15 فیلم برتر تاریخ سینما در مورد اسرای جنگی

از میان بسیاری از چیزهای ناخوشایند مرتبط به جنگ، تجربه اسیر بودن در دوران جنگ به دلایل واضحی در زمره نامطلوب ترین و ناخوشایند ترین آن ها قرار می گیرد.

روایت های کسانی که تجربه اسارت در جنگ را دارند، از زندگی در اردوگاه های اسرای جنگی که در آن ها سربازان دشمن نگهبان و زندانبان هستند همیشه دلخراش و تکان دهنده بوده است، و با اینکه برخی از اردوگاه های اسرا احتمالاً بدتر از بقیه بوده اند، هیچ کدام شرایط خوشایندی ندارند که یک فرد تمایل داشته باشد شخصاً آن را تجربه کند.

۱۵- Missing in Action (1984)

گمشده در اکشن  که بیشتر با نام  عملیات جنگی  شناخته می شود، دقیقاً همان چیزی است که انتظار دارید یک فیلم اکشن / جنگی با بازی چاک نوریس باشد، چه این یک تمجید باشد و چه تحقیر. نوریس در این فیلم نقش مردی را بازی می کند که در جریان جنگ ویتنام از یکی از زندان های اسرای جنگی فرار کرده و ۱۰ سال بعد از او خواسته می شود که برای نجات سربازان آمریکایی که هنوز اسیر هستند به آنجا بازگردد. در اصل، این فیلم همان حس یک دنباله فیلم دنباله  اولین خون  (First Blood) با بازی سیلوستر استالونه را دارد، با این تفاوت که احتمالاً بسیار باکیفیت تر است (و اگر بخواهیم منصف باشیم، زودتر از فیلم استالونه هم منتشر شده بود).

کسانی که می خواهند نگاه متفکرانه ای به شرایط واقعی اسیر شدن در زمان جنگ داشته باشند، آن را در فیلم عملیات جنگی نخواهند یافت، اما هر کسی که به دنبال اکشن و چاک نوریس بودن چاک نوریس است از تماشای این فیلم لذت خواهد برد. همچنین، همانند سری فیلم های  رمبو ، فیلم عملیات جنگی نیز به اندازه خود دنباله و اسپین آف دارد و این سری در قالب یک سه گانه به پایان می رسد.

۱۳- Land of Mine (2015)

سرزمین مین  که نام واقعی آن  زیر شن  است، یک فیلم دانمارکی-آلمانی در ژانر تاریخی جنگی است که این واقعیت دلهره آور را نشان می دهد که حتی زمانی که جنگ رسماً به پایان می رسد و گفته می شود که درگیری ها متوقف شده است، وحشت این وضعیت فوراً برای همه از بین نمی رود.

فیلم هایی مانند  دزدان دوچرخه  سال ۱۹۴۸ و برخی دیگر از فیلم های نئورئالیستی ایتالیایی تاثیرات عواقب جنگ را بر غیرنظامیان نشان می دهند، اما سرزمین مین رویکرد متفاوتی را در پیش می گیرد و در مورد گروهی از سربازان نوجوان آلمانی است که مدت کمی پس از تسلیم شدن کشورشان در می ۱۹۴۵ باید مین هایی که توسط نیروهای آلمانی در دانمارک کار گذاشته شده را خنثی کنند.

این سربازان / اسرا وظیفه بسیار خطرناکی را از سوی مقامات دانمارکی بر عهده دارند: آن ها قرار است مین های بی شماری را از سواحل دانمارک که در اوایل جنگ توسط نیروهای آلمانی در آنجا کار گذاشته شده بود، خنثی و خارج کنند. سرزمین مین فیلمی تاثیرگذار در نشان دادن چگونگی ادامه وحشت جنگ پس از پایان آن از نظر فنی بوده و همچنین تجربه تماشای بسیار خشن و دلخراشی است که علیرغم وفور صحنه های تکان دهنده خنثی سازی مین باید آن را تماشا کرد.

۱۱- Stalag 17 (1953)

فیلم  بازداشتگاه شماره ۱۷  یکی از فیلم های دیدنی و باکیفیتی که توسط بیلی وایلدر در دهه ۱۹۵۰ کارگردانی شد، که در آن وی حس شوخ طبعی خود را به ژانری می آورد که معمولاً با کمدی همراه نیست: فیلم های با موضوع اسرای جنگی. این فیلم در اواخر سال ۱۹۴۴ روایت می شود و شخصیت های اصلی آن گروهی از سربازان آمریکایی هستند که در یک اردوگاه بزرگ اسرای جنگی در آلمان اسیر شده اند.

داستان فیلم و استفاده از طنز در این روایت ممکن است بینندگان را به یاد مجموعه تلویزیونی Hogan’s Heroes بیندازد و همچنین بازداشتگاه شماره ۱۷ ممکن است حسی مشابه با سریال مشهور M*A*S*H داشته باشد. فیلم وایلدر بسیار خوب نوشته شده است و از روایت و فضای محدود خود به خوبی استفاده می کند، برخی از لحظات کمدی داستان را با عناصر جدی تر که در ذات ژانر جنگی هستند به خوبی متعادل می کند و در مجموع بازداشتگاه شماره ۱۷ شبیه فیلمی از دهه ۵۰ است که به راحتی امروز نیز قابل تماشا و درک است.

۹- Eastern Condors (1987)

وقتی داستان فیلم  کرکس های شرقی  آغاز می شود، سخت است که به یاد فیلم  دوازده مرد خبیث  (The Dirty Dozen) نیفتاد، زیرا هر دو فیلم حول گروهی از زندانیان می چرخند که ماموریتی بسیار خطرناک را بر عهده دارند و در صورت موفقیت، می توانند شاهد کاهش مجازات یا عفو خود باشند. در کرکس های شرقی، این ماموریت کمی پس از پایان جنگ ویتنام انجام می شود و در این مورد است که گروه باید انباری از موشک هایی را که ارتش آمریکا در ویتنام جا گذاشته است، نابود کنند.

اینکه زندانیان عمده بازیگران اصلی یک فیلم جنگی را تشکیل می دهند، خود به خود کرکس های شرقی را به یک فیلم در مورد اسرای جنگی تبدیل نمی کند، اما آن ها در یک برهه از داستان به اسارت گرفته می شوند که منجر به یک فرار جسورانه و پر اکشن می شود تا بتوانند ماموریت خود را ادامه دهند. همچنین کرکس های شرقی به لطف سکانس های اکشن و هنرهای رزمی هیجان انگیزش، همان چیزی که از فیلمی به کارگردانی و بازی سامو هونگ انتظار می رود، برجسته است.

۷- Bullet in the Head (1990)

اگر چه بسیاری او را با فیلم تحسین شده  تغییر چهره  (Face/Off) می شناسند، اما جان وو در نهایت فیلمسازی است که اکثر بهترین آثارش را در هنگ کنگ ساخته است و Bullet in the Head یکی از بهترین ساخته های اوست، حتی اگر به اندازه فیلم های The Killer یا Hard Boiled شناخته شده نباشد. این فیلم مسلماً از دو فیلمی که ذکر کردیم تاریک تر است و هنوز هم حاوی سکانس های اکشن مخصوص کارهای جان وو است اما به دلیل اینکه خط داستانی آن شامل جنگ ویتنام می شود، هیجان و تنش بیشتری دارد.

شخصیت های اصلی  گلوله ای در سر ، مجرمانی اهل هنگ کنگ هستند که به دلیل فعالیت هایشان، در نهایت توسط نیروهای ویت کنگ دستگیر می شوند. همه چیز از احساس یک فیلم جنایی به یک فیلم در مورد بقا و فرار تغییر می کند و صحنه های اردوگاه اسرا گاهی بسیار خشن و دشوار دیده می شوند. گلوله ای در سر می تواند انفجاری و جذاب باشد، اما در عین حال به شدت تیره و تاریک است و در لحظاتی از روایت خود ابایی از تاریک و دیوانه کننده شدن ندارد.

۵- Grand Illusion (1937)

ژان رنوار مسلماً در دهه ۱۹۳۰ در اوج قدرت کارگردانی خود بود و فیلم هایی می ساخت که جنبه هایی از جامعه را به گونه ای بیان می کرد که می توانست به یک اندازه خنده دار و غم انگیز باشد.  توهم بزرگ  به عنوان یک درام با موضوع اسرای جنگی (و به طور خاص فیلمی که داستان آن در دوران جنگ جهانی اول روایت می شود) بیشتر به جنبه های جدی ماجرا توجه دارد، هر چند که هنوز هم از طریق روایت خود تفاوت های طبقاتی را افشا می کند، با شخصیت هایی با پیشینه های مختلف که در کنار هم و به عنوان اسرای جنگی، زندانی شده اند.

اسرای فرانسوی دائماً در حال برنامه ریزی برای فرار هستند، هر چند که به نظر می رسد این کار به نتیجه نخواهد رسید، در حالی که یک افسر آلمانی به طرز عجیبی خود را علاقمند به مراوده با یکی از زندانیان می بیند، در حالی که وظیفه اوست بر این زندانی و زندانیان دیگر نظارت داشته باشد. توهم بزرگ یکی از آثار کلاسیک پیچیده و همیشه جذاب سینمای فرانسه است و بدون شک برای کسانی که می خواهند فیلمی جسورانه ببینند که بنیان بسیاری از فیلم های با موضوع اسرای جنگی است، ارزش تماشا کردن را دارد.

۳- Devils on the Doorstep (2000)

یک فیلم جنگی بسیار نادیده گرفته شده که شایسته توجه بسیار بیشتری است، فیلم  شیاطین دم در  رویکردی منحصربفرد هم به ژانر جنگی در کلیت آن و هم به طور خاص به ژانر فرعی اسرای جنگی دارد. این فیلم در نزدیکی پایان جنگ دوم بین چین و ژاپن روایت می شود، جنگی که کمی قبل از جنگ جهانی دوم آغاز شد، در طول آن ادامه یافت و هر دو در سال ۱۹۴۵ به پایان رسیدند.

از لحاظ روایی، داستان این فیلم در مورد یک روستایی در یک شهر کوچکی در چین است که به او دستور داده می شود تا مراقب دو سرباز ژاپنی که اسیر شده اند باشد، که در اصل به دلیل عدم حضور در اردوگاه سنتی اسرای جنگی، پیچشی در ایده نرمال یک فیلم با موضوع اسرای جنگی را در ذهن ایجاد می کند. همچنین شیاطین دم در نیز به طور شگفت انگیزی در دو پرده اول خود خنده دار و هجوآمیز است، قبل از اینکه به طور بی نقصی وارد یک پرده نهایی ویرانگرتر و دلخراش تر شود که یک احساس ضد جنگ قوی را به مخاطب نشان می دهد. این فیلم در انتقال جنون جنگ، هم در زمانی که خنده دار است و هم زمانی که غم انگیز می شود، در مجموع بسیار موثر است.

۱- The Great Escape (1963)

عنوان فیلم  فرار بزرگ ، عنوانی بی نقص است، چون همه این فیلم درباره یک فرار است و نتیجه بدون شک یک فیلم فوق العاده است. این فیلم در زمان جنگ جهانی دوم روایت شده و زندگی روزمره اسرای جنگی زیادی را در یک اردوگاه اسرا در آلمان دنبال می کند، اردوگاهی که طوری طراحی شده که فرار از آن غیرممکن یا دستکم به شدت دشوار باشد. با این حال سربازان اسیر متفقین می خواهند فرار کنند و طرح پیچیده ای را برای آزادی و فرار از دست زندانبانان آلمانی خود آماده می کنند.

فرار بزرگ فیلمی است که تقریباً سه ساعت به طول می انجامد، اما این مدت زمان به دلیل سرعت فوق العاده روایت فیلم و تعلیق بالایش خیلی زود می گذرد. فیلم های جنگی کمی بهتر از این فیلم هستند و فیلم های با موضوع اسرای جنگی هم بهتر از این نمی شوند، بنابراین این یک واقعیت است که فرار بزرگ استاندارد طلایی برای چگونگی ساخت یک فیلم جنگی در مورد اسرا است.

منبع: روزیاتو