به گزارش اکوایران، در سال 1402 علی‌رغم اینکه نقش بدهی دولت و بانک‌ها در رشد پایه پولی افزایش یافته است، به دلایلی همچون کاهش خالص دارایی‌های خارجی و سایر اقلام، رشد پایه پولی کاهش پیدا کرده است. این درحالیست که در سمت نقدینگی نیز علی‌رغم افزایش نقش خالص مطالبات از دولت و شرکت‌های دولتی در رشد نقدینگی، در اثر سیاست کنترل مقداری ترازنامه بانک‌ها بدهی بخش غیردولتی کاهش یافته و نقدینگی از این حیث دچار کاهش شده است. به همین ترتیب عوامل مذکور باعث شده تا رشد پایه پولی و نقدینگی در پایان 1402 نسبت به ابتدای سال فروکش کند.

کانال کاهش رشد نقدینگی طی یازده ماهه 1402

بر اساس آمارهای نرخ رشد نقدینگی که مهمترین کل پولی اثرگذار بر تورم در اقتصاد است، مشاهده می‌شود این نرخ از حدود 33.1 درصد در فروردین 1402 به حدود 27.5 درصد در بهمن ماه و 24.3 درصد در پایان اسفند کاهش پیدا کرده است. در این میان جزئیات سهم از رشد اجزای نقدینگی طی یازده ماهه ابتدایی 1402 قابل بررسی است. به‌طور کلی نقدینگی از چهار بخش عمده خالص بدهی دولت و شرکت‌های دولتی و خالص بدهی بخش غیردولتی به سیستم بانکی، خالص دارایی‌های خارجی و خالی سایر اقلام تشکیل شده است که به جهت سهولت بیان در این گزارش، سهم خالص دارایی‌های خارجی و خالص سایر اقلام در رشد نقدینگی جمع زده شده است.