ادامه حواشی جامعه پزشکی
کاهش تعداد پزشکان متخصص و افزایش روند مهاجرت پزشکان و به‌طورکلی کادر درمان از کشور، موضوع جدیدی نیست؛ اما هرازگاهی با اظهارنظر مسئولان در این زمینه موضوع رسانه‌ای می‌شود و بعد از مدتی مجدداً به فراموشی سپرده می‌شود بدون اینکه تصمیم‌گیری جدیدی در این زمینه صورت گیرد و مشکلات پیش رو حل شود.
اخیرا هم در همین زمینه رئیس جامعه جراحان ایران گفته است: «استقبال از رشته پزشکی در کنکور یا ادامه تحصیل در رشته‌های تخصصی پزشکی با مشکل جدی مواجه شده به‌گونه‌ای که در آزمون‌های اخیر، حتی یک داوطلب برای جراحی عروق نداشتیم و به همین ترتیب، بعضی دیگر از رشته‌های تخصصی هم خالی می‌ماند و باید ۱۰ سال دیگر، متخصصان این رشته‌ها را از خارج وارد کنیم و دوباره بیماران را برای جراحی‌های تخصصی به خارج بفرستیم.»
عدم علاقه پزشکان به تخصص گرفتن یا ادامه تحصیل در رشته‌های مذکور در حالی مطرح می‌شود که در طرف مقابل ماجرا رشته‌های مرتبط با زیبایی بسیار پرطرفدار شده‌اند و پزشکان به‌خوبی می‌دانند چنین رشته‌هایی دردسر کمتری دارند و پول‌سازی‌شان بیشتر است.
به گفته اغلب فعالان حوزه بهداشت و درمان در کشور، عدم علاقه پزشکان عمومی برای شرکت در آزمون دستیاری یا رفتن به سمت تخصص‌هایی ازجمله قلب و عروق، عمدتاً به شرایط تحصیل، عدم به‌روزرسانی قوانین قدیمی، مداخلات غیرتخصصی خلاف قانون، وضعیت نیروی انسانی حوزه سلامت و زنجیره تربیت نیروی متخصص در نظام سلامت کشور است. افزون بر این‌ها، فشار‌های روانی که در حین گذراندن دوره‌ها به برخی دانشجویان این رشته وارد می‌شود نیز در افزایش نارضایتی‌ها و کناره‌گیری از تخصص بی‌تأثیر نیست. همان‌طور که متأسفانه هرازگاهی اخبار خودکشی رزیدنت‌ها به گوش می‌رسد و جامعه پزشکی را در بهت و حیرت فرومی‌برد.
به هر ترتیب می‌توان گفت تا زمانی که فکری به حال مشکلات پیش روی پزشکان برای گرفتن تخصص نشود و قوانین کارسازی در این زمینه تدوین نشود بود نمی‌توان انتظار داشت روند فعلی تغییر کند و کماکان تنها رشته‌های پول‌سازتری چون جراحی‌های زیبایی پرطرفدار می‌مانند آن‌هم در شرایطی که طبق آمار جامعه ایرانی به‌سرعت به سمت پیر شدن در حال حرکت است همان‌طور که بر همگان مشخص است سالمندان در برابر بیماری‌ها بیشتر از بقیه جامعه آسیب‌پذیرند و درواقع زمانی که افراد سالمند می‌شوند، خطر بسیاری از بیماری‌های مزمن در آن‌ها افزایش پیدا می‌کند و در جامعه بدون حضور پزشکان متخصص، وضعیت بیش‌ازپیش بغرنج می‌شود.