وی با اشاره به اینکه "در این شرایط مدام در حال فکر کردن به اینکه چه کار می‌توان انجام داد، هستیم" اظهار کرد: می‌گوئیم دولت می‌خواهد کمک کند و بعد از مدت‌ها تصمیم گرفت وام یک میلیونی به مردم اعطا کند که در واقع قرض است و یک شوخی محسوب می‌شود، چراکه به اندازه حقوق یک کارگر ساده هم نیست.
این بازیگر تئاتر افزود: در دوره‌ای یک سری هنرمند تصمیم گرفتند کار را تعطیل کنند در آن زمان عده‌ای مشغول به‌کار بودند و با آن شرایط حق انتخاب داشتند، اما امروز حق انتخاب وجود ندارد، هنرمند آخرین صنفی است که می‌تواند به شغل خود برگردد و این صنف باید آسیبی را تحمل کند.
معجونی تصریح کرد: هنرمند در موقعیت پیچیده‌ای قرار دارد. مخاطبانی که هنرمندان را دنبال می‌کنند، وظیفه هنرمند را سنگین‌تر کردند، چراکه باید جایی باشد که حرف مردم شنیده شود و هنرمندان کسانی هستند که مردم انتظار دارند حرف آنها را بزنند.
وی افزود: در جنگ کرونا کادر درمان در خط مقدم است و وظیفه هنرمند در شرایط بحرانی انتشار اطلاعات لازم، کمک نقدی و ایجاد روحیه در بین مردم است. در بحران‌ها مردم بخش عمده کمک را انجام می‌دهند و هنرمندان باید به کارکرد سرگرمی در جامعه توجه کنند. سرگرمی بسیار مهم و تأثیرگذار بوده و بهتر از کارکردهای سفارشی است، در این دوره می‌توان کارهای سرگرم کننده گذشته را مجدداً در فضای مجازی منتشر کرد.
این بازیگر تئاتر ادامه داد: همه چیز را نمی‌توان به فضای مجازی وصل کرد، چراکه فضای مجازی جای تئاتر نیست. تئاتر هنر زنده‌ای است که در قرنطینه دلتنگ او می‌شویم، فیلم را می‌توانیم در خانه ببینیم، اما تئاتر را باید در مکان حضور داشت.
وی با اشاره به اینکه تئاتر را باید به شهرستان منتقل کرد، خاطر نشان کرد: برای تئاتر در شهرستان‌ها نسبت به پایتخت وقت بیشتری وجود دارد و در آن زمان علاقه‌مندان در شهرستان باید مصرانه تئاتر کار کنند. هنرمند شهرستانی بسیار موفقی در عرصه تئاتر وجود دارد. تئاتر جغرافیا ندارد و متأسفانه ۹۰ درصد تئاتر تهران را شهرستانی‌ها تشکیل دادند و اکنون تلاش می‌کنیم تئاتر را به شهرستان بکشانیم.