جستجو
رویداد ایران > يك مرد و ٥ روستا

يك مرد و ٥ روستا

جراحت و غم و اندوه از دست دادن عزيزان هم هنوز در عمق چشم‌هايش خانه كرده اما مرد صبور، امدادگر باغيرت و روحاني امين اهالي روستاهاي كوييك حتي براي لحظه‌اي نشاني از يأس و نااميدي را به چهره‌اش راه نداده است.

 مثل روزهايي كه در قامت مسئول خانه بهداشت، مربي و امدادگر هلال‌احمر براي كمك‌رساني به مردم روستايش پاي كار بود، همانقدر محكم و استوار ايستاده و با تمام توان براي بهبود شرايط مردم روستايش كمر همت بسته است. امدادگري كه در روزهاي نخست زلزله شانه به شانه ديگر امدادگران هلال‌احمر مرهمي براي زخم مردم روستايش بود و پس از زلزله هم در كسوت روحاني روستا بر آلام روحي هم ولايتي‌هايش مرهم مي‌گذاشت. در آستانه ايام نوروز براي شاد كردن دل كودكان روستايش هم برنامه داشت. در اين گزارش با امدادگر داوطلبي گفت‌وگو كرديم كه اگر خودش را وقف آموزش مردم روستايش نمي‌كرد شايد امروز آمار جان باختگان روستاهاي كوييك بيش از اين بود.

 عظيم آزادي
 ٤٨ ساله
 سابقه عضويت: ٢٠ سال
 ويژگي: مربي و امدادگر داوطلب هلال‌احمر، مسئول خانه بهداشت روستاهاي كوييك و امام‌جمعه روستاي كوييك حسن

اميد دوباره مردم روستا

«عظيم آزادي» امين مردم ٥ روستاست و دعاي خير بسياري از اهالي سلسله روستاهاي كوييك(كوييك حسن، كوييك مجيد، كوييك عزيز، كوييك نامدار و كوييك محمود) بدرقه راهش است. او ٢٧ نفر از اعضاي خانواده‌اش را در شب وقوع زلزله از دست داد اما درست مثل تمام ٢٠ سال اخير كه به‌عنوان امدادگر داوطلب هلال‌احمر و مسئول خانه بهداشت روستاهاي كوييك به مردم روستا خدمت‌رساني مي‌كرد از همان دقايق نخست زلزله، خود را وقف كمك به مردم روستايش كرد. آزادي آنقدر خود را وقف اهالي روستايش كردكه تا ٤ ماه بعد از زلزله فرصتي براي اشك ريختن در غم عزيزان از دست رفته‌اش را پيدا نكرد. آزادي از فعاليت‌هايش به‌عنوان مسئول خانه بهداشت ٥ روستا مي‌گويد: «‌وظيفه من در خانه بهداشت روستاهاي كوييك كه در مجموع ٦٠٠ خانوار جمعيت دارند، بهداشت محيط روستا شامل نظارت بر كيفيت آب آشاميدني، دفع فاضلاب، زباله، بهداشت مدارس شامل معاينات و آموزش ماهانه، نظارت بر مواد غذايي مصرفي دانش‌آموزان، بهداشت خانواده شامل مراقبت قبل از بارداري، دوران زايمان و پس از آن، مراقبت از نوزاد، كنترل بيماري‌هاي واگير، تست فشار خون، قندخون و... است كه در انجام بسياري از اين امور همسرم به من كمك مي‌كند.» اما آن چيزي كه باسابقه‌ترين امدادگر روستاهاي كوييك را محبوب مردم كرده است نه انجام وظيفه به‌عنوان مسئول خانه بهداشت روستاهاي كوييك بلكه تلاش شبانه‌روزي‌اش براي كمك‌رساني به اهالي است. آزادي خاطره‌اي از تولد نوزادي مي‌گويد كه تبديل به نماد اميد مردم روستاي‌شان در شب‌ها و روزهاي غم‌انگيز پس از وقوع زلزله شده است: «چند شب از وقوع زلزله، گذشته و غم و اندوه تمام روستا را دربرگرفته بود. ساعت ٢ بامداد مرد جواني از اهالي روستا با من تماس گرفت و از شرايط اضطراري همسر باردارش گفت. همان موقع من و همسرم به خانه‌اش رفتيم و زن باردار را با انجام اقدامات اوليه به بيمارستان منتقل كرديم. اگر دير به بيمارستان مي‌رسيديم شايد مادر و فرزند از دست مي‌رفتند اما تولد آن نوزاد و سلامتي مادرش اميد دوباره‌اي به اهالي روستا داد.»

دانش‌آموزان روستا آماده بودند

١٢٧ نفر از اهالي روستاهاي كوييك در زلزله كرمانشاه جان باختند. اين آمار مي‌توانست بيشتر و دردناك‌تر باشد اگر آزادي امدادگر داوطلب هلال‌احمر ٢٠ سال تمام براي آموزش اهالي و به‌ويژه دانش‌آموزان و كودكان روستا وقت نمي‌گذاشت. او علاوه بر گذراندن دوره‌هاي كمك‌هاي اوليه و امداد سال‌هاست مربي امداد و نجات اهالي اين ٥ روستاست. مي‌گويد: «همان‌طور كه به‌عنوان مسئول خانه بهداشت روستاهاي كوييك وظيفه‌ام خدمت‌رساني به مردم است به‌عنوان يك امدادگر و مربي هلال‌احمر هم مهم‌ترين دغدغه‌ام آموزش به آنهاست. سال‌هاست كه مباحثي مثل كمك‌هاي اوليه و انجام كارهاي لازم در هنگام بحران‌ها و حوادثي مانند زلزله را به اهالي و به‌ويژه دانش‌آموزان مدارس كوييك آموزش مي‌دهم.» حرف‌ها كه به اينجا مي‌رسد آزادي خاطراتي را مرور مي‌كند كه او را براي ادامه اين راه و آموزش كودكان و نوجوان‌هاي روستا بيشتر از قبل ترغيب كرده است. مي‌گويد: «‌در همان شب زلزله ٢٧ نفر از اعضاي خانواده‌ام را از دست دادم. من و همسرم تلاش مي‌كرديم تا جايي كه در توان داريم به اهالي روستا و افرادي كه در همان لحظات اوليه ريزش آوار امكان كمك به آنها وجود دارد را نجات بدهيم اما وسعت خرابي‌ها آنقدر زياد بود كه كار چنداني از دست ما برنمي آمد. اما همان شب يكي از كودكان روستا تا نگاهش به من افتاد گفت: وقتي زلزله آمد پدر و مادرم را مجبور كردم به جاي فرار در همان نقطه امن از خانه كه به ما آموزش داده بوديد پناه بگيرند. وقتي شنيدم آموزش‌هاي من باعث شده آن دانش آموز، پدر، مادر و برادر خردسالش نجات پيدا كنند خدا را شكر كردم. فرداي آن روز چند دانش‌آموز ديگر هم از تأثير همان آموزش‌ها گفتند.»

نماينده كوييكی‌ها

امدادگر داوطلبي كه در روزهاي نخست زلزله زخم‌هاي جسمي مردم روستايش را تيمار مي‌كرد و تا امروز هم براي حمايت رواني و روحيه دادن به خانواده‌هاي آسيب ديده و عزيز از دست داده دغدغه دارد براي تأمين نيازهاي اساسي اهالي روستا از حل مشكل آب، برق و ديگر نيازهاي اوليه روستاييان هميشه در صف اول خدمت‌رساني حاضر است. آزادي از زلزله كرمانشاه از مهم‌ترين نيازهاي اهالي روستاهاي كوييك مي‌گويد: «‌اين روزها مهم‌ترين مشكل اهالي روستاهاي كوييك شكستگي‌هاي فراوان لوله‌هاي آب و كمبود آب است. چون ساخت‌وسازها در روستاهاي كوييك شروع شده و با گرم شدن هوا هم نياز بيشتري به آب پيدا مي‌كنيم. از طرفي شبكه فاضلاب روستاي ما در اثر زلزله تخريب شده و در صورت ترميم نشدن شبكه فاضلاب احتمال شيوع بيماري‌هاي انگلي در محدوده وجود دارد. دفع غيراصولي نخاله‌هاي ساختماني در حاشيه روستاها هم مي‌تواند باعث شيوع بيماري‌هاي سالك و مالاريا شود. با اين وجود به نمايندگي از اهالي روستا پيگير حل اين مشكلات از مراجع مسئول شده‌ام تا در فصل گرما حداقل از ايجاد مشكلات تازه براي اهالي روستا جلوگيري شود.» آزادي از فداكاري‌ها و حضور گرم و صميمي امدادگران جمعيت هلال‌احمر در روستاهاي زلزله‌زده كوييك قدرداني مي‌كند و مي‌گويد: «‌مدتي قبل آخرين بسته مواد غذايي هلال‌احمر هم ميان خانواده‌ها توزيع شد. اما بايد بگويم حضور امدادگران داوطلب هلال‌احمر كه از همان روزهاي اول وقوع زلزله كنار اهالي روستاي ما بودند حقيقتاً قوت قلبي براي مردم روستاهاي كوييك بود.»

 

برچسب ها
نسخه اصل مطلب