بر اساس نتایج تحقیقات مختلف جهانی، درمان با سلول‌های بنیادی روشی موثر در معالجه بیماران مبتلا به کووید-19 است.
به‌تازگی، سلول‌های بنیادی مزانشیمی (MSC) که از خون‌بند ناف گرفته‌شده به دلیل خاصیت ایمنی و احیاکنندگی آنها در آزمایش‌های بالینی کووید-19 توجه بسیاری از محققان را به خود جلب کرده است.
با ابتلا به کووید-19 واکنش بیش‌ازحد ایمنی به همراه عوامل التهابی در بدن ایجاد می‌شود و همزمان سلول‌های اساسی زیادی از بین می‌روند. این روند منجر به تولید بیش‌ازحد سلول‌های ایمنی و سیتوکین‌ها می‌شود.
ایده استفاده از سلول‌های بنیادی مزانشیمی در درمان بیماران مبتلا به کووید-19 به‌منظور جلوگیری از انتشار طوفان سیتوکین‌ها توسط سیستم ایمنی بدن و تقویت ترمیم بافت‌ها توسط خواص ترمیم‌کنندگی سلول‌های بنیادی ارائه شده است.
این سلول‌های بنیادی مزانشیمی به دلیل وجود خاصیت سیتوکین‌های خاص که باعث بهبود کیفیت سایتوکاین‌ها می‌شوند با عفونت‌های ویروسی مخالف هستند. آنها می‌توانند با خنثی کردن طوفان سیتوکین از طریق عملکرد سیستم ایمنی و توانایی تمایز در بازسازی بافت آسیب‌دیده، از آسیب بافت ریه جلوگیری می‌کنند. نتایج آزمایش‌ها نشان داد که این سلول‌ها خطر ابتلا به پنومونی کووید-19و نارسایی تنفسی را به میزان قابل‌توجهی کاهش می‌دهند.
سلول‌های بنیادی بند ناف و آینده داروی ترمیمی
استفاده از سلول‌های بنیادی مزانشیمی (MSC) به دلیل پتانسیل احیاء کننده گسترده و نقش آنها در اختلالات ایمنی، در سال‌های اخیر توجه محققان جهانی را به خود معطوف کرده است. به‌ویژه بند ناف به‌عنوان ثروتمندترین و خالص‌ترین منبع این سلول‌های بنیادی شناخته‌شده است. این سلول‌ها را می‌توان به‌راحتی برداشت، جداسازی کرد، کشت و در درمان مبتنی بر سلول، از تحقیقات اساسی گرفته تا آزمایش‌ها بالینی استفاده نمود.
سلول‌های بنیادی بند ناف به‌طور گسترده‌ای توسط پزشکان به‌عنوان یک منبع ارزشمند برای درمان‌های ترمیمی شناخته می‌شوند زیرا می‌توانند به طیف گسترده‌ای از انواع بافت تبدیل شوند. آنها نقش بسزایی درترمیم و تجدید بافت آسیب‌دیده دارند و مطالعات بالینی حتی توانایی آن را در بازسازی کل اندام‌ها نشان داده است.
اولین بار در دهه 1980 درمان با سلول‌های بنیادی خون‌بند ناف معرفی شدند، هنگامی‌که از آن برای درمان موفقیت‌آمیز پسری جوان با کم خونی سندورم فانکونی (Fanconi ) استفاده شد. امروزه سلول‌های بنیادی خون‌بند ناف می‌توانند بیش از 80 بیماری ازجمله بسیاری از سرطان‌های خون و اختلالات ایمنی مانند لوسمی، لنفوم و نقص شدید سیستم ایمنی ترکیبی (SCID) را درمان کنند.
در حال حاضر، این سلول‌های بنیادی برای صدها آزمایش بالینی امیدوارکننده برای بیماری‌های شایع و غالبا تهدیدآمیز مانند آرتروز، بیماری‌های قلبی و بیماری‌های مختلف اسکلروز کاربردی هستند.