بازخوانی پرونده هولناک قاتل زنجیرهای زنان آبادان در دهه ۸۰؛ فرید بغلانی که بود؟
مردم آبادان بین سالهای ۸۳ تا ۸۷ شاهد وقوع قتلهای زنجیرهای بود که در آن دختران و زنانی فقط از ناحیه سر و شکستگی جمجمه کشته میشدند. قاتل سریالی آن سالهای جنوب کشور فرید بغلانی بود که جنایاتش را در شهرهای بهمنشیر، آبادان و خرمشهر علیه دختران و زنان از همه جا بی خبر انجام داد.
فرید بغلانی در بخشی از اعترافاتش گفته بود: «زنها را میکشتم، چون از آنها بدم میآمد و کینه داشتم، اگر کتکشان میزدم دستگیر میشدم به خاطر همین تصمیم گرفتم آنها را بکشم تا دستگیر نشوم». قاتل دوچرخه سوار آبادانی طی این سالها ۱۵ زن، دختر و یک پسربچه را به قتل رسانده است.
فرید که کارگری ساده بود پس از انجام کار بر دوچرخه اش سوار میشد و در نخلستان های اطراف پرسه میزد و هر زن و دختر تنهایی را که میدید با ضربه ای بر سرش به قتل میرساند و جسدشان را سر به نیست میکرد.
قصه دراز قتلهای فرید از تاریخ ۱۴ فروردین ماه سال ۸۷ جدی گرفته شد.در این روز مردی با مراجعه به اداره آگاهی اعلام کرد که مادر ۵۰ ساله اش به نام «کامله» از روز قبل که از خانه خارج شده دیگر بازنگشته است.
با وجود آنکه خانواده کامله همراه پلیس تمامیمکانهای احتمالی را برای یافتن اثری از او جستوجو کردند اما اثری از او پیدا نشد تا اینکه عصر روز پانزدهم فروردین خبری مبنی بر پیدا شدن جسد برهنه زنی میانسال در یک جوی آب به پلیس داده شد. جسد متعلق به «کامله» بود که در اثر وارد شدن ضربات سخت به سرش به قتل رسیده بود.
تجسس اطراف محل کشف جسد نشان از این داشت که کامله در نیزارهای اطراف به قتل رسیده و از سوی قاتل یا قاتلان روی زمین کشیده شده تا به نهر آب انداخته شود. هنوز سر نخی در خصوص قتل کامله به دست نیامده بود که اردیبهشت همان سال خبر قتل فجیع دختر بچه ای به نام فاطمه در مقابل در خانهشان اهالی بهمنشیر را متاثر کرد.
قاتل دوچرخه سوار در چنگ قانون
در کارنامه فرید چندین سابقه دیده میشد. از جمله گذراندن ۵ سال حبس در زندان که از قرار معلوم و با توجه به اعترافات بعدی او انگیزه قتلها در همان زمان زندان در فرید شکل گرفت. او تا مدتها پس از دستگیری سکوت اختیار کرد و هیچ یک از اتهاماتش را قبول نکرد تا اینکه پس از مواجهه حضوری با فوزیه لب به اعتراف گشود و به زدن ضربه به او اعتراف کرد. اما این تازه آغاز ماجراهایی بود که فرید با دست خودش ساخته بود. هر قدر جلسات بازجویی ادامه پیدا میکرد بخشهای بیشتری از تکههای به هم ریخته قتلهای سالهای قبل بهمنشیر کنار هم قرار میگرفتند و معماهای بسیاری حل میشدند.
فرید بغلانی در اعترافاتش عنوان کرد که ۱۶ زن را زمانی که پس از کار با دوچرخه در نخلستانهای اطراف گردش میکرده گیر انداخته و با ضربات متعدد به سرشان آنها را به قتل میرساندهاست.
«اولین قتلم را اواخر سال ۸۳ در خرمشهر انجام دادم. زن ۶۰ ساله ای به نام «نوریه پورعلی» را هنگامیکه در نخلستان تنها در حال قدم زدن بود، به قتل رساندم.
پس از قتل درحالی که بهشدت ترسیده بودم، از آنجا گریختم. پس از این جنایت تا چند روز عذاب وجدان داشتم تا این که برای آرام کردن آتش کینه وجودم، تصمیم به قتلهای دیگر گرفتم.
بنابراین اول شهریور ۸۴ در حال عبور از نخلستانهای نزدیک «شط» دختربچه تنهایی را دیدم. همان موقع دختر ۱۰ ساله به نام «ایران دریس» را با ضربه سنگین میله آهنی از پا درآوردم.
اما هنگام فرار از آنجا ناگهان متوجه حضور حسین پسرعموی ۱۰ ساله «ایران» شدم. به همین خاطر شاهد جنایت را نیز به قتل رساندم. سپس اجساد آنها را در محل خلوتی مخفی کرده و متواری شدم.
دو ماه پس از این جنایت یعنی ششم آبان همان سال دختر ۱۳ ساله ای به نام «خدیجه مقدم» را از پا درآوردم. بدین ترتیب دیگر کشتن افراد برایم راحت شده بود و پس از غافلگیر کردن طعمههایم با اصابت ضربه ای سنگین به سرشان آنها را از پا در میآوردم.
پنجمین قربانی ام زن ۲۸ ساله ای به نام «لمیعه سواری» بود. وقتی او را تنها در منطقه «بهمنشیر» دیدم، از دوچرخه پیاده شدم و با میله آهنی چند ضربه به او زدم.
فرید بغلانی از زمان کودکی در خانواده ای بزرگ شد که اساس و بنیان روان پریشی را در او نهادینه کرد. «من با پدربزرگم زندگی میکردم، البته مادرم را میدیدم اما تا ۱۲سالگی نمیدانستم مادرم است و فکر میکردم او زن عمویم است.»
او در اعترافاتش گفت که مادرش او را به شدت آزار میداد و همین باعث شد تا او از همه زن ها کینه به دل بگیرد. اما این همه دلایل او برای نفرت از زنان نبود. پدر بزرگ فرید هم که نقش موثری در تربیت او داشت از زنان متنفر بود. به ادعای خود فرید، پدربزرگش در کوچه و خیابان به زن ها حمله میکرد و آنها را کتک میزد. حتی گذشت زمان هم نتوانست تصویرهای کودکی را از ذهن او پاک کند.
فرید دو بار به اتهام آزار زنها دستگیر شد، به گفته خودش کارگری ساده بود و در خانه پولدارهای شهر باغبانی میکرد، آن دوران بود که به چند زن حمله کرده و به همین خاطر دستگیر شد. او میگفت: بار اول از مجازات در رفت، اما بار دوم به ۵ سال زندان محکوم شد. «در همان زندان بود که به این نتیجه رسیدم که باید زنان را بکشم. اگر آنها را فقط کتک میزدم و اذیت میکردم دوباره به زندان میافتادم، اما با کشتن آنها هیچ مدرکی از خودم بر جا نمیگذاشتم».
به زعم خود بعد از هر قتل آرام میشد، البته بعضی مواقع هم احساس عذاب وجدان میکرد، ولی زود به آرامش میرسید. سن و سال طعمههایش برای او اهمیتی نداشت، فقط به جنسیت آنها فکر میکرد و میخواست از آنان انتقام بگیرد.
فرید بغلانی که روزنامهها به او لقب «قاتل دوچرخه سوار» داده بودند پس از محکوم شدن در دادگاه به ۱۳ بار قصاص نفس محکوم شد. او سرانجام صبح روز شنبه ۲۲ آبان ماه سال ۸۹ در محوطه زندان کارون اهواز به دار آویخته شد و پرونده قتلهای زنجیره ای آبادن با مرگ او برای همیشه بسته شد.
منبع: رکنا
منبع: faradeed-189787