نگاهی به نمایش کم نقص سپاهان مقابل ملوان و صعود به نیمهنهایی
گمشده ای که سرانجام پیدا شد
تیمی که هم در خط دفاعی و هم بخش تهاجمی تقریبا متعادل بود و این همان گمشده فصل جاری شاگردان مورایس به حساب میآید. تیمی که در اغلب دیداری فصل جاری در یک قسمت از زمین لنگ میزد اما به نظر میرسد در ماه پایانی فصل تازه به آن شکل موردنظر دست پیداکرده است. طلایی پوشان اصفهانی در بازی پنجشنبهشب با ملوان با حریفی روبرو شده بودند که قصد داشت از کمترین فرصتها استفاده کند و با دست پر از نقش جهان خارج شود. بر این اساس مهدی تارتار برای شاگردانش یک بازی درگیرانه و فیزیکی را طراحی کرده بود تا با از کار انداختن بخش میانی سپاهان ابتکار عمل را در دست بگیرند. این در حالی بود که بازیکنان میزبان از انجام یک بازی تهاجمی صرف پرهیز میکردند چرا که میدانستند کمترین اشتباه ممکن است برای آنها گران تمام شود. آنها منتظر بودند تا ملوانیها دچار لغزش شوند تا ضربه نهایی را بر پیکره مهمان وارد کنند. سرانجام هم در دقیقه 40 لحظه موعود فرارسید و ضربه چکشی نه چندان محکم فرشاد احمدزاده دروازهبان ملوان را اشتباه انداخت و گل برتری سپاهانیها به ثمر رسید. گلی که سرنوشت بازی را هم رقم زد و بار دیگر ثابت شد که تجربه در چنین دیدارهایی تا چه اندازه میتواند در تعیین معادلات تاثیر گذار باشد. ملوانیها در نیمه دوم به دنبال آن بودند تا بتوانند به بازی بازگردند و گل تساوی را بهثمر برسانند اما تلاش شاگردان مهدی تارتار برای رسیدن به گل تساوی بیثمر بود و در نقطه مقابل، طلاییپوشان توانستند به خوبی از برتری یکگله خود حراست کنند. در دقایق پایانی مسابقه، بازی نزدیک و پرهیجان دنبال شد اما خبری از ردوبدلشدن گل نبود تا سپاهانیها بتوانند با تک گل فرشاد احمدزاده بعد از پذیرش 3 تساوی پیاپی در لیگ برتر، طعم پیروزی را در جام حذفی بچشند و به مرحله نیمهنهایی صعود کنند. حالا آنها باید خودشان را برای دو بازی مرگ و زندگی آماده کنند تا بلکه با فتح جام حذفی تا حدودی دل هوادارانشان را به دست آورد. نبرد با گل گهر سیرجان در نیمهنهایی و در صورت پیروزی نبرد با برنده بازی آلومینیوم اراک و مس رفسنجان حسن ختامی خواهد بود بر یک فصل پرفرازونشیب که البته اگر با قهرمانی توام شود شدت تلخیهایش هم به حداقل خواهد رسید. فصلی که میتواند برای زردپوشان اصفهانی با قهرمانی در جام حذفی و عنوان سومی لیگ برتر به پایان برسد. این مهم در دسترس به نظر میرسد با این پیش شرط که سپاهانیها همانند بازی با ملوان ضریب اشتباهاتشان در جام حذفی و لیگ برتر را به حداقل ممکن برسانند. کاری که انجام آن چندان دشوار هم نیست چرا که یک ترکیب متعادل همچون بازی با ملوان که هر بازیکن سر جای خودش قرار گرفته باشد و دوری از ارائه بازی احساسی صرف معجونی درست میکند که جام حذفی را برای شاگردان ژوزه مورایس به ارمغان خواهد آورد به ویژه که رقیبان پیش روی این تیم از نظر تجربه قهرمانی فاصله معناداری با سپاهان دارند. به حال طلایی پوشان اصفهانی تیمی بودند که پرقدرت وارد لیگ بیست و سوم شدند اما رفتهرفته آب رفتند. به ویژه در هفتههای پایانی نیم فصل که دیگر توانی برای ایستادن نداشتند. سهمیه شکست متوالی و از دست رفتن قهرمانی نیم فصل این تاوانی بود که سپاهانیها به بدترین شکل دادند. تیمی که قدر بازگشت چهار امتیاز از دست رفته را ندانست. آنها سوم دیماه سال گذشته در ورزشگاه نقشجهان مغلوب آلومینیوم اراک شدند و سپس در بازی معوقه هفته ششم با نتیجه سه بر یک به گل گهر سیرجان باختند. این دوشکست موجب شد تا تنها شانس باقیمانده برای طلایی پوشان اصفهان بازی با شمس آذر قزوین درنبرد پایانی نیم فصل باشد. دیداری که روی بد فوتبال را به شاگردان ژوزه مورایس نشان داد و در این بازی هم امتیازی به کیسه سپاهانی واریز نشد تا همهچیز در بازه زمانی 12 روزه از دست برود. پیرامون این یک چه بر سر تنها نماینده آسیایی اصفهان آمد که سه بازی پایانی را با شکست پشت سر گذاشت میتوان مدتها صحبت کرد اما بدون شک مهمترین عامل را باید بر هم خوردن تمرکز بازیکنان برشمرد. این که طلایی پوشان اصفهانی پس از آذرماه طوفانی که با ثبت چهار برد شیرین برای آنها همراه شد به طور ناگهانی وارد یک کمای خودخواسته شد و نتیجهاش چیزی جز از دست دادن صدر جدول و قهرمانی نیم فصل نبود. بالا رفتن ضریب خطای بازیکنان در برخی بازیها چنان خودش را نشان داد که گاهی این پرسش پیش میآمد که چه بر سر ستارههای ملیپوش سپاهان آمده است؟ اما بازی با ملوان این امیدواری را ایجاد کرد که هم بازیکنان و هم مورایس اعتمادبهنفس از دست رفته را بازیافتهاند و میخواهند به هر قیمت جام حذفی را به کلکسیون افتخاراتشان اضافه کنند.