وداع خیابانی با تلویزیون

جواد خیابانی اعلام کرد به زودی بازنشسته خواهد شد.
به گزارش ورزش سه، جواد خیابانی، گزارشگر و مجری باتجربه تلویزیون که به جملات جالب خود در حین گزارش معروف است، صبح امروز در برنامه سلام صبح بخیر اعلام کرد در حال پیگیری کارهای خود است تا به زودی بازنشسته بود.
او گفت: این تصمیمی است که سال‌هاست گرفتم و دارم فکر می‌کنم که خداحافظی کنم و دیگر نباشم. در چند ماه اخیر هم خیلی سراغ انجام کارهای بازنشستگی خودم رفتم و همین دیروز هم به اداره بازنشستگی سازمان مراجعه کرده بودم. کارهایش در حال انجام است. تا زمانی که کارها انجام شود، وظیفه خودم را به درستی انجام خواهم داد.

خیابانی ادامه داد: الان مثل همه زمان‌هایی که درباره ورزش حرف می‌زنم و حرص می‌خورم و فریاد می‌زنم، احساس قبلی خودم را بیان می‌کنم. من وقتی که وارد شبکه سه می‌شوم، انگار نه انگار که وارد محل کارم شده‌ام. شبکه سه و سازمان صداوسیما خانه من هستند. از زمانی که وارد ساختمان اداری شبکه سه می‌شوم، هیچ چیزی جز احترام نمی‌بینم. من رده اول مدیران شبکه تا همه دوستان و همکارانم چیزی جز ادب و احترام ندیدم و از همه ممنونم اما احساس می‌کنم یک روزی باید تمام شود. هیچ ایرادی هم ندارد و من فکر می‌کنم خیلی خوب است که آدم بتواند همینطور خداحافظی کند و برود.

این گزارشگر مشهور ضمن عذرخواهی از مردم افزود: یک خوشحالی هم دارم بابت اینکه انقدر جوان‌های توانا و مجریان خوب مثل محمد میر، آقای توتونچی، آقای اسدی، آقای حمید محمدی و ... داریم که اصلا جای خالی کسی حس نمی‌شود، چون جوان‌ها کامل و توانا آمده‌اند و کار می‌کنند. مردم ببخشند که در مدتی که بودم، اذیت‌شان کردم. من را عفو کنند. همانطور که گفتم کارهای بازنشستگی‌ام در حال انجام است و امیدوارم زودتر انجام شود و من هم جزو بازنشسته‌ها شود.

او سپس به اشاره به مدت زمان فعالیت گزارشگران مشهور دنیا عنوان کرد: شغل ما بازنشستگی ندارد. الان مارتین تایلر در ۸۵ سالگی، جان ماتسن در ۹۰ سالگی، فرانسیسکو، دوست کلمبیایی خودم که از دنیا رفت، تا ۸۳ سالگی فوتبال گزارش می‌کرد. واقعا شغل ما باید از ۵۰ سالگی شروع شود.

خیابانی درباره دلیل بازنشستگی خود توضیح داد: یک تألمات درونی و یک تعلقات خاطری هست. من دلم می‌خواهد الان شروع به تحقیق و مطالعه بیشتر کنم، چون آدم وقتی می‌خواند و می‌داند و به دانشگاه می‌رود و کار می‌کند، تازه می‌فهمد که چیزی نمی‌داند. من الان می‌دانم که هیچی نمی‌دانم و می‌خواهم سراغ تحقیق و مطالعه بروم و بیشتر بدانم و ببینم مشکل کجاست و مشکلات خودم را حل کنم. امیدوارم خدا در این راه هم کمک کند و از مردم هم کمک می‌گیرم. می‌خواهم بیشتر بخوانم، بیشتر بنویسم و بیشتر بدانم.