به گزارش اکوایران، اندونزی در جنوب شرق آسیا، یکی از بازیگران نوظهـور در عرصـه تجـارت جهانی محسوب می‌شود و از پتانسیل‌های ویژه‌ای برای رشـد برخوردار است.

جدیدترین مطالعه در مورد «دیپلماسی اقتصادی اندونزی» مرکز پژوهش‌های اتاق بازرگانی ایران نشان می‌دهد، دیپلماسی اقتصادی این کشور در تعامل تنگاتنگ با نهادهای تجارت جهانی طراحی شـده و انجام می شـود. روند عضویت و نقش آفرینی اندونزی در سازمان تجارت جهانی تأثیرات تعیین کننده‌ای بر دیپلماسی اقتصادی ایـن کشـور داشته اسـت.

اندونزی در شبکه‌ای از موافقتنامه‌هـای تجـارت منطقه‌ای و دوجانبـه قـرار گرفتـه و بخـش عمـده تجـارت خارجـی ایـن کشـور، در قالب قواعـد سـازمان تجارت جهانی و نیز قواعـد موافقت‌نامه‌هـای تجـاری منطقـه‌ای جریان می یابد.

در سال‌های اخیر، روابـط اندونزی با کشورهای خاورمیانه با اولویت شورای همکاری خلیج فارس روبه توسعه بوده است و ایـن کشـورهـا بـه مهمتریـن شـرکای اندونزی در منطقه خاورمیانـه بـدل شـده اند.

تجارت کمرنگ ایران و اندونزی

 جایگاه ایران در دیپلماسی اقتصادی اندونزی هنـوز ضعیـف اسـت. روابط تجاری اندونزی بـا ایـران، بخش بسیار اندکی از کلیت روابـط تـجـاری ایـن کشـور بـا جـهـان را تشکیل می دهـد.

هم چنیـن، روابـط تجـاری ایـران بـا اندونزی در مقایسه با روابط تجاری ایـن کشـور، با اعضـای مـهـم شـورای همکاری خلیج فارس نیز ضعیـف اسـت. ایـران و اندونزی در آغـاز مسیر پیچیده توسعه روابـط تجـاری خـود قـرار دارنـد.

موافقت نامـه تجـارت ترجیحی میـان ایـران و اندونزی گامی روبه جلـو محسوب می شـود؛ امـا در مقایسـه بـا شـبکه موافقتنامه هـای و تجاری اندونزی و سطح نهادینگی روابط تجاری ایـن کشـور بـا شـورای همکاری خلیـج فـارس گامی ابتدایی است.

نقطه کور تجارت

بررسی چالش‌های توسعه روابط دو کشور نشان می‌دهد، تحریم‌ها همچنان مهم‌ترین مانع توسعه روابـط ایـران بـا اندونزی محسوب می‌شـود. مادامی که تحریم ها تداوم پیــدا کـنـد، فرصت چندانی بـرای توسعه سریع روابط تجاری ایران و اندونزی وجـود نخواهـد داشـت.

البته همکاری در چابهار، با احتمالاتی می تواند با اولویت شرکت‌های کوچک و متوسط شکل بگیرد؛ زیـرا ایـن منطقه از تحریم های آمریکا مسـتثناء شـده و درصورتی که زیرساخت‌های مناسـب وجـود داشـته باشـد، می‌توانـد در روابط دو کشور نقش آفریـن شود.