به گزارش اکوایران، در حال حاضر گاز طبیعی اصلی ترین حامل انرژی در کشور است و بیش از 70 درصد بخش مصرفی کشور به آن وابسته است. به‌طور کلی 80 درصد از سبد انرژی در بخش خانگی، 61 درصد از بخش تجاری و خدمات عمومی، 79 درصد از بخش صنعتی، 13 درصد از بخش حمل و نقل، 32 درصد از بخش کشاورزی و 55 درصد از خوراک پتروشیمی وابستگی مستقیمی به گاز دارد.

همچنین نیروگاه‌های کشور نیز وابستگی بالایی به گاز طبیعی داشته و سبد تولید برق نیز به آن متکی است. به همین ترتیب بررسی تولید و مصرف آن یک ضرورت به‌نظر می‌رسد.

کاربرد گاز طبیعی در بخش انرژی و غیرانرژی

گاز طبیعی در دو بخش مصارف نهایی و بخش انرژی مورد استفاده قرار می‌گیرد که خود مصرف نهایی نیز به دو بخش انرژی و غیرانرژی تقسیم می شود. مصارف نهایی انرژی از گاز طبیعی شامل تامین انرژی مورد نیاز زیربخش‌های خانگی، تجاری و عمومی، صنعت، حمل و نقل، کشاورزی و سوخت مورد استفاده قرار می‌گیرد. 

همچنین مصارف بخش انرژی گاز طبیعی شامل سوخت پالایشگاه‌های نفت و گاز، ایستگاه‌های تقویت فشار، سوخت توربین ها و دیزل ژنراتورهای موحود در مسیر لوله و گاز مصرفی در نیروگاه‌ها است و در واقع گاز طبیعی در این بخش مورد استفاده برای تولید انرژی است. 

این درحالیست که مصرف گاز طبیعی به عنوان خوراک پتروشیمی جزو مصارف نهایی غیرانرژی تلقی می‌شود. 

شایان ذکر است در سند سیمای انرژی در سال 1400 که حدود 25 سال پیش منتشر شد، اشاره شده است تا سال 1400 گاز طبیعی در مصرف داخل باید نقش زیادی داشته باشد و تا حدود زیادی جایگزین نفت شود. همانطور که می‌توان مشاهده کرد این رویکرد در بخش خانگی و تجاری پیشرفت خوبی داشته است، در بخش صنعت متوسط بوده و در بخش حمل و نقل هنوز راه بسیاری در پیش‌رو است.