دانلود فیلم شب، داخلی، دیوار با بازی نویدمحمد زاده

شب، داخلی، دیوار عنوان فیلم سینمایی در ژانر درام، سیاسی و اجتماعی به نویسندگی و کارگردانی وحید جلیلوند و تهیه‌کنندگی علی جلیلوند محصول سال 1400 است.نوید محمدزاده، دایانا حبیبی و امیر آقایی از بازیگران اصلی این فیلم هستند.

فیلم سینمایی شب، داخلی، دیوار نامزد شیر طلایی هفتاد و نهمین دوره جشنواره بین‌المللی فیلم ونیز شد و برای نخستین بار در ۸ سپتامبر ۲۰۲۲ به نمایش گذاشته شد.در ادامه این مطلب همراه ما باشید تا اطلاعات جامعی از فیلم شب، داخلی، دیوار وحید جلیلوند را در اختیار شما قرار دهیم.

فیلم شب، داخلی، دیوار

 داستان فیلم شب، داخلی، دیوار

داستان فیلم شب، داخلی، دیوار درباره اقدامِ خودکشیِ یک فرد نابینا به نام علی (نوید محمدزاده) توسط سرایدار خانه‌اش متوقف می‌شود؛ او بعداً به علی اطلاعاتی دربارهٔ زنی فراری به نام لیلا (دایانا حبیبی) می‌دهد که از دست مقامات فرار کرده و احتمالاً در جایی در ساختمان او پنهان شده‌است. لیلا که از صرع شدید رنج می‌برد و در حالت هیستریک فزاینده‌ای قرار دارد، بدون اطلاع علی، به خانهٔ او پناه برده‌است. با اینحال علی پس از کشف او متوجه می‌شود که لیلا یک مادر مجرد است و اخیراً در جریان تظاهرات کارگران در خارج از محل کارش—در یک کارخانه با دستمزدی ناچیز—شرکت داشته و در پی آن دستگیر شده و به داخل خودروی پلیس انداخته شده‌است؛ او در این جریان از پسر چهار سالهٔ خود جدا شده و در جستجوی اوست. لیلا و علی اکنون در فضایی محدود گرفتار شده‌اند و تنها یکدیگر را برای بقا دارند

بازیگران فیلم شب، داخلی، دیوار

نوید محمدزاده در نقش علی
• دایانا حبیبی در نقش لیلا
• امیر آقایی
• علیرضا کمالی
• سعید داخ
• دانیال خیرخواه

بیوگرافی بازیگران فیلم شب، داخلی، دیوار

در ادامه بیوگرافی بازیگران فیلم شب، داخلی، دیوار را به طور خلاصه برایتان آورده ایم:

بیوگرافی نوید محمدزاده بازیگر فیلم شب، داخلی، دیوار

تاریخ تولد: ۱۷ فروردین ۱۳۶۵

• تحصیلات:  فوق‌دیپلم عمران
• شروع: 1386
• ازدواج: متاهل با فرشته حسینی

بیوگرافی دایانا حبیبی بازیگر فیلم شب، داخلی، دیوار

تاریخ تولد: متولد دهه ۶۰ 

• شروع:1399

 بیوگرافی امیر آقایی بازیگر فیلم شب، داخلی، دیوار

تاریخ تولد: ۱۰ مرداد ۱۳۵۴

• شروع: 1380
• شهرت: با سریال اولین شب آرامش
• ازدواج: مجرد

بیوگرافی علیرضا کمالی بازیگر فیلم شب، داخلی، دیوار

تاریخ تولد:  ۲۷ اردیبهشت ۱۳۵۹

• تحصیلات: کارشناس رشته بازیگری
• شروع: 1379
• شهرت: با سریال پوست شیر
• ازدواج: مجرد

عوامل فیلم شب، داخلی، دیوار

تیزر فیلم شب، داخلی، دیوار

دانلود فیلم شب، داخلی، دیوار

دانلود فیلم شب، داخلی، دیوار به صورت رایگان در سایت ها و کانال های تلگرامی امکان پذیر است زیرا نسخه قاپاق این فیلم در روز پنجشنبه 26 بهمن سال 1402 منتشر شد. 

چند نکته درباره فیلم شب، داخلی، دیوار

شب، داخلی، دیوار برای نخستین بار با عنوان بین‌المللیِ «Beyond the Wall» در هفتاد و نهمین دوره جشنواره بین‌المللی فیلم ونیز در ۸ سپتامبر ۲۰۲۲ نمایش داده شد.
• فیلم شب، داخلی، دیوار همانند فیلم برادران لیلا از مقامات ایرانی مجوز دریافت نکرده‌است.
• شرکت آلمانی مَچ فکتوری در ژوئیهٔ ۲۰۲۲ حقوق بین‌المللی فیلم را تضمین کرد.
• فیلم شب داخلی دیوار اولین تجربه بین‌المللی‌اش را با حضور در هفتاد و نهمین دوره جشنواره فیلم ونیز ۲۰۲۲ آغاز کرد. فیلم در بخش مسابقه جشنواره حاضر شد و مخاطبان نسبت به فیلم واکنش‌های متفاوت و نسبتا مثبتی داشتند.
• نوید محمد زاده درباره ایفای این نقش گفت: وقتی فیلمنامه شب داخلی دیوار را خواندم خیلی فوق‌العاده بود و احساس کردم که فیلمی است که نمونه آن را قبلا در سینمای ایران ندیدیم. من برای این نقش در نزدیک به ۲ ماه ۱۷ کیلو وزنم را کم کردم و ۷ ماه با یک رژیم سخت آن را حفظ کردم. هر روز صبح روی وزنه می‌رفتم و وزنم را چک می‌کردم که نکند ۱۰۰ گرم اینور آنور شده باشم. چون فیزیکی که در ذهن وحید بود خیلی اهمیت داشت. ما در پیش تولید تمرین‌های ندیدن داشتیم و در طول تولید یکبار لوکیشن فیلم را دیدم.
• وحید جلیلوند در یادداشتی که درباره فیلمش به جشنواره فیلم ونیز داده نوشته است: در سال ۲۰۱۸ در فایلی صوتی از شاعر معروف ایرانی درباره احیای امید از دست رفته مردم شنیدم: «بدون امید، هرگز قدرت ایستادن نخواهیم یافت… نه هوای تازه برای نفس کشیدن… نه زندگی مانده تا زندگی کند.» از خودم پرسیدم چگونه می توانیم به مردم مجروح از بدبختی ها و ظلم، امید به ایستادن، نفس کشیدن و زندگی دوباره بدهیم. پاسخ در شعری بود: «تصور کن دنیا در خواب است و هیچ نامه ای به مقصد نمی رسد، / تصور کن بعضی ها دورند یا نبوده اند / تصور کن نان را از سفره بردارند و کلمات را از کتابی، شکوفه های درختان و لبخند از لبان ما، با رویاهای ما چه خواهند کرد؟» و این آغاز شب، داخلی، دیوار بود.

نقد و بررسی فیلم شب، داخلی، دیوار

اسکرین‌دیلی‌ – جاناتان رامنی: نویسنده و کارگردان ایرانی وحید جلیل‌وند به فریاد و اعتراض برآمده از خشم سیاسی در درام خود «شب، داخلی، دیوار» می‌پردازد. نشان‌دادن شکایات و اعتراضات در سینمای ایران چیزی است که همواره مورد توجه است، خصوصا در یکی از خطرناک‌ترین زمان‌ها برای هنرمندان ایرانی که شاهد زندانی‌شدن محمد رسول‌اف و جعفر پناهی هستیم که جعفر پناهی با فیلم «خرس نیست» در بخش اصلی جشنواره‌ی ونیز امسال حضور دارد.

«شب، داخلی، دیوار» هیچ کمبودی از قدرت یا شدت اثر ندارد و شما آرزو می‌کنید که ای کاش کمی کنترل و تمرکز روی این شبه تریلر خفقان‌آور وجود داشت. جلیل‌وند که جایزه‌ی بهترین کارگردانی افق‌های ونیز برای فیلم «بدون تاریخ، بدون امضا» در سال ۲۰۱۷ را در کارنامه‌ی خود دارد، با این فیلم تلخ و جنون‌آمیز احتمالا در جشنواره‌‌ها گل خواهد کرد، گرچه شاید بیشتر به جای اینکه لذت‌بخش باشد، مورد تحسین قرار خواهد گرفت.

وقتی سرانجام پیچش داستان فرا می‌رسد، اگر از پیش‌طراحی‌شده باشد، هوشمندانه است. کافی است بگوییم این پیچش فیلم را جوری بنا می‌‌گذارد که همان‌قدر که سیاسی است، متافیزیکی نیز هست، یک معما‌گویی وجودی و تریلری که تحت نظر است. اما جای بسی تاسف است فیلمی که در درام خودش بیش از حد اغراق کرده است، خیلی طول می‌کشد تا به این نقطه برسد و به محض اینکه شرایط پرتعلیق اولیه‌ی خود را ایجاد می‌کند، تنش روایی خود را از دست می‌دهد. بازیگری هم همواره در خدمت درام نیست، بیشتر وقت‌ها، محمد‌زاده آن حالت یکنواخت غمگین و کم‌حرف خود را حفظ می‌کند، در حالی که حبیبی تا اوج دیوانه‌وار و شجاعانه‌ای از آشفتگی و سراسیمگی پیش می‌رود. اغراق‌هایی هم وجود دارد که تیرش خطا می‌رود که کمترین آن پافشاری بی‌جا برای استفاده از جلوه‌های صوتی تکراری است تا مگر سطح تشویش و اضطراب را بالا ببرد.

اما با همه‌ی این اوصاف برخی از اقدامات انجام‌شده تاثیرگذار است. اعتراضات و کار‌های تلافی‌جویانه‌ و سرکوب‌گرایانه‌ی پلیس از لحاظ پویایی، زیادی مرحله به مرحله است و می‌توان گفت که برای یک درام ایرانی شگفت‌انگیز است. اما تصاویر فیلم می‌تواند به طرز خفه‌کننده‌ای غمناک باشد، با دوربین ادیب سلطانی که آپارتمان را با رنگ‌های خاکستری و سبز سنگین در شب می‌پوشاند. نمای پایانی تحمیل‌شده هم نتوانست روشن کند که فیلم درباره‌ی چیست اما شما باز هم آرزو داشتید ای کاش جلیل‌وند کمی از اختصار و روش‌های مستقیم یک هنرمند واقعا آشوبگر را استفاده می‌کرد و قسمت‌های خسته‌کننده‌ی پر از عصبانیت فیلم را با ابعاد سایکودرام شاعرانه اثر تعدیل می‌کرد.

 ورایتی – جسیکا کیانگ: کسی سالم بیرون نیامد؛ کمترین آن مخاطبان بودند، از فیلم به شدت تاثیرگدار و عمیقا ناراحت‌کننده‌ی «شب، داخلی، دیوار» وحید جلیل‌وند، حکایتی هولناک و خشن از تاثیرات آسیب‌های روحی که طرفداران دولت به افراد جامعه‌ی ایران معاصر می‌زنند، جامعه‌ای که جایی در نقشه بین طبقه‌ی ششم و هفتم جهنم قرار گرفته است. ترکیبی غیرمعمول و پیچده و یک تریلر روان‌شناختی متمایل به یک اثر علمی تخیلی، انتقادی شدید از فروپاشی اجتماعی و یک درام که شخصیت اصلی را در یک قفس نشان می‌دهد. یک فیلم‌سازی شجاعانه که به داستانی اعمال شده که چنان بی‌رحمانه شوم است که می‌گویید ای کاش اندکی بدساخت ‌بود تا بهانه‌ای به دست شما بدهد که به آن بی‌توجهی بکنید. در فیلم ۲۰۱۷ خود «بدون تاریخ، بدون امضا»، جلیل‌وند جامعه‌ای چندلایه را به تصویر می‌کشید که بر لبه‌ی قانون‌مداری و اخلاق‌مداری تلو‌تلو می‌خورد. با اینحال در این فیلم کاملا به درون شکاف فرو می‌افتیم و تنها راه گریز، چیزی است که فیلم‌ساز در اختیارمان می‌گذارد.

محمد‌زاده و حبیبی کاملا به نقش خود متعهد هستند که به نظر ضامن کار خواهد بود تا اینکه راز اصلی فیلم برملا می‌شود که هم شدیدا نومید‌کننده و هم به طرز عجیبی احساسی است که حس نگاهی سرسری به این اختلالات روانی را تداعی می‌کند اما شاید ستاره‌ی اصلی این فیلم مشخصا ترسناک، طراحی صدای علیرضا علویان است که بی‌رحمانه و تهاجمی است، خصوصا در اتصال حلقه‌های زمانی بر اساس آسیب‌های روحی که ارتباط بین گذر‌ از واقعیت در قفس شخصیت علی را با خیالی که کمتر در آن زندانی است،‌ برقرار می‌کند. البته باید از چهره‌پردازی زخم‌ها و ‌خون‌ریزی‌ها و نیز تصویربرداری ادیب سبحانی به خاطر دوربین روی دست لرزان او که مثل یک تیغ زبر و برنده است قدردانی کرد که دوست‌داشتنی نیز هست.

اما با این حال نیرنگ پایان‌بندی فیلم به نوعی از جدیت ایده‌های جالب توجه فیلم می‌کاهد که چگونه زندان‌های بتنی نمی‌توانند به طور کامل ما را مثل زندان‌های روح و تن محدود کنند. در هر حال بعد از بیش از ۲ ساعت حملات ناگهانی، برخورد‌ها، شورش‌ها، تیراندازی‌ها، کتک‌زدن‌ها و آسیب‌های روحی بی‌‌پایان، برخی از نکات ریز فلسفه‌ی فیلم شاید از شما فرار کند درست مثل خود شما که تمایل دارید از فیلم فرار کنید.

 ایندی وایر – لیلا لطیف: در حالی که تاریخ سینما پر از نمایش‌های و معیوب معلولیت‌‌هاست، به نظر می‌رسد این نسل جدید در این کار مهارت دارد. «صدای متال» با طراحی صدای بی‌نظیر، زوال و بدترشدن و انحراف ناشنوایی را نشان داد. «شب، داخلی، دیوار» هم رویکردی مشابه نسبت به نابینایی دارد با ساختاری متفکرانه که ما را به دنیای قهرمان و چیزی که تجربه می‌کند و حس ملموس چیزی را که از دست داده است، می‌برد.

بازی‌های محمد‌زاده و حبیبی عالی هستند، با نمایش دلهره و نومیدی که از سر تا پایشان می‌بارد. اما وقتی روایت فیلم نشان داده می‌شود، برخی از جواب‌هایی که داده می‌شود، مثل سوالات اول جذاب نیستند. همچنین افکار بزرگ پیرامون از دست دادن تونایی دیدن و نظارت در حالی که خودت تحت نظر هستی، به درستی تغذیه نمی‌شود.

اگر تاریکی وضعیت دو شخصیت اصلی داستان را کنار بگذاریم، بی‌رحمی و ظالمانه‌بودن «شب، داخلی، دیوار» ظرافتی هنرمندانه دارد، حتی در بی‌ر‌حم‌ترین معماری یک ساختمان هم وحید جلیل‌وند کنجکاوی و زیبایی را پیدا می‌کند. این سومین فیلم کارگردان است اما او با اعتماد به نفس یک استاد فیلم می‌سازد، با توانایی اینکه زمان و فضا را به آسانی با هم بیامیزد.