کسی ریسک اکران فیلمش را به جان می‌خرد؟
انتشار ضوابط و داوطلبانه کردن بازگشایی سینماها این تصور را برای خیلی‌ها به وجود آورده که همین فردا و پس فردا قرار است سینماها باز شوند، در صورتی که نه تنها ستاد ملی مبارزه با کرونا هنوز چراغ سبزی برای این کار نشان نداده بلکه باید دید آیا کسی ریسک اکران فیلمش را به جان می‌خرد؟
در هفته گذشته ضوابطی 15 بندی برای بازگشایی سینماها منتشر شد که قرار بود با نظر کارشناسان به تایید ستاد ملی مبارزه با کرونا هم برسد. پس از آن سازمان سینمایی اعلام کرد بازگشایی سینماها داوطلبانه خواهد بود و این دو خبر تصور باز شدن سینماها را در آینده‌ای نزدیک پیش آورد در حالی که به نظر می‌رسد راضی کردن صاحبان فیلم‌ها خیلی هم راحت نباشد. البته مشابه این اتفاق در تئاتر هم رخ داد و انتشار چند عکس از ضدعفونی کردن تئاتر شهر، شائبه بازگشایی سالن‌های تئاتری و به طور مشخص این مجموعه را ایجاد کرد غافل از اینکه این عکس‌ها طبق گفته مدیر مجموعه، برای تشکر از نیروهایی که این ساختمان را برای ایمن کردن فضای کار بخش اداری ضدعفونی کرده بودند منتشر شده بود.
اما درباره سینما و بحث‌هایی که پیرامون بازگشایی آن مطرح شده، منوچهر محمدی که هم از تهیه‌کنندگان باسابقه سینماست و هم سینمادار، معتقد است سازمان سینمایی باید در انتخاب تعداد فیلم‌ها و جلب نظر صاحبان فیلم‌ها چاره‌اندیشی کند، ضمن اینکه باید یک کمیته صرفه‌جویی هم در سینما تشکیل شود تا منابع آن برای جبران خسارت‌های پیش آمده صرف شود.
محمدی که ساخت فیلم «چپ راست» را با وجود اینکه تنها 6 روز از پایان فیلمبرداری‌اش باقی مانده بود در اولین روزهای شیوع کرونا متوقف کرد، در گفت‌وگویی با ایسنا با اشاره به رعایت موارد بهداشتی در ضوابط بازگشایی سینماها و اینکه این بخش تخصصی باید توسط متخصصان تایید شود، بیان کرد: اما نکته‌ای که به نظر من حائز اهمیت است و خوب است دوستان و مدیران در وزارت ارشاد به آن توجه کنند این است که آیا صاحبان فیلم‌ها آمادگی و رضایت دارند فیلم‌هایشان با این شرایط که به فروش حداقلی 50 درصدی می‌رسد، اکران شوند؟
او افزود: من فکر می‌کنم این بخش از ماجرا دیده نشده و باید راه حلی برایش پیدا کنند چون وقتی منِ تهیه‌کننده در شرایط طبیعی فیلمی را اکران می‌کنم از همه امکانات تبلیغی و فضای مجازی و رسانه‌ای استفاده می‌کنم و بعد دیگر همه چیز به رابطه مخاطب با سینما و فیلم بستگی دارد، اما حالا که در شرایط طبیعی نیستیم و به نوعی جلوی ورود مخاطب را از یک حدی بیشتر هم باید بگیریم، پس قاعدتا برایش فکری هم باید شود. این مسئله از آن جهت اهمیت دارد که طبق آنچه من شنیده‌ام تعدادی از صاحبان فیلم‌ها علاقه‌ای ندارند در این شرایط برای اکران فیلم خود پیشگام شوند. من هم اگر فیلم آماده اکران داشتم به راحتی نمی‌توانستم تصمیم بگیرم چون ریسک بالایی دارد. بنابراین باید در ضوابطی که تعیین می‌شود بخشی هم شامل مابه‌التفاوتی که با مخاطب کمتر اتفاق می‌افتد، گنجانده شود.
تهیه‌کننده فیلم‌های «طلا و مس»، «ارتفاع پست» و «مارمولک» ادامه داد: اگر بازگشایی سینماها با فیلم‌های ضعیف شروع شود که نتیجه خوبی برای سینماداران نخواهد داشت و اگر هم بخواهیم اکران را با فیلم‌های قوی شروع کنیم به نظرم صاحبان فیلم‌ها رضایتی نخواهند داد. ما در جلسه‌های کارشناسی سازمان سینمایی به طور روشن این پیشنهاد را مطرح کردیم که لازم نیست با هفت فیلم اکران را شروع کنیم بلکه بهتر است با دو یا سه فیلم که در گیشه موفقیتی برای آن‌ها پیش‌بینی شود سینماها باز شوند تا اگر قرار باشد دولت حمایتی از فیلم‌ها کند با تعداد دو یا سه فیلم خیلی راحت‌تر این کار انجام می‌شود. این فیلم‌ها هشت تا 10 هفته قطعا باید روی پرده باشند و اگر در هفته‌های میانی استقبال مردم خوب باشد می‌توان به روال عادی برگشت.
محمدی گفت: نکته سوم این ماجرا درباره مخاطبان سینماست و فکر می‌کنم برای سازمان سینمایی یا خانه سینما دشوار نباشد که یک کار پژوهشی و نظرسنجی انجام دهند تا ما حداقل یک نمونه آماری داشته باشیم که ببینیم چه درصدی پس از بازگشایی علاقه‌مند به رفتن به سینما هستند.
او افزود: اگر کمی دوراندیشی صورت گیرد می‌توان آرام آرام به سمت طبیعی شدن شرایط پیش رفت، هر چند با رصد اخبار به نظر می‌رسد به این راحتی‌ها مسئله کرونا قابل حل نباشد و باید زندگی در این شرایط را فعلا بپذیریم. در این بین اگر بخواهیم سینما را به کلی تعطیل کنیم یک صنعت ملی آسیب جدی خواهد دید. در حالی که ما فقط به فکر تهیه‌کننده و سینمادار نیستیم و بخش زیای از نیروهای ما بدنه سینما را تشکیل می‌دهد که باید فرایند تولید و نمایش وجود داشته باشد تا آن‌ها بتوانند زندگی کنند، پس باید به فکر امر تولید هم بود.
محمدی در پایان اضافه کرد: فکر می‌کنم پیشنهادی که پیش‌تر برای تعطیلی برخی رویدادها مطرح کردم را باید جدی‌تر گرفت چون این مسئله را از سر دشمنی و عناد با کسی مطرح نکردم و معتقدم باید هر نوع هزینه زائدی در سینما بررسی و اصلا یک کمیته صرفه‌جویی در سینما تشکیل شود تا منابع آن برای این موقعیت فعلی صرف شود.
اما درباره سینما و بحث‌هایی که پیرامون بازگشایی آن مطرح شده، منوچهر محمدی که هم از تهیه‌کنندگان باسابقه سینماست و هم سینمادار، معتقد است سازمان سینمایی باید در انتخاب تعداد فیلم‌ها و جلب نظر صاحبان فیلم‌ها چاره‌اندیشی کند، ضمن اینکه باید یک کمیته صرفه‌جویی هم در سینما تشکیل شود تا منابع آن برای جبران خسارت‌های پیش آمده صرف شود.
محمدی که ساخت فیلم «چپ راست» را با وجود اینکه تنها 6 روز از پایان فیلمبرداری‌اش باقی مانده بود در اولین روزهای شیوع کرونا متوقف کرد، در گفت‌وگویی با ایسنا با اشاره به رعایت موارد بهداشتی در ضوابط بازگشایی سینماها و اینکه این بخش تخصصی باید توسط متخصصان تایید شود، بیان کرد: اما نکته‌ای که به نظر من حائز اهمیت است و خوب است دوستان و مدیران در وزارت ارشاد به آن توجه کنند این است که آیا صاحبان فیلم‌ها آمادگی و رضایت دارند فیلم‌هایشان با این شرایط که به فروش حداقلی 50 درصدی می‌رسد، اکران شوند؟
او افزود: من فکر می‌کنم این بخش از ماجرا دیده نشده و باید راه حلی برایش پیدا کنند چون وقتی منِ تهیه‌کننده در شرایط طبیعی فیلمی را اکران می‌کنم از همه امکانات تبلیغی و فضای مجازی و رسانه‌ای استفاده می‌کنم و بعد دیگر همه چیز به رابطه مخاطب با سینما و فیلم بستگی دارد، اما حالا که در شرایط طبیعی نیستیم و به نوعی جلوی ورود مخاطب را از یک حدی بیشتر هم باید بگیریم، پس قاعدتا برایش فکری هم باید شود. این مسئله از آن جهت اهمیت دارد که طبق آنچه من شنیده‌ام تعدادی از صاحبان فیلم‌ها علاقه‌ای ندارند در این شرایط برای اکران فیلم خود پیشگام شوند. من هم اگر فیلم آماده اکران داشتم به راحتی نمی‌توانستم تصمیم بگیرم چون ریسک بالایی دارد. بنابراین باید در ضوابطی که تعیین می‌شود بخشی هم شامل مابه‌التفاوتی که با مخاطب کمتر اتفاق می‌افتد، گنجانده شود.
تهیه‌کننده فیلم‌های «طلا و مس»، «ارتفاع پست» و «مارمولک» ادامه داد: اگر بازگشایی سینماها با فیلم‌های ضعیف شروع شود که نتیجه خوبی برای سینماداران نخواهد داشت و اگر هم بخواهیم اکران را با فیلم‌های قوی شروع کنیم به نظرم صاحبان فیلم‌ها رضایتی نخواهند داد. ما در جلسه‌های کارشناسی سازمان سینمایی به طور روشن این پیشنهاد را مطرح کردیم که لازم نیست با هفت فیلم اکران را شروع کنیم بلکه بهتر است با دو یا سه فیلم که در گیشه موفقیتی برای آن‌ها پیش‌بینی شود سینماها باز شوند تا اگر قرار باشد دولت حمایتی از فیلم‌ها کند با تعداد دو یا سه فیلم خیلی راحت‌تر این کار انجام می‌شود. این فیلم‌ها هشت تا 10 هفته قطعا باید روی پرده باشند و اگر در هفته‌های میانی استقبال مردم خوب باشد می‌توان به روال عادی برگشت.
محمدی گفت: نکته سوم این ماجرا درباره مخاطبان سینماست و فکر می‌کنم برای سازمان سینمایی یا خانه سینما دشوار نباشد که یک کار پژوهشی و نظرسنجی انجام دهند تا ما حداقل یک نمونه آماری داشته باشیم که ببینیم چه درصدی پس از بازگشایی علاقه‌مند به رفتن به سینما هستند.
او افزود: اگر کمی دوراندیشی صورت گیرد می‌توان آرام آرام به سمت طبیعی شدن شرایط پیش رفت، هر چند با رصد اخبار به نظر می‌رسد به این راحتی‌ها مسئله کرونا قابل حل نباشد و باید زندگی در این شرایط را فعلا بپذیریم. در این بین اگر بخواهیم سینما را به کلی تعطیل کنیم یک صنعت ملی آسیب جدی خواهد دید. در حالی که ما فقط به فکر تهیه‌کننده و سینمادار نیستیم و بخش زیای از نیروهای ما بدنه سینما را تشکیل می‌دهد که باید فرایند تولید و نمایش وجود داشته باشد تا آن‌ها بتوانند زندگی کنند، پس باید به فکر امر تولید هم بود.
محمدی در پایان اضافه کرد: فکر می‌کنم پیشنهادی که پیش‌تر برای تعطیلی برخی رویدادها مطرح کردم را باید جدی‌تر گرفت چون این مسئله را از سر دشمنی و عناد با کسی مطرح نکردم و معتقدم باید هر نوع هزینه زائدی در سینما بررسی و اصلا یک کمیته صرفه‌جویی در سینما تشکیل شود تا منابع آن برای این موقعیت فعلی صرف شود.