چند راهکار برای رفتار با کودکی که حرف‌های قلمبه سلمبه می‌زند
یک روانشناس درباره نحوه برخورد والدین با کودکانی که بزرگتر از سنشان صحبت می‌کنند، توضیحاتی داد.
سید شهرام علیزاده روانشناس و مشاور ، درباره نحوه برخورد والدین با کودکانی که بزرگتر از سنشان صحبت می‌کنند، اظهار کرد: با توجه به افزایش منابع کسب اطلاعات کودکان در عصر جدید شاهد آن هستیم که کودکان به طور خواسته یا ناخواسته برخی از ویژگی‌های بزرگسالان را تقلید می‌کنند و متناسب با بازخورد دریافتی از جانب دیگران به انجام این رفتار‌ها ادامه می‌دهند و یا آن مساله را فراموش می‌کنند.
وی تصریح کرد: کودکی را در نظر بگیرید که در زمان عصبانیت خود جملاتی از قبیل «مامان من دیگه اعصابم نمیکشه، زده به سرم که بزنم به کوه و بیابون» را به کار می‌برد. والدی که رو در روی این کودک است می‌تواند واکنش‌های متفاوتی را بروز دهد. یکی از این واکنش‌ها خوشحالی ملموس از شنیدن چنین جملاتی است که به صورت بوسیدن، در آغوش کشیدن و به کار بردن جملات تشویقی بروز می‌کند و شوق کودک را برای به کار بردن این جمله و جملات مشابه با آن بیشتر می‌کند. این کودک به طور ناخودآگاه چنین جملاتی را به دایره واژگان خود خواهد افزود تا تشویق مجدد والد را دریافت کند.
این روانشناس ادامه داد: دیگر واکنشی که والدین در پیش می‌گیرند عصبانیت و تنبیه لفظی کودک پس از شنیدن چنین جملانی است. واکنش والدین به کودک با به کار بردن جملاتی همچون «بی ادب، اینا چیه میگی؟ خجالت نمیکشی؟» موجب می‌شود تا کودک متوجه حساسیت پدر و مادر نسبت به این جملات شود و از این پس برای عصبانی کردن آن‌ها و دریافت توجه منفی به این جملات روی بیاورد.
وی با اشاره به اینکه رفتار دیگری نیز ممکن است از جانب والدین بروز کند و این واکنش، هر گونه بی تفاوتی نسبت به کودک در زمان استفاده از این جملات را شامل می‌شود، افزود: فرض کنید کودکی در زمان عصبانیت جمله «من دیگه بریدم، دیگه اعصاب ندارم» را به کار می‌برد. یکی از بهترین واکنش‌های والد این است که به این کودک توجه نکند و در صورت اعتراض شدیدتر کودک به او بگوید که من متوجه حرف‌هایت نمی‌شوم و درک این جملات برایم دشوار است و از او بخواهد تا از کلمات و جملات صحیح استفاده کند و در صورت به کار بردن جملات و کلمات متناسب با سن خود او را تشویق کند تا علاوه بر اصلاح رفتار کودک، حس درک شدن را نیز به او منتقل کند.
علیزاده خاطرنشان کرد: رعایت یک نکته در این مورد کاملا ضروری به نظر می‌رسد و آن این است که در هنگام صحبت کردن با کودک از چنین جملاتی استفاده نکنید و منابع کسب اطلاعات آن‌ها را مدام بررسی کنید. همچنین در هنگام حضور در جمع‌های خانوادگی از اطرافیان خود درخواست کنید تا از به کار بردن چنین عباراتی اجتناب کنند.
وی تصریح کرد: کودکی را در نظر بگیرید که در زمان عصبانیت خود جملاتی از قبیل «مامان من دیگه اعصابم نمیکشه، زده به سرم که بزنم به کوه و بیابون» را به کار می‌برد. والدی که رو در روی این کودک است می‌تواند واکنش‌های متفاوتی را بروز دهد. یکی از این واکنش‌ها خوشحالی ملموس از شنیدن چنین جملاتی است که به صورت بوسیدن، در آغوش کشیدن و به کار بردن جملات تشویقی بروز می‌کند و شوق کودک را برای به کار بردن این جمله و جملات مشابه با آن بیشتر می‌کند. این کودک به طور ناخودآگاه چنین جملاتی را به دایره واژگان خود خواهد افزود تا تشویق مجدد والد را دریافت کند.
این روانشناس ادامه داد: دیگر واکنشی که والدین در پیش می‌گیرند عصبانیت و تنبیه لفظی کودک پس از شنیدن چنین جملانی است. واکنش والدین به کودک با به کار بردن جملاتی همچون «بی ادب، اینا چیه میگی؟ خجالت نمیکشی؟» موجب می‌شود تا کودک متوجه حساسیت پدر و مادر نسبت به این جملات شود و از این پس برای عصبانی کردن آن‌ها و دریافت توجه منفی به این جملات روی بیاورد.
وی با اشاره به اینکه رفتار دیگری نیز ممکن است از جانب والدین بروز کند و این واکنش، هر گونه بی تفاوتی نسبت به کودک در زمان استفاده از این جملات را شامل می‌شود، افزود: فرض کنید کودکی در زمان عصبانیت جمله «من دیگه بریدم، دیگه اعصاب ندارم» را به کار می‌برد. یکی از بهترین واکنش‌های والد این است که به این کودک توجه نکند و در صورت اعتراض شدیدتر کودک به او بگوید که من متوجه حرف‌هایت نمی‌شوم و درک این جملات برایم دشوار است و از او بخواهد تا از کلمات و جملات صحیح استفاده کند و در صورت به کار بردن جملات و کلمات متناسب با سن خود او را تشویق کند تا علاوه بر اصلاح رفتار کودک، حس درک شدن را نیز به او منتقل کند.
علیزاده خاطرنشان کرد: رعایت یک نکته در این مورد کاملا ضروری به نظر می‌رسد و آن این است که در هنگام صحبت کردن با کودک از چنین جملاتی استفاده نکنید و منابع کسب اطلاعات آن‌ها را مدام بررسی کنید. همچنین در هنگام حضور در جمع‌های خانوادگی از اطرافیان خود درخواست کنید تا از به کار بردن چنین عباراتی اجتناب کنند.