سپهر ستاری: یکی از قدیمیترین وعدههای ورزش ایران مربوط به وعده خصوصیسازی دو باشگاه پرطرفدار استقلال و پرسپولیس است؛ وعدهای که از سالی به سال دیگر و از دولتی به دولت دیگر منتقل شده و هرگز رنگ واقعیت نگرفته است. از زمان آغاز به کار دولت جدید صحبتهای زیادی درباره خصوصی شدن این دو باشگاه مطرح شده است، حرفهایی که با توجه سابقه وزارت ورزش چندان جدی گرفته نمیشود و کسی به ماجرای خصوصی شدن سرخابیهای پایتخت باور ندارد.
در سال 94 و در زمان حضور محمود گودرزی در راس وزارت ورزش اقداماتی برای خصوصیسازی استقلال و پرسپولیس از طریق مزایده انجام شد. مزایدهای که به دلیل عدم تایید اهلیت خریداران در نهایت به سرانجام نرسید و باعث شد این دو باشگاه خصوصی بمانند. پس از آن هر سال شاهد وعدههای زیادی در مورد خصوصی شدن این دو باشگاه هستیم ولی هیچ یک از آنها عملی نشده و بسیاری را به این نتیجه رسانده که اساسا عزمی برای واگذاری سرخابیها به بخش خصوصی وجود ندارد. اتفاقی که برخلاف مصوبات است و وزارت ورزش طبق قانون باید هرچه سریعتر شرایط خصوصی شدن این دو باشگاه را فراهم کند ولی هربار به بهانههای مختلف این اقدام را به تعویق انداخته است.
دلایلی که میشود این بار واگذاری استقلال و پرسپولیس را جدی بگیریم
به نظر میرسد این بار عزم دولت و وزارت ورزش و جوانان برای خصوصی شدن استقلال و پرسپولیس جدی است و قرار است در مردادماه این دو باشگاه وارد بخش خصوصی شوند.
درحالیکه قرار بود تا پایان سال 98 خصوصیسازی این دو باشگاه پرطرفدار انجام شود ولی باز هم با وجود وعدهها و مصاحبههای فراوان این اتفاق به نتیجه نرسید. از آغاز سال 99 هم شاهد صحبتهای زیادی درباره اجرایی شدن این موضوع تا مرداد ماه 99 هستیم؛ حرفهایی که اتفاقات گذشته باور آنها را کمی سخت میکند و بسیاری معتقدند دولت علاقه و عزمی برای واگذاری ندارد و به خاطر برخی مسائل ترجیح میدهد این دو باشگاه در اختیار وزارت ورزش باشد ولی برخی از اتفاقات باعث میشود خصوصی شدن استقلال و پرسپولیس این بار کمی جدیتر از قبل به نظر برسد.
اگر نگاهی به اتفاقات ماههای اخیر بیاندازیم میبینیم دولت اخیرا درحال واگذاری بسیاری از اموال خود بوده و بسیاری از داراییهای دولتی در چند وقت اخیر به بخش خصوصی واگذار شدهاند. هرچند واگذاری دو باشگاه بزرگ پایتخت با دیگر شرکتها تفاوت بسیاری دارد اما اگر دولت بتواند آنها را به فروش برساند نقدینگی عظیمی را به دست خواهد آورد که در شرایط فعلی که قیمت نفت به پایینترین حد خود رسیده میتواند بخشی از کسری بودجه را جبران کند. در حال حاضر حتی دولت به گفته وزیر اقتصاد به دنبال این است که برخی املاک دولتی را هم واگذار کند تا بخشی از منابع مالی از این طریق تامین شوند. در چنین شرایطی واگذاری دو باشگاه استقلال و پرسپولیس باورپذیرتر از سالهای قبل میشود و گویا این بار عزمی جدی در مسیر واگذاری دو باشگاه وجود دارد و احتمال انجام این امر بسیار زیاد است. در واقع دولت با فروش این دو باشگاه میتواند با یک تیر دو نشان بزند و هم خصوصیسازی را به سرانجام برساند و هم نقدینگی زیادی دریافت کند.
پیش از این رقمی که درباره ارزش این دو باشگاه توسط پوری حسینی، رییس سابق سازمان خصوصیسازی تخمین زده شده در حدود 500 میلیارد برای برند هریک از دو باشگاه است که باعث میشود دولت از فروش آنها صاحب مبلغی بیش از 1000 میلیارد تومان شود که اگر فروش داراییهای این دو باشگاه مانند ساختمان و ورزشگاهها را هم به آن اضافه کنیم باعث میشود این مبلغ افزایش یابد. همه اینها باعث میشود خصوصیسازی استقلال و پرسپولیس را جدیتر از قبل ببینیم و شاید در سال 99 این رویای قدیمی رنگ واقعیت بگیرد و در نهایت سرخابیهای پایتخت وارد بخش خصوصی شوند.
اگر نگاهی به اتفاقات ماههای اخیر بیاندازیم میبینیم دولت اخیرا درحال واگذاری بسیاری از اموال خود بوده و بسیاری از داراییهای دولتی در چند وقت اخیر به بخش خصوصی واگذار شدهاند. هرچند واگذاری دو باشگاه بزرگ پایتخت با دیگر شرکتها تفاوت بسیاری دارد اما اگر دولت بتواند آنها را به فروش برساند نقدینگی عظیمی را به دست خواهد آورد که در شرایط فعلی که قیمت نفت به پایینترین حد خود رسیده میتواند بخشی از کسری بودجه را جبران کند. در حال حاضر حتی دولت به گفته وزیر اقتصاد به دنبال این است که برخی املاک دولتی را هم واگذار کند تا بخشی از منابع مالی از این طریق تامین شوند. در چنین شرایطی واگذاری دو باشگاه استقلال و پرسپولیس باورپذیرتر از سالهای قبل میشود و گویا این بار عزمی جدی در مسیر واگذاری دو باشگاه وجود دارد و احتمال انجام این امر بسیار زیاد است. در واقع دولت با فروش این دو باشگاه میتواند با یک تیر دو نشان بزند و هم خصوصیسازی را به سرانجام برساند و هم نقدینگی زیادی دریافت کند.
پیش از این رقمی که درباره ارزش این دو باشگاه توسط پوری حسینی، رییس سابق سازمان خصوصیسازی تخمین زده شده در حدود 500 میلیارد برای برند هریک از دو باشگاه است که باعث میشود دولت از فروش آنها صاحب مبلغی بیش از 1000 میلیارد تومان شود که اگر فروش داراییهای این دو باشگاه مانند ساختمان و ورزشگاهها را هم به آن اضافه کنیم باعث میشود این مبلغ افزایش یابد. همه اینها باعث میشود خصوصیسازی استقلال و پرسپولیس را جدیتر از قبل ببینیم و شاید در سال 99 این رویای قدیمی رنگ واقعیت بگیرد و در نهایت سرخابیهای پایتخت وارد بخش خصوصی شوند.