محمدعلی علومی درگذشت

به گزارش شبکه شرق، «محمدعلی علومی» رمان‌نویس، پژوهش‌گر، اسطوره‌شناس و طنزنویس دار فانی را وداع گفت.

«محمدعلی علومی» نویسنده، پژوهش‌گر و از چهره‌های برجسته ادبیات داستانی معاصر، شامگاه یکشنبه «۱۶ اردیبهشت ۱۴۰۳»، در ۶۳ سالگی، در زادگاه خود، شهرستان بم درگذشت.

استاد «محمدعلی علومی» نویسنده، پژوهش‌گر، اسطوره‌شناس، شاهنامه‌پژوه، طنزپرداز و از چهره‌های برجسته ادبیات داستانی معاصر شامگاه یکشنبه، در ۶۳ سالگی، به علت بیماری در منزل شخصی خود در زادگاهش، شهرستان بم درگذشت.

 استاد علومی دانش‌آموخته علوم سیاسی دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران بود.

او از دهه ۶۰ فعالیت روزنامه‌نگاری خود را در روزنامه اطلاعات آغاز کرد و از دهه ۷۰ نیز به‌طور جدی‌تر وارد حوزه ادبیات داستانی و فرهنگ مردم شد.

آن‌طور که درباره شرح زندگی و شخصیت استاد علومی روایت کرده‌اند، او به‌طور خودآموز اصول داستان‌نویسی را از کتاب‌های آموزشی معدود آن دوران فراگرفت و اولین آموزگارانش مردم عادی کوچه و بازار، روستایی‌ها و عشایر بودند.

این نویسنده مطرح، چندین سال بخش آموزش داستان‌نویسی در مجله جوانان را برعهده داشت. در همان سال‌ها شاگرد سید ابوالقاسم انجوی شیرازی (مشهور به پدر فرهنگ مردم) بود و آخرین مصاحبه مطبوعاتی با او مندرج در ادبستان را انجام داد.

محمدعلی علومی که در کارنامه‌ خود رمان‌های «سوگ مغان»، «آذرستان»، «ظلمات»، «اندوهگرد»، «پریباد»، «داستان‌های غریب مردمان عادی»، «هزار و یک شب نو»، «خانه کوچک» و «عطای پهلوان » را دارد، متولد ۱۶ فروردین سال ۱۳۴۱ بود و در دانشگاه تهران، علوم سیاسی خوانده است. رمان «آذرستان»‌اش در سال ۷۷ کتاب برگزیده سال از سوی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی وقت و رمان طنز «شاهنشاه در کوچه دلگشا» برنده ۳۰ سال رمان طنز ایران شد؛ در آن مراسم نجف دریابندری در ترجمه طنز، پرویز شاپور در کاریکلماتور، مهدی اخوان ثالث در شعر طنز و کیومرث صابری در طنز مطبوعاتی به عنوان برگزیده انتخاب شدند. علومی تاکنون در چندین دوره جشنواره‌های سراسری طنز، در بخش داستان داور بوده؛ او عهده‌دار داوری اولین جشنواره سراسری داستان بیهقی نیز بوده است. همچنین دبیر جشنواره سراسری طنز و کاریکاتور بم در سال ۸۴ بود، که بعد از آن تاکنون تعطیل شده ‌است.

این نویسنده تجربه تلخ زلزله بم را که در آن خویشاوندانش را از دست داده، در رمان‌های «ظلمات» و «پریباد» آورده است.