(تصاویر) شعله افکن M2؛ مروری کوتاه بر تاریخچه سلاح آتشین ارتش ایالات متحده

آتش به عنوان یک اکوالایزر یا موازنه ساز شناخته می شود. از زمان کشف آن توسط اجداد باستانی ما، بشر به دنبال استفاده و کنترل آتش بوده است. بنابراین، جای تعجب نیست که ما از همان ابتدا برای نظامی کردن آتش تلاش کردیم. این تلاش های اولیه به بهترین وجه در قالب آتش یونانی نشان داده شده است.

گفته می شود که این سلاح آتشین توسط کالینیکوس اهل هلیوپولیس در قرن هفتم ابداع شده و توسط بیزانس برای دفاع از امپراتوری شان مورد استفاده قرار گرفت.

از این سلاح عمدتاً در برابر کشتی های دشمن در دفاع از قسطنطنیه به کار گرفته شد و از ابزارهای لوله مانندی به نام سیفون به سمت بیرون شعله پرت می کرد. یک نسخه کوچکتر و دستی به نام کایروسیفون نیز ساخته شد که می تواند در خشکی مورد استفاده قرار گیرد.

اصول پایه کار شعله افکن M2

شعله افکن M1 در طول جنگ جهانی دوم شاهد نبرد در جنگل ها و جزایر در پهنه اقیانوس آرام بود که به سرعت نقص های آن را برجسته کرد. با احتراق دشوار و بدقلق، برد تنها ۱۳.۷ متر و وزن سنگین۳۱ کیلوگرم، M1 بسیار پردردسر بود و نیاز به اصلاحات بیشتری داشت. با معرفی M2 که به دنبال رفع مشکلات مدل قبلی بود، بهبودهایی در این شعله افکن به وجود آمد.

M2 در صورت پر شدن وزن کمتری نسبت به نسخه قبلی داشت، از سیستم جرقه زنی قابل اطمینان تری برخوردار بود و برد آن به بین ۱۸ تا ۳۶.۵ متر افزایش یافت. معرفی ناپالم برای استفاده در M2 امکان کنترل آتش و کشندگی بیشتر را فراهم کرد، زیرا ناپالم می توانست به ساختمان ها و پنهاهگاه های دشمن بچسبد.

M2 در میدان نبرد

M2 دیر وارد جنگ شد اما برای سربازان ارتش و تفنگداران دریایی ایالات متحده در مبارزه با نیروهای سنگر گرفته ژاپنی بسیار مفید بود. ژاپنی‌ها در طول عملیات اقیانوس آرام، در ساختن پناهگاه‌ها، آشیانه مسلسل و استحکامات تونلی که در برابر سلاح‌های معمولی مقاوم بودند مهارت بالایی داشتند.

برای نفوذ به این مواضع دشمن، سربازان و تفنگداران دریایی مجهز به M2 برای سوزاندن محل فراخوانده می‌شوند. قدرت هولناک شعله افکن M2 به حدی بدنام بود که مدافعان ژاپنی ترجیح می دادند به جای زنده سوختن، خود را بکشند.

آن دسته از سربازانی که با شعله افکن M2 وارد میدان نبرد شدند، سلاح وحشتناکی برای استفاده داشتند، اما سلاحی که آنها را به اهدافی برای تک تیراندازهای دشمن نیز تبدیل می کرد. یک گلوله می توانست مخازن سوخت آن ها را مشتعل کرده و باعث انفجاری شود که آن ها و هر کس دیگری را که در آن نزدیکی بود به آتش بکشد.

حتی با وجود این ترس ها، شعله افکن M2 در استراتژی رفتن از جزیره ای به جزیره دیگر توسط بسیاری از سربازان آمریکایی مورد استفاده قرار گرفت. این توسط Cpl مثال زده شده است.

منبع: روزیاتو