چهرۀ «خونآشام ایتالیایی» بعد از 400 سال بازسازی شد
فرادید| سیسرو مورایس، کارشناس برزیلی پزشکی قانونی و تصویرگر سهبعدی، مشخصههای جسد کشفشده در گور دستهجمعی قربانیان طاعون در جزیرهی ونیزی لاتزارّتو نوواُوُ را بازسازی کرد. جمجمه این زن سال ۲۰۰۶ در حفاری باستانشناسی کشف شد.
به گزارش فرادید، تصاویر باورنکردنی که با اسکن سهبعدی از جمجمه باستانی این زن تهیه شده، او را با چانهی نوک تیز، موهای نقرهای، پوست چروکیده و بینی کمی کج نشان میدهد.
مورایس به لطف این تحقیق توانست این نظریه را نیز آزمایش کند که آیا ممکن است آجر را در دهان کسی فرو کرد.
محققان بر این باورند که این آجر اندکی پس از مرگ این زن توسط مردم محلی در دهان او گذاشته شده از ترس این که مبادا او از قربانیان طاعون تغذیه کند.
ماتِّئو بورّینی، انسانشناس پزشکی قانونی، کاوش این گور دستهجمعی را از زمان شیوع طاعون در سال ۱۵۷۶ رهبری کرد. بورّینی سال ۲۰۰۹، پس از دو سال مطالعه درباره این پرونده در بیانیهای گفت: «خونآشامها وجود ندارند، اما مطالعات نشان میدهد مردم آن زمان معتقد بودند آنها وجود دارند و ما برای نخستین بار، شواهدی از جنگیری علیه یک خونآشام را پیدا کردیم.»
بازسازی صورت این زن با استفاده از نرمافزار سهبعدی فرصتی را در اختیار مورایس قرار داد تا ببیند آیا فرو کردن آجر در دهان جسد ممکن بوده یا خیر!
محققان دریافتند وقتی مسئولان کفن و دفن جسد را با کفن مشاهده کردند، در ناحیه دهان متوجه یک فرورفتگی شدند که از نظر آنها نشاندهنده جویدن بوده است.
آنها ظاهراً با شناسایی یک خونآشام که بر اساس اسطوره رایج آن زمان از مقصران طاعون بوده، سنگ را به عنوان عنصر محافظتی برای جلوگیری از تغذیه از سایر مردگان و آلوده کردن آنها، در دهانش قرار دادند.
مورایس برای اطمینان از اینکه آیا آجر پس از مرگ زن به طور هدفمند در دهان او گذاشته شده یا خیر، با استفاده از یونولیت آجر ساخت و آزمایشاتی انجام داد. آزمایشها نشان داد آجر میتوانسته بدون آسیب رساندن به دندانها یا بافتهای نرم در دهان چپانده شود. در مقایسه با آزمایشات زنده تیم، نویسندگان مطالعه بر این باورند که انجام این کار با جسد سادهتر است، هرچند هنوز مشخص نیست آیا این کار عمدی انجام شده یا نه.
مترجم: زهرا ذوالقدر
منبع: faradeed-182127