(تصاویر) جنگنده اف ۳۵ یا ای ۱۰ تاندربولت؛ بهترین گزینه برای پشتیبانی از نیروهای زمینی؟

پرنده افسانه‌ای Fairchild Republic A-10 توانست در پشتیبانی هوایی نزدیک از نیروهای زمینی عملکرد فوق‌العاده‌ای داشته باشد. حالا نیروی هوایی آمریکا اصرار دارد که جنگنده اف 35 را به‌عنوان جایگزین ای 10 تاندربولت ارائه دهد. آیا F-35 Lightening II می‌‌تواند این نقش را بر عهده گیرد؟

ارتش آمریکا در نظر داشت یک پلتفرم یکسان را برای نیروهای خود توسعه دهد. این پلتفرم یکسان می‌توانست هزینه‌های ساخت هواپیماهای گوناگون را کاهش داده و تعمیر و نگهداری را نیز آسان‌تر کند. همچنین تامین قطعات مورد نیاز هواپیما با سهولت بیشتری انجام می‌شد. همین‌ها باعث شد که پروژه ساخت جنگنده نسل پنجمی اف ۳۵ به شرکت لاکهید مارتین سپرده شود.

سربازان ارتش آمریکا به این هواپیما لقب گزار وحشی را دادند که به‌خوبی عملکرد آن را در میدان نبرد نشان می‌دهد. ای ۱۰ می‌تواند با سرعت ۳۲۰ کیلومتر در ساعت در ارتفاع ۳۰۰ متری زمین پرواز کرده و دشمن را تار‌و‌مار کند. برگ برنده این هواپیما را می‌توان توپ گاتلینگ ۳۰ میلی‌متری آن دانست. ارتش آمریکا قصد داشت از این توپ سنگنین در جنگنده‌های F-16 و F-15 نیز استفاده کند؛ اما لگد شدید توپ مانع از اینکار شد.

این هواپیمای جنگی از سامانه دید در شب بهره می‌برد و می‌تواند در شرایط جوی مختلف پرواز کند. همچنین سامانه‌های کنترل الکترونیکی امکان منهدم کردن اهداف متحرک را فراهم می‌کند.

همین ویژگی‌ها نیز سبب شدند که A-10 Thunderbolt در جنگ خلیج‌‌فارس نیمی از تانک‌ها و ۳۱ درصد از نفربرهای زرهی عراقی را نابود کند. با وجود این، هر هواپیمایی زمانی به پایان راه خود می‌رسد. به‌همین‌خاطر نیروی هوایی آمریکا قصد دارد جنگنده اف 35 را به‌عنوان جایگزینی مناسب برای ای 10 تاندربولت معرفی کند.

البته سابقه برنامه‌های بازنشستگی A-10 Thunderbolt II به سال ۱۹۹۱ باز می‌گردد. اما هر بار که این مسئله مطرح می‌شد، ترکیب لابی سنگین در کنگره آمریکا و خاطره‌های خوش کهنه‌ سربازان آمریکایی جلوی کار را می‌گرفت. این هواپیما از دهه ۱۹۷۰ یار دیرین نیروهای زمینی آمریکا بوده است و توانسته در تمامی درگیری‌های خاورمیانه نقشی اساسی ایفا کند. در واقع غرش توپ ای 10 همیشه امیدبخش نیروهای زمینی آمریکا بود.

مقایسه بین جنگنده اف 35 و هواپیمای ای 10 تاندربولت در دو حالت فرضی پدافند ضعیف و متوسط انجام شد. در واقع کارشناسان نیروی هوایی آمریکا از پیش پذیرفته بودند که ای 10 برای مقابله با پدافند قوی ساخته نشده است و در این حالت تنها گزینه F-35 است. البته ای 10 نیز با سیستم‌های دفاعی خاصی همراه شده بود؛ اما نمی‌توان از طرح سال ۱۹۶۶ انتظار داشت که در قرن بیست‌و‌یکم معجزه کند.

ای ۱۰ تاندربولت می‌بایست در ارتفاع بسیار کم پرواز کند. در این حالت ممکن بود هواپیما هدف آتش نیروهای زمینی قرار گیرد و یا حتی تکه‌های پرتاب‌شده در نتیجه انفجار به آن آسیب زنند. به‌همین‌خاطر کابین خلبان با لایه‌ای مقاوم از تیتانیم حفاظت می‌شد.

همچنین سامانه‌های موازی پروازی به‌ خلبان اجازه می‌دادند که در صورت آسیب دیدن سامانه پرواز  خودکار و کنترل‌های هیدرولیک هواپیما را تا مقصد هدایت کند. قابلیت تعمیر و نگهداری آسان نیز سبب شده بود که نیروهای نظامی بتوانند هواپیما را در مدت کوتاهی برای انجام عملیات آماده کنند. اما عملکرد جنگنده اف ۳۵ در مقایسه با ای ۱۰ تاندربولت چگونه است؟

هرچند در مواقعی که تهدید نیروهای پدافندی دشمن چندان قوی نیست، شرایط کمی تغییر می‌کند. در این حالت اف ۳۵ می‌تواند قابلیت رادارگریزی خود را فدا کرده و تسلیحات بیشتری را به آویز‌های بیرونی متصل کند. بدین‌ترتیب توانایی حمل تسلیحات این جنگنده از ۵۷۰۰ پوند به ۱۸۰۰۰ پوند افزایش پیدا می‌کند. هرچند مشکلاتی در این زمینه وجود دارد.

سرعت بالای جنگنده اف 35 سبب می‌شود که گاهی نتواند همچون ای 10 تاندربولت تانک‌ها و زره‌پوش‌های دشمن را نابود کند. انجام عملیات‌های نجات نیز در مناطق کم‌خطر با A-10 راحت‌تر است. از طرفی سیستم‌ها و حسگرهای پیشرفته اف 35 می‌توانند همچون شمشیر دو لبه عمل کرده و مانع از پیشبرد عملیات شوند. کوچکترین مشکلی در عملکرد این حسگرها عملکرد پروازی را مختل می‌کند و برطرف‌کردن آن نیز کار آسانی نیست.

همچنین تعمیر و نگهداری جنگنده F-35 بسیار سخت است و این جنگنده گران‌‌قیمت باید پس از هر پرواز به‌دقت مورد بررسی قرار گیرد. هزینه‌های بالای پروازی را نیز به این موارد اضافه کنید. وقتی می‌توان با هزینه کمتر به اهداف یک عملیات دست یافت، دیگر استفاده از اف 35 چندان ضروری جلوه نمی‌کند. به‌طورکلی ای 10 تاندربولت در مواجهه با پدافند ضعیف می‌تواند عملکرد بهینه‌تری در مقایسه با جنگنده اف 35 داشته باشد.

ای 10 می‌تواند در هر بار پرواز ۱۶ تانک را با بمب‌های کوچک GBU-39 نابود کند. این در حالی است که تعداد بمب‌های اف 35 به ۸ عدد محدود شده‌اند. محدودیت تعداد تیرهای توپ نیز سبب می‌شود که اف 35 برای نابود کردن نیروهای زمینی دفعات بسیار زیادی به‌پرواز درآید. ناگفته نماند که توپ ۲۵ میلی‌متری اف 35 از همان ابتدا با مشکل جدی دقت مواجه بود و گفته می‌شود که تنها اخیرا کارشناسان لاکهید مارتین موفق به برطرف کردن مشکل شده‌اند.

گزارش نهایی نیروی هوایی آمریکا

متاسفانه بخش‌های زیادی از گزارش نیروی هوایی آمریکا به‌دلایل امنیتی مخدوش شده است. اما از همان بخش‌های باقیمانده نیز می‌توان اطلاعات ارزشمندی را استخراج کرد. کاملا مشخص است که در حضور پدافند قوی بهترین گزینه برای پشتیبانی هوایی نزدیک اف ۳۵ است. در واقع پرواز با ای ۱۰ تاندربولت به مناطقی همچون اوکراین می‌تواند حکم خودکشی را داشته باشد.

هرچند در سایر سناریوها هنوز ای ۱۰ می‌تواند مفید واقع شود. مخصوصا اینکه ملاحظات اقتصادی همیشه نقشی پررنگ در عملیاتی ماندن هواپیماهای قدیمی داشته است.

جالب اینجاست که خلبانان جنگنده اف ۳۵ توصیه کرده بودند که در عملیات‌های پشتیبانی هوایی نزدیک از این دو هواپیما به‌صورت هماهنگ استفاده شود. در نهایت گفته شده است که نیروی هوایی آمریکا تا سال ۲۰۲۸ گزار وحشی خود را بازنشسته نخواهد کرد.

منبع: خبرآنلاین