نوید محمدزاده(Navid Mohammadzadeh) بازیگر تئاتر و سینمای ایران است که در جدیدترین اثرش در شبکه نمایش خانگی با ایفای نقش پاشا مقیمی در سریال جنگل آسفالت به کارگردانی پژمان تیمورتاش خوش می درخشد.

نوید بازیگری را در سال 1386 با فیلم سینمایی در میان ابرها به کارگردانی روح‌الله حجازی آغاز کرد و در سال 1392 با ایفای نقش نوید در فیلم عصبانی نیستم مورد تحسین منتقدان قرار گرفت و نامزد دریافت سیمرغ بلورین بهترین بازیگر مرد از جشنواره فیلم فجر شد اما با ایفای نقش در فیلم های لانتوری، خشم و هیاهو و ابد و یک روز در سال 1394 به شهرت رسید.

از جوایز و افتخارت وی می توان به برنده سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش مکمل مرد در در سی و چهارمین جشنواره فیلم فجر برای فیلم ابد و یک روز، نامزد سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش مکمل مرد در سی و هفتمین جشنواره فیلم فجر برای فیلم متری شیش و نیم اشاره کرد.در ادامه این مطلب همراه ما باشید تا اطلاعاتی از بیوگرافی نوید محمدزاده و فرشته حسینی را در اختیار شما قرار دهیم.

مشخصات نوید محمدزاده

مشخصات فردی

مشخصات فیزیکی

مشخصات خانوادگی

مشخصات تحصیلی

بیوگرافی کامل نوید محمدزاده

کودکی و اوایل زندگی

نوید محمدزاده در روز یکشنبه 17 فروردین 1365(سال پلنگ) مصادف با 6 آپریل سال 1986 میلادی و 26 رجب 1406 هجری قمری در تهران به دنیا آمد و هم اکنون 38 سال سن دارد.اصالت نوید محمدزاده یا نوید محمدزاده اصالتا اهل کجاست یکی از سوالات طرفداران این بازیگر است که باید بگوییم وی با اصالتی کرد و اهل شهرستان مهران است.

اطلاعاتی دقیقی از مذهب نوید محمدزاده در دسترس نیست و در پاسخ به سوال خانه نوید محمدزاده کجاست؟ باید بدانید که اطلاعاتی در این زمینه منتشر نمی شود. 

قد نوید محمدزاده 170 سانتی متر و حدود 70 کیلو وزن دارد.از دیگر مشخصات این بازیگر توامند می توان به موی مشکی، چشم قهوه ای و راست دست بودن اشاره کرد.

 خانواده

خانواده نوید محمدزاده پرجمعیت است، وی فرزند آخر خانواده و دارای 11 خواهر و برادر است.مادرش خانه دار و تاکنون اطلاعاتی از شغل پدر نوید محمدزاده در دسترس نیست.

 تحصیلات

تحصیلات نوید محمدزاده در مقطع کاردانی(فوق دیپلم) در رشته عمران است.

شروع فعالیت

شروع فعالیت نوید محمدزاده در بازیگری با فیلم در میان ابرها در سال 1386 آغاز شد و بعد از به دست آوردن اولین تجربه بازیگری به سمت تئاتر رفت تا این که در سال 1394 با بازی در فیلم های خشم و هیایو، لانتوری و ابد و یک روز به شهرت فراوانی دست یافت. همچنین وی در سال 1390 به عنوان مجری قسمت هایی از برنامه دوستان شبکه جام جم را در کنار سارا رسول زاده اجرا کرد.

کلاس های بازیگری

کلاس های بازیگری نویدمحمدزاده در موسسه هنر هفت و زیر نظر اساتیدی چون مهتاب نصیرپور، محمد یعقوبی، علی سیلمانی و علی قنبری سپری شد.

علایق و تفریحات

علایق و تفریحات نوید محمدزاده را می توان از عکس های که در اینستاگرام به اشتراک می گذارد فهمید که به بازیگری، سفر، طبیعت گردی، خانواده اهمیت می دهد.او از طرفداران فیلم های بهروز وثوق است و در ورزش از طرفداران دو آتیشه تیم استقلال می باشد و همیشه این علاقه خود را به شکلی واضح نشان داده است.

نوید محمدزاده و همسرش

نوید محمدزاده و همسرش فرشته حسینی یکی از جست و جو های پرطرفدار در میان هوداران این بازیگر است.در سال 1399 صحبت هایی براساس ارتباط میان نوید محمدزاده و فرشته حسینی به علت یکسان بودن لباس های آنها بود. سرانجام در 4 اردیبهشت 1400 این بازیگر با انتشار ویدئویی از ازدواج خود و فرشته حسینی خبر داد و در 29 تیر ماه عکسی با حلقه ازدواج در اینستاگرام منتشر کرد.

 دیالوگ های ماندگار نوید محمدزاده

دیالوگ نوید محمدزاده در فیلم مغزهای کوچک:

وقتی میتونی توقع بخشش داشته باشی که خودت چیزی با ارزش تر رو بخشیده باشی

• توو وجود هر کدوم از ما یه هیتلر هست یه ماندلا! جامعست که سبب میشه کدومو بیرون بیاریم! …

 دیالوگ نوید محمدزاده در فیلم متری شیش و نیم:

برادر بزرگم پول نداشتیم واسش کلیه بخریم، افتاد مرد. رفتیم واسش کفن خریدیم متری شیش و نیم. مغازه بغلیش پارچه لباس مشکیِ مادرم رو خریدی متری چهار تومن. کی گفته ما همیشه باید تحمل کنیم؟
• چشمم سیر نمیشد!
• به چه علت نکشه زمانی که به هر دری میزنی همه کس و کارتو از بدبختی نجات بدی ولی تهش میفهمی اینا بدبختیشونو دوس دارن و پزش رو میدن. من خونه خریدم ۳۰ میلیارد. تو نشستی این جا به من میگی اونا چششون دنبال اون طویله ی تهِ کوچه ی بن بسته!
• میدونی من از چی میسوزم؟ اون شب که پلیسا ریختن منو بگیرن. من قبلش خودم ترتیب خودم رو داده بودم. یازده ورق قرص خورده بودم یه ساعت دیرتر میرسیدن تموم بود. من از این دارم میسوزم. من مرده بودم اینا منو آوردم زنده کردن خودشون بکشن!

اینستاگرام نوید محمدزاده

اینستاگرام نوید محمدزاده به آدرس navidmohammadzadeh است که 8.7 میلیون فالور دارد، 1500 صفحه را دنبال می کند و تاکنون 1350 پست بارگذاری کرده است.نوید صفحه شخصی خود در اینستاگرام را در اکتبر 2013 ایجاد کرد.

 نوید محمدزاده در شبکه های اجتماعی

فیلم‌ های نوید محمدزاده

فیلم سینمایی

سریال

فیلم کوتاه

نوار ویدئو -1389
• پیش از طلوع-1391
• دعوت به چای-1393

تئاتر

پسران آفتاب  ۱۳۸۷
• ماه در مرداب  ۱۳۸۸
• فاصلهٔ تاریک ستاره‌ها  ۱۳۸۹
• دهانی پر از پرنده   ۱۳۸۹
• نورگیر (یا همان برو بابا دیوونه)  ۱۳۹۰
• زمستان ۶۶    ۱۳۹۰
• زوج ناجور  ۱۳۹۰
• ایستاده‌ها سر سوراخ سوپ خوری  ۱۳۹۱
• پچ پچ‌های پشت خط نبرد    ۱۳۹۱
• ویران  ۱۳۹۱
• مرد بالشی  ۱۳۹۲
• یک دقیقه سکوت  ۱۳۹۲
• هم طناب   ۱۳۹۲
• روایت ناتمام یک فصل معلق  ۱۳۹۲
• شکلک ۱۳۹۳
• دل سگ  ۱۳۹۳
• آخرین نامه ۱۳۹۳
• بالاخره این زندگی مال کیه؟  ۱۳۹۳
• کامنت  ۱۳۹۴
• ستوان اینیشمور ۱۳۹۴
• شب آوازهایش را می‌خواند  1394
• خدای کشتار    ۱۳۹۵
• دکلره   ۱۳۹۵
• دیابولیک: رومئو و ژولیت   ۱۳۹۵
• آخرین نامه  ۱۳۹۶
• پچ پچ‌های پشت خط نبرد  ۱۳۹۶
• الیور توئیست  ۱۳۹۶
• دیابولیک: رومِئو و ژولیت  ۱۳۹۷
• خدای کشتار    ۱۳۹۷
• فلیک   ۱۳۹۷
• بینوایان  ۱۳۹۷
• مرد بالشی  ۱۳۹۸
• قهوه قجری   ۱۳۹۸
• شب شک (تهیه‌کننده) 1401

جوایز و افتخارات نوید محمدزاده

جوایز دیگر

تندیس بهترین بازیگر نقش اول مرد از هشتمین جشن منتقدان سینما برای فیلم عصبانی نیستم ۱۳۹۳
• تندیس حافظ بهترین بازیگر نقش مکمل مرد از شانزدهمین جشن دنیای تصویر برای فیلم ابد و یک روز ۱۳۹۵
• تندیس حافظ بهترین بازیگر مرد از هفدهمین جشن دنیای تصویر برای فیلم لانتوری ۱۳۹۶
• نامزد جایزهٔ بهترین بازیگر مرد در هجدهمین دورهٔ جشن دنیای تصویر برای فیلم بدون تاریخ، بدون امضا ۱۳۹۷
• تندیس حافظ بهترین بازیگر مرد از نوزدهمین جشن دنیای تصویر برای فیلم مغزهای کوچک زنگ زده و متری شیش و نیم ۱۳۹۸
• تندیس بهترین بازیگر نقش مکمل مرد از دهمین جشن منتقدان سینما برای فیلم ابد و یک روز ۱۳۹۵
• برنده بهترین بازیگر مرد از جشنواره بین‌المللی فیلم براتیسلاوا برای فیلم ناهید ۲۰۱۵
• برنده جایزهٔ بهترین بازیگر مرد در هفتادو چهارمین جشنوارهٔ فیلم ونیز (بخش افق‌ها) برای فیلم بدون تاریخ، بدون امضاء ۲۰۱۷
• نامزد جایزهٔ آسیا پاسفیک برای بهترین بازیگر مرد در فیلم عصبانی نیستم ۱۳۹۳
• برنده جایزهٔ بهترین بازیگر مرد برای فیلم ابد و یک روز از اولین جشن روزنامه سینما
• نامزد جایزهٔ بهترین بازیگر نقش مکمل مرد در یازدهمین دورهٔ جشن منتقدان و نویسندگان سینمایی برای فیلم بدون تاریخ، بدون امضا ۱۳۹۶
• برنده جایزهٔ ویژه بهترین بازیگر مرد در یازدهمین دورهٔ جوایز سینمایی آسیا پاسفیک برای فیلم بدون تاریخ، بدون امضا ۱۳۹۶
• برنده جایزهٔ بهترین بازیگر مرد در نوزدهمین دورهٔ جشنوارهٔ فیلم براتیسلاوا (بخش مسابقه بین‌المللی) برای فیلم بدون تاریخ، بدون امضا ۱۳۹۶
• برنده جایزهٔ بهترین بازیگر مرد سال در نخستین دورهٔ آکادمی سینماسینما برای فیلم بدون تاریخ، بدون امضا ۱۳۹۷
• برنده جایزهٔ بهترین بازیگر مرد در سومین دورهٔ جشنوارهٔ بین‌المللی فیلم سلیمانیه برای فیلم بدون تاریخ، بدون امضا ۱۳۹۷
• برنده جایزهٔ بهترین بازیگر مرد جشنوارهٔ شب‌های تالین برای فیلم مغزهای کوچک زنگ زده۱۳۹۷
• برنده جایزهٔ بهترین بازیگر نقش اول مرد جشن منتقدان سینمایی برای فیلم مغزهای کوچک زنگ زده۱۳۹۷

 همه چیز درباره نوید محمد زاده

1. صفحه اینستاگرام این بازیگر تیک آبی دارد.
2. نوید محمدزاده به همراه خانواده تا دوسالگی در تهران بود و و بعد از به ایلام مهاجرت رفته اند و تا پایان دوران راهنمایی خود در این شهر ماندند.
3. نوید محمدزاده و فرشته حسینی که در جشنواره کن برای فیلم برادران لیلا در خرداد ماه 1401 شرکت کرده بودند بر روی فرش قرمز همدیگر را بوسیدند که این موضوع منجر به بر سر زبان افتادن نام آنها شد.
4. نوید محمدزاده که قبل از بازیگری علاقه زیادی به فوتبالیست شدن داشت و برای تیم نوجوانان سایپا بازی می کرد اما با دیدن فیلم سوته دلان علی حاتمی مسیر زندگی اش به شکل کامل عوض شد.
5. نوید محمدزاده از سال 1382 بعد از دریافت دیپلم به آموزشگاه بازیگری در کرج رفت.
6. نوید محمدزاده و فرشته حسینی در سریال قورباغه به کارگردانی هومن سیدی نقش خواهر و برادر را ایفا کردند.

7. نوید محمدزاده در سی و دومین دوره جشنواره فیلم فجر با کسب کامل آرای داوران به عنوان بهترین بازیگر نقش اول مرد برای کسب سیمرغ انتخاب شد. اما به علت فشار گروه هایی خارج از سینما فیلم عصبانی نیستم از بخش مسابقه خارج و جایزه به رضا عطاران اهدا شد.

8. محمدزاده برای بازی در فیلم ابد و یک روز در سی و چهارمین جشنواره فیلم فجر سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش مکمل مرد را دریافت کرد.

9. نوید برای هنرنمایی در فیلم سرخ ‌پوست از بیست و یکمین جشن سینمای ایران، در سال 1398 تندیس شایستگی دریافت کرد.
10. سال 2015 در جشنوارهٔ بین ‌المللی براتیسلاوا توانست جایزه بهترین بازیگر مرد را برای فیلم ناهید به خود اختصاص دهد.
11. در جشنواره فیلم ونیز برای بازی در فیلم بدون تاریخ بدون امضاء، جایزه بهترین بازیگر مرد به او اهدا شد.
12. در جشنواره آسیا پاسیفیک ۲۰۱۷، جایزه بهترین بازیگر مرد برای فیلم بدون تاریخ بدون امضا به نوید محمدزاده تعلق گرفت.
13. وی جایزه خود از جشنوارهٔ فیلم براتیسلاوا در سال 2017 را به مردم زلزله زده کرمانشاه تقدیم کرد.
14. او در سال 1396 از جشنواره حافظ، تندیس بهترین بازیگر مرد را برای فیلم لانتوری دریافت نمود.
15. سریال قورباغه، اولین تجربه حضور وی در شبکه نمایش خانگی است.
16. اختلاف قد نوید محمدزاده و فرشته حسینی، حدود چند سانتی متر است و فرشته بزرگتر از نوید می باشد.
17. اختلاف سنی فرشته حسینی و نوید محمدزاده حدود 11 سال می باشد.
18. نوید محمدزاده در بیشتر عکس های که در اینستاگرام به اشتراک گداشته است درحال استعمال سیگار می باشد.
19. در جلسه مطبوعاتی فیلم برادران لیلا در جشنواره کن، نوید محمدزاده به لحظه‌ی صمیمیتی که همراه همسرش روی فرش قرمز کن ثبت کرد این بود که: زنمه دوست داشتم ماچش کنم.

مصاحبه نوید محمدزاده

مصاحبه نوید محمدزاده به صورت متنی بسیار کم است و در ادامه یکی از گفت و گوهای قدیمی وی را می خوانید: 

دوست داریم بدانیم که از کجا کار تئاتر را شروع کردی؟

سال ۸۲ که دیپلمم را گرفتم به آموزشگاه هفت هنر در کرج رفتم و آنجا یک دوره یکساله پیش اساتیدی مثل آقای محمد یعقوبی، خانم مهتاب نصیرپور، نوید فرح مرزی و… آموزش دیدم. تا چند سال هم در اجراهای خصوصی بازی می کردم . آن موقع، از اجرای نمایشنامه خوانی برای دو تا تماشاچی که از رفقایم بودند کاری داشتم، تا برسد به حالا که در کار آقای یعقوبی با این همه تماشاچی بازی کردم. و البته خودم هم این سیر را دوست دارم که پله پله آدم پیش برود تا اینکه از همان اول بیفتد دنبال اینکه زودتر چهره بشود.

شروع حرفه ای ات از چه کاری بود؟

 شروع حرفه ای ام در فیلم «در میان ابرها» کار روح الله حجازی بود و بعد اواخر سال ۸۸ هم یک فیلم سینمایی با آقای بهروز قبادی، برادر بهمن قبادی کار کردیم که در آن کار نقش اول را بازی می کردم. فیلم خوبی هم بود اما متاسفانه مجوز نگرفت.

 شروع حرفه ای ات از کی بود؟

 اولین اجرای عمومی نمایش «پسران آفتاب» بود که در کرج اجرا کردیم و برای آن کار سال ۸۷ جایزۀ دوم بازیگری بخش بین الملل جشنواره دانشجویی را گرفتم. سال ۸۸ «ماه در مرداب» محمد کوروش نیا را در تالار محراب داشتم. و می توانم بگویم شروع جدی ام سال ۸۹ بود با «فاصلۀ تاریک ستاره ها» ایثار ابومحبوب و بعد «یک دقیقه سکوت» کار آیدا کیخایی، «دهانی پر از پرنده» فارس باقری بعد هم «آخرین نامه» مهرداد کوروش نیا که در فجر هم به خاطرش کاندیدای بازیگری شدم.«بالاخره این زندگی مال کیه؟» دوست عزیزم اشکان خیل نژاد را در تالار مولوی اجرا کردیم که برای آن نقش، جایزه بازیگری جشنواره دانشجویی را بردم. و بعد هم که کار «زمستان۶۶» محمد یعقوبی و «ورود آقایان ممنوع!» خانم کتایون فیض مرندی را در تئاتر شهر داشتم.«آخرین نامه» را هم در جشنواره «اسپولِتو» ایتالیا یک اجرا بردیم.

تو در نقش هایت چقدر به بداهه پردازی اهمیت می دهی ؟

به نظر من بداهه چیزی است که باید در تمرین ها بوجود بیاید. ناخودآگاهِ تو در تمرین ها چیزی می گوید و کارگردان به تو می گوید این را نگه دار. و این بداهه تو بوده که به اجرا اضافه شده است. در موقع اجرا هم گاهی اتفاق هایی پیش می آید که غیر از بداهه های دیالوگی تو بداهه رفتاری داری.

و به نظر من در بداهه اصولا رفتار بر جریان کلام اولویت دارد که این می تواند به اجرای تو طراوت و تازگی بدهد. ولی من از آن بازیگرهایی هستم که همه جزئیات بازی را در ذهنم دارم یعنی در لحظه از قبل می دانم به کجا نگاه کنم، با چه ریتمی راه بروم. اینها چیدمانی است که برای هر نقشی انجام می دهم ولی معتقدم که همه این چیدمان ها باید به طوری باشد که تماشاچی فکر کند همه این ها بداهه است یعنی در عین چیدمان باید بداهه نشان داده شود و مخاطب نباید هرگز این را بفهمد.

مثلا به نظر من علیرضا نادری «کوکوی کبوتران حرم» ش بی نظیر است و من آن کار را سه بار دیده ام. یا محمد یعقوبی نابغه است چون کارگردانی اش را نمی چیند روی تصاویرِ عجیب غریب. بلکه روی انسان ها می چیند. تماشاچی در نهایت ،دوست دارد آدم ها را ببیند. اینجا اهمیت بحثی که گفتی مشخص می شود. در چنین کارهایی است که مخاطب می تواند حس تازگی را از بازیگر کسب کند.البته در این راستا بازیگر نباید از کارگردان جلو بیفتد که تماشاچی به جای اینکه مطلب مد نظر درام را بفهمد بگوید چه بازی ای دارد! چه انرژی ای روی صحنه می گذارد!

موافقم. و من در بازی های تو این را دیده ام که واقعا اندازه نقشی که داری بازی می کنی.

 بله مثلا در دهانی پر از پرنده من اصلا کار خاصی انجام نداده ام. چون نقش به شدت معمولی است. نمی گویم بازیگر با هوشی هستم اما هر بازیگری باید هوش این را داشته باشد که نقش ساده را ساده برگزار کند و برای نقش ویژه طراحی ویژه ای داشته باشد. در کاری مثل «بالاخره این زندگی مال کیه» یک ساعت و نیم روی صحنه حضور دارم و نگاه مخاطب را روی خودم حس می کنم. آنجا دیگر به هیچ عنوان حق خطا کردن ندارم.

در میان کارگردان های مختلفی که با آن ها کار کردی کسی بوده است که احساس طراوت و لذت بیشتری در کار او کرده باشی؟

یک بازیگر باید با آدم های مختلف کار کند و تجربه های مختلفی پیدا کند. بازیگرانی هستند که تنها با یک گروه یا نهایتا با گروه دیگری که دوست همان گروه است کار می کنند. و من در همه کارگردانانی که با آن ها کار کرده ام ویژگی های خاصی را دیده ام. مثلا مهرداد کوروش نیا کسی بود که یک ماه و نیم، هفت شب تا یک بامداد می رفتیم در خانه اش تمرین می کردیم. این تیپ کار، کار خانوادگی است. به خاطر همین هم تماشاچی معمولا ارتباط خوبی با کارهایش بر قرار می کند.

چون ما دائما با هم هستیم مثل یک خانواده. خانم کیخایی هم که کار «یک دقیقه سکوت» را با ایشان کار کردیم کارگردان فوق العاده ایست که بسیار به جریان آقای یعقوبی نزدیک است همین طور اشکان خیل نژاد که شاگرد آقای یعقوبی بوده. یعنی همان شیوه ای که به بازیگر اعتماد می شود؛ بازیگر آزادی دارد و کارش توسط کارگردان روتوش می شود. محمد یعقوبی به قدری با هوش است که حتی می داند تو را در چه نقشی قرار دهد. حتی جایی که خودت هم ممکن است فکرش را نکنی. فارس باقری هم کارگردانی است که شیوه خودش را دارد. باید یک بازی مینی مال را انجام بدهی و آن هم تجربه جالبی بود.

علاقه داری تئاتر های نوع دیگری را هم را تجربه کنی؟ یعنی سبک های جدید یا چیزی که تا به حال انجام نداده ای؟

 طبیعتا. من دوست دارم تجربه جدید داشته باشم. اما مخالف این هستم که می گویند بازیگر همه کاری را باید انجام بدهد. ببین مثلا من در پرفرمنسی که گفتی بازی کردم برای تخلیه خودم. یعنی دنبال چیزی برای خودم بودم. ولی لازم نیست که تو، هرکاری را انجام بدهی برای اینکه بگویی «ببینید من چه بازیگری هستم! من رئال را بازی می کنم. کلاسیک را هم بازی می کنم.» نه من می گویم بازیگر باید خودش را بشناسد. وقتی آل پاچینو در تاجر ونیزی یک بازی کلاسیک می کند، آن را پاچینویی بازی می کند.

خودش را به نقش تحمیل می کند. من تئاتری را دیشب دیدم که حس می کردم این بازی از بازیگر خواسته شده و به او تحمیل شده است. من دوست ندارم چنین کار هایی را انجام بدهم. به عنوان یک تماشاگر اگر از کارگردانی کاری را ببینم که با تماشای آن خسته بشوم دوست ندارم که در کار او بازی کنم. زیرا نباید در کاری بروم که می دانم تماشاگر را اذیت می کند. تا جایی که خودم را می شناسم می دانم آدمِ چه کار هایی نیستم و آن ها را قبول نمی کنم.

حتی اگر احساس کنی که می توانی خودت را به آن نقش تحمیل کنی

نوید محمدزاده: آ…(فکر می کند) مگر اینکه نقش را خیلی دوست داشته باشم. ولی نه. باز هم این کار را نمی کنم. چون بعضی وقت ها یک نقش را خیلی دوست داری اما در فرمی می روی که می بینی دیگر آنچیزی که می خواستی نیست و تو اذیت می شوی و انرژی ات گرفته می شود. اگر کارگردان قرار باشد مرتب بگوید تو این را بگو ، این جور راه برو، این شخصیت، این طور نگاه می کند و… من نمی توانم. شاید به خاطر کُرد بودنم است. اما اگر قرار باشد کارگردانی چنین چیزی را بخواهد پس چرا من را انتخاب کرده است؟ بدترین چیز ممکن این است که بازیگر را یک ابزار تلقی کنیم. به هیچ وجه بازیگر ابزار نیست.

شاید نتیجه کلی کار خوب بشود اما من اینجور کارها را از نظر بازیگری کار نمی دانم. عاشق این هستم که برای دکتر رفیعی بازی کنم. مثلا سیامک صفری را در «شکار روباه» ببینید؛ نقش آغا محمد خان قاجار را بازی می کند. یک بازی کلاسیکی که در آن بازیگر از خودش دور نشده؛ سیامک خودش است. ابزار نیست. روز آخرِ «یک دقیقه سکوت»، آقای یعقوبی به من گفت: نوید! اینجا خوب بودی ولی سر کار های دیگر که می روی بدان که هیچی نیستی و هیچ چیزی بلد نیستی و می روی که یاد بگیری. عاشق یادگرفتن هستم البته با شرایطی که گفتم.

رابطه ات با تماشاگر چه طور است؟

نگرانم که باعث آزردگی اش نشوم. خسته اش نکنم. خیلی نظر می پرسم. مثلا به خود تو اصرار کردم که بیایی و اجرای آخر زمستان۶۶ را ببینی برای اینکه از تو بپرسم نسبت به اجرا های اول بهتر شده است یا نه؟ سر فیلم بهروز قبادی ، بچه های تدارکات را کچل کرده بودم انقدر که ازشان راجع به کارم می پرسیدم. بعضی وقت ها کسی که خیلی معمولی است نظرش می تواند خیلی به تو کمک کند.

چیزی در کار بازیگری هست که اذیتت کند؟

حرفه ما حرفه ای ست که در آن آدم، باید خوب بقیه را هم بخواهد. من اعتقاد دارم که این راهِ موفقیت یک بازیگر است. تا وقتی که کار خوب دیگران را تحسین نکنی، و نتوانی متواضعانه کار خوب آن ها را ببینی و برایشان خوشحال باشی، نه دیگران خوب تو را می گویند و نه به جایی خواهی رسید. مثلا صابر اَبر بازیگر فوق العاده ایست نمی گویم خالی از اشکال است اما بسیار با استعداد است. و اتفاقا هم سن هستیم. یا دیگران… باران کوثری ، ترانه علیدوستی ، پانته آ بهرام و خیلی های دیگر. من باید از وجود آن ها قلبا خوشحال بشوم تا بتوانم رشد کنم. بعضا نگاه هایی که نمی تواند خوبی دیگران را ببیند اذیتم می کند. من می گویم در هنر به اندازه یک سر سوزن باش ولی خودت باش! اینکه به هر قیمتی در هنر باشی خوب نیست.

به نظرت بازیگری در تئاتر با سینما چه تفاوتی می کند؟ و این دو فضا اصولا چقدر به هم نزدیک اند؟

به نظر من ـ البته شاید دیگران قبول نداشته باشند.ـ تنها تفاوتش در جریان صداست. که آنجا با بومِ صدا است و اینجا صدای طبیعی بازیگر.و یکسری جزئیات تکنیکی شان متفاوت است اما هدفشان یکی است. یعنی چه در سینما و چه در تئاتر تو باید جوری بازی کنی که برای مخاطب باور پذیر باشد.

راستی این علاقه به هنر و بازیگری اولین بار، کی و چه جوری در تو ایجاد شد؟

من فوتبال بازی می کردم. عاشق فوتبال بودم. حتی قرار شده بود بروم تیم نوجوانان سایپا. تا اینکه یک روز ـ فکر می کنم دوم دبیرستان بودم.ـ فیلم «سوته دلان» علی حاتمی را با بازی فوق العاده بهروز وثوقی و همان شب فیلم «قیصر» را دیدم.

روز بعد رفتم ویدئو کلوپ و فیلم «صورت زخمی» پاچینو را گرفتم. دیگر من دچار جنون شده بودم. مثل قیصر زندگی می کردم. آن موقع تمام سر و شکلم شده بود بهروز وثوقی. هنوز هم می گویم بازی وثوقی در فیلم «کندو» بهترین بازی تاریخ سینمای ایران است و حاضرم بر سر این حرفم بحث کنم. خلاصه گذشت و چند مدت بعد به خودم گفتم: «نوید! او بهروز وثوقی بود همه ایران می شناختندش و تو باید بشوی نوید محمد زاده» و حالا چند سال است که حتی فیلم هایش را هم دیگر نمی بینم، از ترس اینکه مبادا از او تاثیر بگیرم. این طوری علاقه مندِ بازیگری شدم. حالا هم نمی توانم بگویم بازیگر خوبی هستم. اما یک چیز را می توانم بگویم. اینکه بازیگری هستم که شبیه هیچ بازیگری نیست. شاید بازیگر بدی باشم ولی مدل خودم هستم. و به این ایمان دارم و می گویم وقتی خداوند آدم ها را در شکل های مختلف می آفریند پس ما باید رفتارهای مختلفی هم داشته باشیم. هر آدمی ویژگی های مختلف خودش را دارد و هیچ کسی شبیه به دیگری نیست. من هم از کسی تاثیر نگرفته ام. البته از خانواده ام تاثیر پذیرفته ام. ولی سعی ام بر این بوده که همواره خودم باشم.

نوید محمدزاده در کافه آپارات

مصاحبه نوید محمدزاده با شهاب حسینی

عکس نوید محمدزاده

سخن آخر

در این مطلب بیوگرافی نوید محمدزاده و همسرش فرشته حسینی را که هردوی آن ها در سریال شبکه نمایش خانگی جنگل آسفالت هم بازی هستند را بررسی کردیمما در مطلبی بیوگرافی مرجان اتفاقیان بازیگر نقش فرشته در سریال جنگل آسفالت و بیوگرافی نازنین فراهانی بازیگر فیلم جنگل آسفالت  پرداختیم که در صورت تمایل می توانید آنها را هم مطالعه کنید. اگر شما هم طرفدار این بازیگر توانا هستید و اطلاعات بیشتری از زندگی شخصی و هنری اش دارید با ما و سایر مخاطبان سایت رویداد ایران در قسمت نظرات به اشتراک بگذارید.