به گزارش اکوایران، پرونده اکران فیلم‌های سینمایی سال ۱۴۰۲ با اکران 55 فیلم به اتمام رسید. اغلب فیلم‌های اکران شده در سال 1402 کمدی بودند و بیشترین میزان مخاطب را هم در جدول فروش به خود اختصاص دادند.

تجربه تعطیلی سینماها در ایام کرونا و کاهش نرخ مخاطبان، در کنار جشنواره فجر چهل و یکم که جشنواره‌ای پرحاشیه و کم رقابتی بود، امید به بازگشت رونق به گیشه سینما بسیار کم رنگ شده بود. این ناامیدی اما با اکران فیلم «فسیل» در ایام نوروز رنگ باخت. استقبال از این فیلم، به قدری بود که موجب شد مدیران دولتی و صنفی، «فسیل» را که اکران خود را از 25 اسفند 1401 شروع کرده بود، نزدیک به یک سال روی پرده سینما نگه دارند؛ اتفاقی که خودش می‌تواند یک رکورد تلقی شود.

خبر مرتبط
کمدی، ژانر پول‌ساز سینمای ایران

گره خوردن چرخه اقتصادی سینمای ایران به ژانر کمدی در طی روند نزولی تولید آثار سینمایی شاید در حال حاظر باعث رونق سینما شده باشد اما ادامه این روند قطع به یقین باعث دلزدگی و همینطور پس زدن مخاطب خواهد شد

قبضه گیشه با فیلم‌های کمدی‌

استقبال از «فسیل» موجب شد سیلی از فیلم‌های کمدی روانه پرده سینمای ایران در سال 1402 شوند. اتفاقی که اعتراض گروهی از فعالان سینمای غیرکمدی (اجتماعی) و فعالان بخش خصوصی را در پی داشت. اما این آمار فروش و تعداد مخاطب بود که حرف اصلی را می‌زد.

در  بررسی آمار مخاطب و فروش فیلم‌های سینمای ایران در سال ۱۴۰۲، چند نکته مهم وجود دارد. اولین نکته آن است که باوجود فروش بیش از هزار میلیارد تومان و مخاطب نزدیک به ۲۷ میلیون نفر، که در نوع خودش رونقی به گیشه سینما داده است، سال ۱۳۹۷، همچنان بالاترین نرخ مخاطب را در دو دهه اخیر سینمای ایران با ۲۸.۵ میلیون نفر در اختیار دارد. با اختلاف نزدیک یک و نیم میلیونی، اما باید این موضوع را هم در نظر داشت که تعداد سالن‌های سینما در سال ۱۳۹۷، ۵۰۰ سالن بود و امسال به بیش از 800 سینما رسیده است.

نکته دوم، قبضه پرفروش‌های امسال با آثار کمدی است. در میان 6 فیلم پرفروش امسال (فسیل، هتل، هاوایی، شهر هرت، ویلای ساحلی، انیمیشن بچه زرنگ) همگی کمدی هستند. این درحالی است که در سال 1397، در میان ۶ فیلم پرفروش، فیلم‌های غیرکمدی «مغز‌های کوچک زنگ زده»، «لاتاری» و «به وقت شام» هم دیده می‌شود. پرفروش‌ترین فیلم اجتماعی در اکران ۱۴۰۲، «سه کام حبس» با ۴۱۷ هزار نفر تماشاگر و فروش نزدیک به 20 میلیارد تومان بود.