نفت آبادان؛ تیمی دور از گذشته پرافتخار

باشگاهی که روزگاری یکی از تغذیه‌کننده‌های تیم ملی بود اما در سال‌های اخیر با اماواگرهای فراوانی در لیگ برتر ماندنی می‌شود. آن‌ها فصل گذشته به سختی توانستند از سقوط به لیگ دست یک نجات پیدا کنند و این فصل به انتهای جدول چسبیده وجدی‌ترین کاندید سقوط به شمار می‌روند. البته برزیلی‌های فوتبال از زمان حضور فراز کمالوند در راس کادرفنی خود شرایط بهتری پیدا کردند و در فاصله 4 هفته مانده به پایان لیگ برتر همچنان امیدوار به بقا هستند. آن‌ها جمعه گذشته در خانه برد ارزشمندی را مقابل مس رفسنجان به دست آوردند. نفتی‌ها باوجود قعرنشینی اما با سه تیم بالایی خود تنها سه امتیاز فاصله‌دارند. در چنین شرایطی نفت آبادان در هفته بیست و هفتم طی یک بازی خارج از خانه میهمان آلومینیوم اراک است. کمالوند و شاگردانش بسیار امیدوار هستند بعد از برد روحیه بخش مقابل مس رفسنجان یک برد دیگر را کسب کنند و در هفته‌ای که رقبای بالایی دیدارهای بسیار سختی دارند، بتوانند خود را در جدول بالا بکشند و شانس بقای خود را افزایش بدهند. نکته قابل توجه درباره نفت آبادان این است که این تیم از هفته نهم که در رفسنجان مس را شکست داده بود، دیگر هیچ پیروزی‌ای در خارج از خانه به دست نیاورده و دو پیروزی اخیر آن‌ها مقابل سپاهان و مس رفسنجان هم در آبادان بوده است. بازی رفت مس رفسنجان و نفت آبادان در تاریخ 3 آذر 1402 برگزار شد و 170 روز از آن مسابقه می‌گذرد. حالا کمالوند که با حضور خود طلسم نبردن نفت در داخل خانه را شکست و تیمش را با شرایط روحی بهتری به میدان می‌فرستند، امیدزیادی دارد تا بعد از 170 روز طلسم نبردن بیرون از خانه را نیز بشکند. نفت آبادان در چهار بازی‌های بعدی خود باید آلومینیوم، شمس‌آذر، ذوب‌آهن و تراکتور روبرو و بی‌شک عدم رویارویی با تیم‌های بالانشین شانس بزرگی است که کمالوند و شاگردانش را به بقا در لیگ برتر امیدوار می‌کند. اما زردپوشان آبادانی در نیم‌فصل نخست، 11 امتیاز از 45 امتیاز ممکن را به‌دست آورند و این عملکرد ضعیف باعث شد تا عبدا... ویسی که فصل گذشته ناجی نفتی‌ها شده بود، از سمتش کناره‌گیری کند. مدیران باشگاه آبادانی برای انتخاب جانشین ویسی، به سراغ وینفرد شفر، محرم نویدکیا و فراز کمالوند رفتند و باوجود توافقات اولیه با هر 3 گزینه، درنهایت هیچ‌کدام از آن‌ها در کسوت سرمربی جدید زردپوشان آبادانی معرفی نشدند و سهراب بختیاری‌زاده سکان هدایت زردپوشان آبادانی را پذیرفت. انتخابی که از همان روزهای نخست هم با انتقاد هواداران صنعت‌نفت همراه بود اما بااین‌وجود سرمربی جوان و جدید نفتی‌ها امید داشت که بتواند این تیم را از شرایط بحرانی نجات بدهد و زردپوشان را از منطقه قرمز جدول دور کند. زردپوشان آبادانی با هدایت سهراب بختیاری‌زاده روزهایی کابوس‌وار تر از نیم‌فصل نخست را پشت سر گذاشته به‌طوری‌که براساس آمار و ارقام، صنعت‌نفت آبادان ضعیف‌ترین تیم نیم‌فصل دوم لیگ بیست‌وسوم محسوب می‌شد. زردپوشان از 12 امتیاز ممکن، تنها 2 امتیاز به‌دست آوردند و در طول 6 مسابقه، هیچ بردی به‌دست نیاوردند تا نه‌تنها ضعیف‌ترین تیم نیم‌فصل دوم شوند، بلکه با از دست دادن جایگاه خود در رتبه چهاردهم، به قعر جدول لیگ بیست‌وسوم هم سقوط کنند. نفتی‌ها در شرایطی با کسب 13 امتیاز قعرنشین لیگ بیست‌وسوم شدند که شاگردان سهراب بختیاری‌زاده تنها 4 امتیاز از 13 امتیاز خود را در دیدارهای خانگی به‌دست آورده بودند. آمار و ارقام نشان می‌داد که صنعت‌نفت تنها تیم بدون برد لیگ بیست‌وسوم در دیدارهای خانگی بود و از این حیث هم زردپوشان ضعیف‌ترین آمار ممکن را در بین میان تیم‌های لیگ برتری به‌ثبت رساندند. همین موضوع موجب شد تا در آخرین روزهای سال گذشته بختیاری زاده از نیمکت نفت کنار گذاشته‌شده و جای خودش را به فراز کمالوند بدهد. کمالوند که سومین سرمربی صنعت نفت در این فصل به شمار می‌رود، با پیروزی مقابل سپاهان شروعی درخشان داشت، اما شکست مقابل یکی از رقبای مستقیم یعنی استقلال خوزستان در دقایق تلف‌شده و متعاقب آن دوشکست دیگر برابر پرسپولیس و هوادار، وضعیت را برای او از همیشه دشوارتر کرد. بااین‌حال پیروزی امیدبخش مقابل مس رفسنجان یک بار دیگر نفتی‌ها را به کورس ماندن در لیگ برتر برگرداند. در این بازی، کمالوند چند تغییر مهم در ترکیب اصلی داشت و درنهایت هم سه امتیاز را گرفتند.به هرحال نفت آبادان با کمالوند به ماندن در لیگ برتر امیدوار شده اما پرسش اصلی همچنان پا برجا مانده که چرا این تیم ریشه دار باید برای بقا در لیگ برتر بجنگد؟ تیمی که در دهه پنجاه ازجمله بهترین‌های فوتبال ایران محسوب می‌شد و آبادانی ها شب و روزشان را با عشق به تیم نفت آبادان سپری می‌کردند. تیمی که پس از چند فصل رفت‌وبرگشت به لیگ برتر سرانجام سال 95 دوباره به سطح نخست فوتبال ایران رسید را به دست آورد اما در هشت سال گذشته هرگز آب خوش از گلویش پائین نرفت.