به گزارش رویداد ایران و به نقل از خبرآنلاین؛ ژوزه مورایس در حالی شب گذشته شکست تلخی را مقابل صنعت نفت آبادان تجربه کرد که مسائل داوری در این نتیجه بی‌تاثیر نبود و موجب شد تا آنها بدون امتیاز به اصفهان برگردند که این مسئله واکنش سرمربی پرتغالی را به دنبال داشته است.
مورایس که نسبت به داوری دیدار سپاهان مقابل صنعت نفت ناراحتی شدیدی دارد، عواملی را مثل سال گذشته در مسیر موفقیت تیمش دانسته و البته اشاره کرده که فقط یک راه در ادامه فصل برای رسیدن به قهرمانی در پیش دارند.
در پیام اینستاگرامی ژوزه مورایس آمده است:
«با عبور از مسائل شگفت انگیز سال گذشته و تمرینات خوب در تعطیلات و بودن در حال و هوای شهر اصفهان که از جاری شدن رودخانه روح تازه‌ای گرفته بود تصور می‌کردم در مسابقات باقی‌مانده به اهداف مدنظر خودم، تیم و هواداران برسیم. ما در تبریز نتیجه خوبی گرفتیم و وقتی برای دومین بازی دور از خانه به شهر آبادان می‌رفتیم، مطمئن بودیم در یک فضای خوب یک نمایش خوب خواهیم داشت، اما اتفاقات بازی تنها در یک نیمه برای هر بیننده‌ای جای شک و شبهه باقی نمی‌گذارد که شاید یک اراده قوی مقابل تلاش بچه‌های ما قرار گرفته است.
در عمر مربیگری کمتر نسبت به مسائل داوری ورود کرده‌ام، اما مسیر سختی که با در این فصل با سپاهان طی کرده‌ایم همه باورهای من را به چالش کشیده است. دیروز ما یکی از بهترین و خاص‌ترین بازیکنان خود را به دلیل یک خطا از دست دادیم و بازیکن خاطی توپ را وارد دروازه ما کرد. موقعیت عجیبی بود، هم محمد دانشگر مصدوم شد و هم گل خوردیم. در دقایقی که محمد کنار زمین روی برانکارد از درد فریاد می‌کشید، باید روی بازی متمرکز می‌ماندیم. کار سختی بود ولی بچه‌ها گل اول را زدند، گل دوم را هم داشتیم می‌زدیم اما مدافع آنها توپ را با دست به کرنر فرستاد. داور باید رای به پنالتی و اخراج می‌داد، اما مثل سوت قبلی. دو تصمیم آنی و همزمان به ضرر سپاهان.
در نیمه دوم سعی بسیاری برای گل زدن از جانب تیم ما انجام شد، اما تیم خوب نفت با هواداران خوبش سه امتیاز را در آبادان نگه داشت. من آدم خوش‌بینی هستم و سخت ناامید می‌شوم ولی نبردن در آبادان واقعا مایوس کننده بود. تیم ما تلاش بسیاری کرد و بازیکنان با نهایت توان جنگیدند، اما انگار زمین علیه ما حالت سربالایی پیدا کرده بود. در نهایت با شوت امید به تیر دروازه بازی به پایان رسید و سوت پایان مثل خنجری در تن من و تیم فرو رفت.
در این روزها فوتبال جهان اتفاقات جالبی را تجربه کرده. تیم فنرباغچه ترکیه دو شب پیش در یکی از مهم‌ترین بازی‌های سال تیم جوانانش را به میدان فرستاد تا پیامی به فوتبال ترکیه و دنیا بدهد. آنها یک جام را قربانی کردند تا فریادشان به گوش همه برسد. تا اعتراض‌شان به رای فدراسیون فوتبال ترکیه بعد از اتفاقات بازی ترابزون دیده شود. من سابقه سرمربیگری در لیگ ترکیه را دارم و باور کنید اتخاذ چنین تصمیمی کار ساده‌ای نیست. برای این باشگاه این یک راه بود؛ راهی برای احقاق حق. فکر می‌کردم برای ما چه راهی وجود دارد؟ چطور می‌توانیم این میزان بی‌عدالتی را پشت سر بگذاریم و هنوز سر پا باشیم؟
سال گذشته من در چشیدن طعم تبعیض با هواداران سپاهان برای اولین بار شریک شدم. وقتی تیم رقیب ما هر دو بازی رفت و برگشت مقابل یک تیم (پیکان) را در ورزشگاه خانگی و با حضور هوادار برگزار کرد، درحالی که ما مقابل همین تیم در کرج شکست را پذیرفته بودیم. ما قهرمانی را با اختلاف دو امتیاز از دست دادیم و یک تساوی برای تیم رقیب می‌توانست همان چیزی باشد که آنها را از قهرمانی باز بدارد.
در سال جدید فکر می‌کردیم آماده همه چالش‌ها هستیم، اما هر چیزی که فکرش را بکنید علیه سپاهان انجام شده تا ما را ضعیف و خسته کند. قضاوت نمی‌کنم. شاید همه چیز تصادفی باشد، اما اتفاقات این فصل برای همیشه در ذهنم باقی خواهد ماند. ما هنوز برای خواسته‌هایمان خواهیم جنگید، اما کارمان سخت و دشوارتر از همیشه خواهد بود. حالا یکی از سربازهای خوبمان را هم از دست داده‌ایم، اما او و دردش انگیزه‌ای برای ماست تا در رقابت‌های بعدی بیشتر زحمت بکشیم.
این پیام من به تیم و هواداران است: پیروزی. بردن تنها چیزی است که می‌شود با آن اعتراض خود را به گوش همه برسانیم. همان چیزی که همیشه روش سپاهان برای مقابله با نادیده گرفته شدن‌ها بوده است.»
258 258