نگاهی به زندگی حرفه‌ای رابرت دنیرو در جوانی؛ از آغاز تا درخشش

هنرمند شدن رابرت دنیرو با والدینی نقاش، بخشی از سرنوشتش بود. او که در منهتن بزرگ شده بود، نخستین آشنایی اش با بازیگری در دوران نوجوانی از طریق نقش آفرینی در نمایش های مدرسه بود.

اولین تجربه بازیگری او در ۱۰ سالگی، بازی در نقش شیر ترسو در «جادوگر شهر اُز» بود. با توجه به اینکه پدر و مادرش در هنر دستی داشتند، دنیرو همیشه احساس می کرد که در تلاش های هنری اش تشویق و حمایت می شود.

در دهه های بعدی، دنیرو هم در سینما و هم در تئاتر بازی کرد. در سال ۱۹۷۳، او در فیلم «طبل را آهسته بزن» بازی کرد و پس از آن نقش محوری او در «پدرخوانده ۲» برای او جایزه بهترین بازیگر نقش مکمل اسکار را به همراه داشت.

دوران درخشان دنیرو در دهه ۸۰

دنیرو تا دهه ۱۹۸۰ خود را به عنوان یک بازیگر موفق و توانمند ثابت کرده بود. این دهه فیلم هایی مانند «سلطان کمدی» (۱۹۸۲) را بازی کرد. با گذشت این دهه، دنیرو یکی دیگر از نقش های تحسین شده خود را در فیلم «رفقای خوب» (۱۹۹۰) بازی کرد.

۱۹۷۴: پدرخوانده ۲

۱۹۷۷: نیویورک، نیویورک

۱۹۸۰: گاو خشمگین

۱۹۸۶: مأموریت

۱۹۹۵: کازینو