علیرام نورایی: «مافیا»تمرین شناخت دروغگو است نه آموزش دروغ
علیرام نورایی با اشاره به استرس اولیهاش برای قبول اجرای مسابقه تلویزیونی «شهروند و مافیا» بیان کرد که قرار نیست مجری باشد و حتی نمیخواهد در آینده به عنوان مجری-بازیگر شناخته شود.
علیرام نورایی بازیگر سینما و تلویزیون که این روزها در مقام مجری مسابقه تلویزیونی «شهروند و مافیا» را روی آنتن شبکه سلامت دارد، در گفتگو با خبرنگار مهر درباره این تجربه تازه خود توضیح داد: من خود را مجری نمیدانم بلکه یک بازیگر هستم و دغدغههایم در عرصه بازیگری است و در این سالها تلاش کردهام خود را در همین زمینه حفظ کرده و پیشرفت کنم.
وی با اشاره به اینکه همیشه از فعالیت در حوزهای غیر از حرفه خود پرهیز داشته است، گفت: من اصلا نمیخواهم در بحث اجرا ورود کنم هرچند دو سه سالی هم بود که پیشنهاد اجرا میشد اما همیشه پرهیز میکردم، دلم نمیخواست به این حوزه ورود کنم. به خصوص که در این سالها تعداد مجری بازیگرها زیاد شده بود و عدهای به این موضوع نقد دارند، البته برخی هم دوست دارند که آنها را ببیند با این حال برخی هم نظرشان مثبت نبود.
نگران بودم هرچه بدست آوردهام پنبه شود
نورایی با اشاره به اینکه بخشی از پرهیز از اجرا به دلیل نگرانی از حاشیهها بوده است، گفت: بخشی هم به این دلیل بود که در خودم نمیدیدم که بخواهم اجرا کنم و چون تجربهای در این زمینه نداشتم. ورود به این عرصه میتوانست برای خودم و حرفه اصلیام خطرناک باشد. نمیدانستم از پس آن برمیآیم یا ممکن است هر آنچه را که در این سالها به دست آورده بودم، پنبه کند.
وی درباره بازیگرانی به هر حوزهای ورود میکنند، اظهار کرد: شاید برخی ده هزار هنر داشته باشند و به نظرم هیچ مشکلی هم ندارد به طور مثال اگر بازیگری در خوانندگی هم خوب باشد ولی در این حوزه وارد نشود، خیانت است. اگر هم برعکس هنرش را نداشته باشد، به مخاطبش و طرفدارانی که او را یک بازیگر خوب میدانند، خیانت کرده است. من همیشه در این سالها به این مسائل فکر میکردم و در جلسهای هم که با عوامل مسابقه «مافیا» داشتیم به این نتیجه رسیدیم که من مجری برنامه نیستم بلکه راوی آن هستم. بازی به نوعی گردانندهای دارد که ما اسمش را راوی شهر گذاشتهایم.
دوست ندارم مجری بازیگر شناخته شوم
نورایی در ادامه درباره تجربه فضاهای مشابه با «مافیا» نیز اظهار کرد: علاقه قلبی من نیست که بخواهم به اجرا ورود کنم و بهعنوان مجری بازیگر شناخته شوم. دغدغه واقعی من بازیگری است از بیست و چند سال پیش که از طریق دوستان دانشگاهیام به تئاتر ورود کردم دغدغه اصلی من رشد و پیشرفت در بازیگری بود و در این سالها به هیچ کار دیگری جز آن فکر نکردهام.
این بازیگر و راوی «شهروند و مافیا» اضافه کرد: به نظرم این مسابقه پر از آموزش است، در یکی از برنامهها بین شهروندان لجبازیهای زیادی رخ میداد و همین لجبازیها باعث شد آنها به یک نفر مافیا بازی را ببازند. به نظرم «مافیا» بازیای چند لایه است که باید فارغ از سرگرمی به آن توجه کرد. کسانی که این بازی را انجام دادهاند اگر با تجربیاتشان قبل و بعد از بازی گفتگو کنید میتوان فهمید چه تاثیری در اجتماعی تر شدن آنها و شناخت افراد گذاشته است.
ابتدای ورود پارکور، برخی تصور کردند این ورزش برای سرقت است!
وی با اشاره به مثالی یادآور شد: من حدود ۲۰ سال پیش با چند نفر از دوستانم تلاش کردیم ورزش پارکور را در فدراسیون ثبت کنیم اما تا قبل از اینکه بتوانیم این ورزش را ثبت کنیم و آن را به رسمیت بشناسند حتی جایی برای تمرین نداشتیم و ما را از پارکها هم بیرون میکردند. آن زمان برخی هم آنقدر بیاطلاع بودند که میگفتند درحال تمرین این ورزش هستیم تا دست به سرقت و دزدی بزنیم. این افراد پارکور را نمیشناختند و تصورات مختلفی داشتند و به نظرم اکنون هم خیلیها هنوز اطلاعی از «مافیا» ندارند.
نورایی در ادامه در واکنش به این سوال که خود اسم «مافیا» هم بار منفی دارد و بیشتر این نکته را تداعی میکند، اظهار کرد: ما اسم مسابقه را هم تغییر دادیم و «شهروند و مافیا» شده است و به نظرم ویژگیهای مثبت بسیاری دارد که باید نیمه پر لیوان را دید. همین که این مسابقه باعث شده است عدهای برای چند ساعت دور هم بنشینند و با هم حرف بزنند و از دل ان یک بازی دربیاید نقطه قوت است.
وی اضافه کرد: در این بازی نه مدالی داده میشود و نه پولی رد و بدل میشود و در عین حال آدمها با هم حرف میزنند. خود من در زمان نوجوانی یکی از چالشهایم صحبت کردن با بزرگترها و مخصوصا پدر و مادرم بود و الان یک نوجوان ۱۰ ساله میتواند به راحتی با پدر و مادر و فامیل مافیا بازی کنند و یاد میگیرند چطور حتی از خود دفاع کنند. عکسهای زیادی در اینستاگرام برای من میفرستند که دورهمی دوستانه و فامیلی و خانوادگی برای بازی مافیا برگزار کرده اند.
نورایی در پایان این گفتگو درباره سمتهایی که دوست دارد خودش در بازی «مافیا» داشته باشد، گفت: از میان شهروندان تک تیرانداز را دوست دارم و جایگاه رییس مافیا را هم دوست دارم. (میخندد)
وی با اشاره به اینکه همیشه از فعالیت در حوزهای غیر از حرفه خود پرهیز داشته است، گفت: من اصلا نمیخواهم در بحث اجرا ورود کنم هرچند دو سه سالی هم بود که پیشنهاد اجرا میشد اما همیشه پرهیز میکردم، دلم نمیخواست به این حوزه ورود کنم. به خصوص که در این سالها تعداد مجری بازیگرها زیاد شده بود و عدهای به این موضوع نقد دارند، البته برخی هم دوست دارند که آنها را ببیند با این حال برخی هم نظرشان مثبت نبود.
نگران بودم هرچه بدست آوردهام پنبه شود
نورایی با اشاره به اینکه بخشی از پرهیز از اجرا به دلیل نگرانی از حاشیهها بوده است، گفت: بخشی هم به این دلیل بود که در خودم نمیدیدم که بخواهم اجرا کنم و چون تجربهای در این زمینه نداشتم. ورود به این عرصه میتوانست برای خودم و حرفه اصلیام خطرناک باشد. نمیدانستم از پس آن برمیآیم یا ممکن است هر آنچه را که در این سالها به دست آورده بودم، پنبه کند.
وی درباره بازیگرانی به هر حوزهای ورود میکنند، اظهار کرد: شاید برخی ده هزار هنر داشته باشند و به نظرم هیچ مشکلی هم ندارد به طور مثال اگر بازیگری در خوانندگی هم خوب باشد ولی در این حوزه وارد نشود، خیانت است. اگر هم برعکس هنرش را نداشته باشد، به مخاطبش و طرفدارانی که او را یک بازیگر خوب میدانند، خیانت کرده است. من همیشه در این سالها به این مسائل فکر میکردم و در جلسهای هم که با عوامل مسابقه «مافیا» داشتیم به این نتیجه رسیدیم که من مجری برنامه نیستم بلکه راوی آن هستم. بازی به نوعی گردانندهای دارد که ما اسمش را راوی شهر گذاشتهایم.
دوست ندارم مجری بازیگر شناخته شوم
نورایی در ادامه درباره تجربه فضاهای مشابه با «مافیا» نیز اظهار کرد: علاقه قلبی من نیست که بخواهم به اجرا ورود کنم و بهعنوان مجری بازیگر شناخته شوم. دغدغه واقعی من بازیگری است از بیست و چند سال پیش که از طریق دوستان دانشگاهیام به تئاتر ورود کردم دغدغه اصلی من رشد و پیشرفت در بازیگری بود و در این سالها به هیچ کار دیگری جز آن فکر نکردهام.
این بازیگر و راوی «شهروند و مافیا» اضافه کرد: به نظرم این مسابقه پر از آموزش است، در یکی از برنامهها بین شهروندان لجبازیهای زیادی رخ میداد و همین لجبازیها باعث شد آنها به یک نفر مافیا بازی را ببازند. به نظرم «مافیا» بازیای چند لایه است که باید فارغ از سرگرمی به آن توجه کرد. کسانی که این بازی را انجام دادهاند اگر با تجربیاتشان قبل و بعد از بازی گفتگو کنید میتوان فهمید چه تاثیری در اجتماعی تر شدن آنها و شناخت افراد گذاشته است.
ابتدای ورود پارکور، برخی تصور کردند این ورزش برای سرقت است!
وی با اشاره به مثالی یادآور شد: من حدود ۲۰ سال پیش با چند نفر از دوستانم تلاش کردیم ورزش پارکور را در فدراسیون ثبت کنیم اما تا قبل از اینکه بتوانیم این ورزش را ثبت کنیم و آن را به رسمیت بشناسند حتی جایی برای تمرین نداشتیم و ما را از پارکها هم بیرون میکردند. آن زمان برخی هم آنقدر بیاطلاع بودند که میگفتند درحال تمرین این ورزش هستیم تا دست به سرقت و دزدی بزنیم. این افراد پارکور را نمیشناختند و تصورات مختلفی داشتند و به نظرم اکنون هم خیلیها هنوز اطلاعی از «مافیا» ندارند.
نورایی در ادامه در واکنش به این سوال که خود اسم «مافیا» هم بار منفی دارد و بیشتر این نکته را تداعی میکند، اظهار کرد: ما اسم مسابقه را هم تغییر دادیم و «شهروند و مافیا» شده است و به نظرم ویژگیهای مثبت بسیاری دارد که باید نیمه پر لیوان را دید. همین که این مسابقه باعث شده است عدهای برای چند ساعت دور هم بنشینند و با هم حرف بزنند و از دل ان یک بازی دربیاید نقطه قوت است.
وی اضافه کرد: در این بازی نه مدالی داده میشود و نه پولی رد و بدل میشود و در عین حال آدمها با هم حرف میزنند. خود من در زمان نوجوانی یکی از چالشهایم صحبت کردن با بزرگترها و مخصوصا پدر و مادرم بود و الان یک نوجوان ۱۰ ساله میتواند به راحتی با پدر و مادر و فامیل مافیا بازی کنند و یاد میگیرند چطور حتی از خود دفاع کنند. عکسهای زیادی در اینستاگرام برای من میفرستند که دورهمی دوستانه و فامیلی و خانوادگی برای بازی مافیا برگزار کرده اند.
نورایی در پایان این گفتگو درباره سمتهایی که دوست دارد خودش در بازی «مافیا» داشته باشد، گفت: از میان شهروندان تک تیرانداز را دوست دارم و جایگاه رییس مافیا را هم دوست دارم. (میخندد)