این اثر سینمایی محصول سال 2016 عناصری را از سینمای وحشت از زامبی‌ها گرفته تا شیاطین و بچه‌های غیرعادی قرض می‌گیرد، اما آنها را در روایتی منسجم به هم ربط می‌دهد.

داستان با محوریت یک افسر پلیس پیش می‌رود که برای نجات دهکده‌ای از یک ویروس مرموز قبل از اینکه بتواند دخترش را از او بگیرد، تلاش می‌کند. ترس و وحشت در این فیلم به‌تدریج به‌قدری آشکار می‌شود، که همه‌چیز طبیعی به نظر می‌رسد و اجازه می‌دهد حس ترس شما را مانند مه در بر گیرد.

3. انگل (Parasite)

داستان دو خواهر محصول سال 2003 به‌عنوان یک افسانه ترسناک که از یک داستان عامیانه اقتباس شده‌، در یک سال با بهترین‌های سینمای کره یعنی خاطرات قتل بونگ جون هو و پیر پسر پارک چان ووک ساخته شده‌است.

داستان دو خواهر مانند درخشش استنلی کوبریک در محیط پیچیده‌اش که یک عمارت با سبک معماری گوتیک و پر از راهروهای گیج‌کننده و کاغذدیواری ویلیام موریس است، فضای سردی دارد. اما با کارگردانی حرفه‌ای کیم جی وون و موسیقی هیچکاکی لی بیونگ وو، این سردی جذاب حتی بیشتر به چشم و گوش می‌رسد. نتیجه نهایی این ترکیب یک شاهکار ترسناک و دیوانه از یکی از بهترین فیلمسازان کره‌ای است.

5. خاطرات قتل (Memories of Murder)

اولین کارگردانی فیلمنامه‌نویس لی چانگ دونگ با نشان دادن مردی ژولیده شروع می‌شود، که خود را جلوی قطار می‌اندازد. در ادامه فیلم به پیشینه شخصیت می‌رود و همزمان 20 سال گذشته را بررسی می‌کند. این روند طوری پیش می‌رود که نشان می‌دهد چه چیزی این شخصیت را به آن نقطه رسانده‌است.

در این ردیابی 20 ساله تاریخ سیاسی کره، از بحران مالی آسیایی در اواخر دهه 90 تا درگیری بین شهروندان و پلیس در سال 1980 یعنی قتل عام گوانگجو به خوبی به تصویر کشیده می‌شود. آب‌نبات نعنایی یک ملودرام قدرتمند با لحن مرثیه‌ و یک نت پایانی دلخراش محصول سال 2000 است.

7. سیاره سبز را نجات دهید (Save the Green Planet)

فیلم‌های کره‌جنوبی در دهه ۷۰ به لطف رژیم استبدادی این کشور تحت سانسور شدید قرار گرفتند. هنگامیکه رژیم سقوط کرد، برای فیلمسازانی مانند پارک کی هیونگ شانس دوباره‌ای ایجاد شد. این دسته از هنرمندان که مجبور شده‌بودند روی ایده‌های هیجان‌انگیزتر خود سرپوش بگذارند، حالا می‌توانستند بر موج جدیدی از خلاقیت سوار شوند. همین موضوع بود که سینمای کره را به شدت برانگیخت.

راهروهای نجواگر نتیجه همین بازپروری ایده‌ها است. این اثر سینمایی دقیقا از نوع فیلم‌هایی است، که نظام‌های استبدادی به‌راحتی آن را سرکوب می‌کند. داستان این فیلم درواقع یک کیفرخواست تندوتیز درباره سیستم آموزشی کشور کره است، که معلمان بدرفتار و بی‌کفایت را از طریق یک نیروی ماوراء‌طبیعی تنبیه جدی می‌کند. این فیلم اولین قسمت از مجموعه 5 قسمتی راهروهای نجواگر محصول سال 1998 است.

9. منطقه امنیتی مشترک (Joint Security Area)

یک پلیس خشن و یک سرکرده جنایتکاران که نقش دومی را ما دونگ سوک بازی می‌کند، به نیرویی می‌پیوندند که باید یک قاتل زنجیره‌ای را در سئول دستگیر کنند. همانند بهترین فیلم‌های ژانر جنایی کره‌، وون ته لی داستانی ساده را در دست می‌گیرد و به سبک خود آن را به نمایشی خیره‌کننده ارتقا می‌دهد، که حتی کلیشه‌ها در آن به چیزی غیرقابل تشخیص تبدیل می‌شوند.

این فیلم کره‌ای محصول سال 2019 پر از تعقیب‌و‌گریزهای دیوانه‌کننده ماشین، مشت‌های بی‌رحمانه و اکشن بسیار جذاب است. جالب است بدانید سیلوستر استالونه حقوق یک بازسازی بالقوه آمریکایی از این فیلم را خریده‌است و این موضوع نشان‌دهنده کلاسی است که گنگستر، پلیس و شیطان در آن قرار دارد.

11. سوزاندن (Burning)

پارک هون جونگ به‌عنوان فیلمنامه‌نویس فیلم من شیطان را دیدم، در دنیای جدید حماسه‌ای خشن و گنگستری ساخته‌است، که ترکیبی آشنا از پدرخوانده و امور دوزخی محسوب می‌شود. آنچه که در روایت دنیای جدید محصول سال 2013 نبودش احساس می‌شود، با اجرای بی‌عیب‌و‌نقص کارگردان جبران می‌شود.

این فیلم داستان پیچیده یک جنگ قدرت در یک سندیکای جنایی را روایت می‌کند، که با اجراهای جذاب از لی جونگ جائه بازیگر بازی مرکب و چوی مین شیک بازیگر پیر پسر و همچنین هوانگ جونگ مین از فیلم شیون آن را زنده می‌کند. علاوه‌بر این، فیلمبردار بزرگ چونگ چانگ هون امضای خود را پای تصویر زده و فیلم را برای همیشه ماندگار می‌کند.

13. ساکت‌شده (Silenced)

سینمای کره به قبل از پیر پسر و بعد از پیر پسر تقسیم می‌شود. این اثر سینمایی که در ایران با عناوینی مانند رفیق قدیمی یا اولدبوی هم شناخته می‌شود، فیلمی است که توجه بین‌المللی را به انقلابی که در صنعت فیلم کره اتفاق افتاد، جلب کرده‌است. البته دلیل خوبی هم برای این توجه جهانی وجود دارد. این فیلم دوم از سه‌گانه انتقام پارک چان ووک، تجربه‌ای منحصربه‌فرد در ژانر خودش است.

وقتی فیلم شروع می‌شود، قهرمان داستان با بازی چوی مین سیک، به‌دلایلی که هرگز توضیح داده نشده‌است، برخلاف میل خود توسط ربایندگان در اتاقی کوچک نگهداری می‌شود. وضعیت این شخصیت پس از اینکه بعد از 15 سال آزاد می‌شود، بدتر می‌شود. او تصمیم می‌گیرد تا دریابد چه کسی دهه آخر زندگی او را از او دزدیده است و انتقام بگیرد. پیر پسر داستان پیچیده‌ای دارد که شما را بارها غافلگیر می‌کند. این فیلم محصول سال 2003 سینمای کره، طرفدران زیادی در سراسر جهان دارد.

15. همین حالا نه همان موقع (Right Now, Wrong Then)

معمای قتل بعدی کیم کی یونگ که البته مانند خدمتکار خانه در سطح بین‌المللی شناخته‌شده نیست، قهرمانانی از جمله بونگ جون هو را در تیم سازنده دارد و به همین دلیل باید تماشایش کرد. فیلم شبیه آثار آنتونیونی در چیدمان صحنه عمل کرده‌ا‌ست و یک فضای صخره‌ای را نشان می‌دهد که تنها زنان غواص در آن زندگی می‌کنند و مردان در آن غایب هستند. تا اینکه یک روزنامه‌نگار در این جزیره از راهی ناخوشایند گم می‌شود. به سرعت، طرح داستان به روایتی ترسناک منتهی می‌شود، تا ​​ماوراء طبیعی را به نمایش بگذارد. جزیره آیو محصول سال 1977 سینمای کره، نگاهی نافذ به ناامنی مردان کره‌ای دارد و تجربه تماشای تاریکی رضایت‌بخشی را به شما هدیه می‌دهد.

17. تعقیب‌کننده (The Chaser)

پارک چان ووک در فیلم کنیز محصول سال 2016، رمان جنایی سارا واترز با نام «انگشت‌ساز» را به یک تریلر معمایی بیزانسی و بسیار گیرا  تبدیل می‌کند. محیط این روایت از لندن ویکتوریایی به کره اشغالی تغییر می‌کند، تغییری که نیازمند محموله‌ای کاملا جدید از ویژگی‌های فرهنگی است، که پارک در سه بخش زیبا و احساسی ارائه می‌دهد. کنیز داستانی است بسیار هولناک از جنایتکاران، دروغ‌گوها و انتقام که به شاهکاری در کارنامه پارک چان ووک تبدیل شده‌است.

19. گلوله بی‌هدف (Aimless Bullet)

همه افراد در شروع صبح کاری هر روز کمی احساس زامبی بودن می‌کنند. اما این ایده توسط سینماگر کره‌ای به فیلم تبدیل شده‌است. یون سانگ هو به‌عنوان کارگردان و فیلمنامه‌نویس اثر به سادگی قطار را برای به تصویر کشیدن ژانر وحشت در قالب زامبی‌ها انتخاب می‌کند. در ضمن بازیگران کاریزماتیک این فیلم به رهبری گونگ یو از بازی مرکب و کارگردانی قدرتمند، اثری تاثیرگذار در سال 2016 برای سینمای کره خلق کرده‌است.  

21. فرار از موگادیشیو (Escape from Mogadishu)

نیمه‌شب یکی از فیلم‌های سینمای کره است، که در سال 2021 اکران شده‌است. اولین بازی کوان اوه سونگ می‌تواند بهترین فیلم مهیج با محوریت قاتل سریالی کره بعد از تعقیب‌کننده و من شیطان را دیدم باشد. این درام جذاب و پرانرژی هیچ چیز تکراری ندارد. درواقع نیمه‌شب یک چرخش هوشمندانه بر روی یک فرمول کلاسیک است. قربانی نیمه‌شب این بار ناشنوا است، به این معنی که مسیریابی او به مجموعه‌ای کاملا متفاوت از مهارت‌های تعقیب‌کننده‌ بستگی دارد. نقش این تعقیب‌کننده را بازیگر بازی مرکب وی ها جون به‌طور قدرتمندی بازی می‌کند.

23. جزیره (The Isle)

در یک دهکده ماهیگیری متروک، یک زن متفاوت علاقمند به یک بازدیدکننده مرموز با گذشته‌ای آشفته می‌شود. اگر به نظرتان می‌رسد که این فیلم یک درام احساسی است، که فقط به شکلی بی‌سابقه روایت شده‌است، به این دلیل است که هنوز درگیر سوژه‌های اصلی نشده‌اید. جزیره هنگام نمایش در جشنواره هیاهوی زیادی به پا کرد، اما هدف کیم کی دوک فقط تحریک توخالی تماشاگر نیست.

این فیلم روایتش را به‌شکلی زیبا و با شکوه، شاعرانه و درعین‌حال دردناک بیان می‌کند و اگر آن را تا انتها ببینید متوجه خواهید شد که چقدر عمیق درباره حسادت و وسواس فکری صحبت می‌کند. جزیره محصول سال 2000 سینمای کره جنوبی است.

24. شیری (Shiri)

مادر محصول سال 2009 سینمای کره، چهارمین فیلم بونگ جون هو محسوب می‌شود. این اثر سینمایی که از برخی جهات، سبکی را دنبال می‌کند که بعدها در فیلم انگل به کار گرفته‌شد، شاید عجیب‌ترین فیلم این کارگردان باشد. مادر ترکیبی از درام روانشناختی، کمدی سیاه و معمای قتل، با یک مادرسالار سالخورده در مرکز آن است.

کیم هی جا در این فیلم نقش یک مادر مجرد بدون نام‌ونشان را بازی می‌کند، که پس از متهم شدن پسرش به قتل یک دختر جوان، تلاش می‌کند نام پسر معلول‌ذهنی خود را پاک کند. داستان فیلم ساده به نظر می‌رسد، اما لحن عجیب و پیچش‌های داستانی، آن را به عنوان یک اثر منحصربه‌فرد از کارگردانی که نمی‌تواند کار تکراری انجام دهد، ماندگار می‌کند.

26. آخرین انفجار رییس‌جمهور (The President’s Last Bang)

پس از اکران فیلم ترسناک و روانشناختی جذاب داستان دو خواهر، کیم جی وون با این ادای احترام به جان وو، توجه خود را از خشونت برداشته و آن را به سمت ژانر اکشن هیجان‌انگیز معطوف کرد. در این فیلم که محصول سال 2005 سینمای کره است، به یک قاتل با بازی لی بیونگ هان دستور داده می‌شود که مراقب معشوقه رییسش باشد و اگر معلوم شد که معشوقه به او خیانت می‌کند، زن را از بین ببرد.

وقتی او از انجام این کار امتناع می‌ورزد، ماجرا پیچیده می‌شود. این فیلم در شروعش یک چیدمان ساده دارد، اما تیراندازی‌ها و درگیری‌های بعدی به طرز ماهرانه‌ای سازماندهی شده‌اند و ماجرا را پیچیده می‌کنند. علاوه‌بر این تصویر بیونگ هون از یک قاتل با‌وجدان در این فیلم به‌طرز قابل توجهی، دلنشین است.

28. من شیطان را دیدم (I Saw the Devil)

یک قاتل زنجیری فاسد در این نئو نوآر کره‌ای غرق در خون و غم‌انگیز در سئول آزاد است. اعضای تکه‌تکه‌شده که در هر صحنه جنایت یافت می‌شود، همه متعلق به یک قربانی نیستند. چیزی به من بگو محصول سال 1999، تحت‌تاثیر فیلم هفت دیوید فینچر ساخته شده‌است. این فیلم زمانیکه در کره منتشر شد، موفقیت بزرگی به دست آورد و هنوز هم محبوب است. در همین حال، موسیقی متن فیلم اثر نیک کیو استرالیایی به این اثر کمک کرد، تا یک نماینده در خارج از کشور داشته باشد و آن را به یک فیلم محبوب و نوستالژی خوب در دهه 90 تبدیل کند.

31. خانواده آرام (The Quiet Family)

این درام عاشقانه تاثیرگذار محصول سال 1998، درباره یک مرد مجرد با یک بیماری لاعلاج با بازی هان سوک کیو هنرپیشه فیلم شیری، که سوار یک موتور کوچک قرمز است و نگهبان پارکینگی با بازی شیم یون ها که اغلب در استودیوی عکس او در سئول رفت‌وآمد می‌کند، است.

این فیلم پس از موفقیت در گیشه در سال 1998 خود را در فرهنگ پاپ کره‌ای تثبیت کرد. از آنجاییکه سینمای کره بیشتر اوقات برای سلیقه‌های غربی در ملودرام‌های سنگین خلاصه می‌شود، کریسمس در ماه اوت به لطف مقاومتش در برابر ترفندهای احساساتی برتری دارد. این فیلم تا‌حدی با الهام از درام‌های ملایم استاد ژاپنی یاسوجیرو اوزو، قدرت آن در داستان‌گویی ساده و معنادار، آهنگ‌سازی ملایم، رنگ‌های روشن و یکی از زیباترین بازیگران کره به‌عنوان شخصیت اصلی، ارزش تماشا دارد.

33. واحه (Oasis)

خانه خالی یا آهن 3 محصول سال 2004 سینمای کره‌جنوبی به کارگردانی کیم کی دوک است. این فیلم عاشقانه درباره پسر جوان بی‌خانمانی است، که به طریقی وارد خانه ثروتمندانی می‌شود، که به طور موقت خانه‌شان را خالی کرده‌اند. در یکی از این ماجراجویی‌ها، او با زنی آشنا می‌شود، که همسرش او را موردآزار قرار می‌دهد. ماجرای عاشقانه فیلم از اینجا شروع می‌شود. خانه خالی یک ویژگی متمایز دارد و آن این است که دو شخصیت اصلی در فیلم، هیچ مکالمه‌ای با یکدیگر ندارند!

35. دختر پرروی من (My Sassy Girl)

My Sassy Girl

این فیلم کمدی عاشقانه درباره یک دانش‌آموز بداخلاق است، که رویای ملاقات با دختری را دارد که مثل آنهایی است، که در کتاب‌های کمیک رمانتیک می‌بیند. این فیلم محصول سال 2001، براساس یک داستان واقعی که از‌طریق یک سری پست وبلاگ آنلاین به اشتراک گذاشته‌شده،‌ ساخته شده‌است. دختر پرروی من یک موفقیت بزرگ در سراسر آسیا بود، و یکی از محرک‌های اصلی پدیده موج کره‌ای در خارج از کشور شد. همین استقبال عامل بازسازی‌هایی از فیلم، در ژاپن، هند و ایالات‌متحده شد.

منبع: مایکت

منبع: faradeed-189841

برچسب ها
نسخه اصل مطلب