۱۰ واقعیت جالب و عجیب در مورد جانوران که واقعی به نظر نمی رسند اما حقیقت دارند

۹- تلی از استخوان های شکسته در اورانگوتان ها

ما اغلب در مورد آن فکر نمی کنیم، اما کاملاً منطقی است که حیوانات نیز در طبیعت وحشی به طور مکرر دچار شکستگی استخوان شوند. آن ها می دوند، می پرند، شکار را تعقیب می کنند، از دست شکارچیان فرار می کنند، از درختان و صخره ها بالا می روند و به شکل اجتناب ناپذیری زخمی می شوند. بسته به حیوان مورد نظر، پایین افتادن از درختان و لبه ها یا سقوط از روی تپه ها و دره ها، اگر رایج نباشد، می تواند مکرر باشد.

بنابراین غیرمنتظره نیست که بفهمید بخش زیادی از حیوانات وحشی در طول عمر خود دچار شکستگی استخوان می شوند. این امر برای برخی از آن ها به معنای حکم مرگ است چرا که شکارچیان بر سر این موجودات زخمی فرود می آیند. برای برخی دیگر، بسته به شدت شکستگی، این استخوان ها می توانند به آرامی (و به طور ناقص و نامناسب) ترمیم شوند و به حیوان اجازه دهند تا به سن نسبتاً بالایی زندگی کند.

و برای اورانگوتان ها، این شکستگی ها به قدری شایع هستند که محققان عملاً انتظار دارند آن ها را در سوژه های وحشی که مشاهده و مطالعه می کنند ببینند. با توجه به برخی تخمین ها، حداقل پنجاه درصد اورانگوتان های بالغ یک یا چند استخوان شکسته در جایی از بدن خود دارند. این میمون ها چابک، قوی و در تاب خوردن روی شاخه های درختان و بالا رفتن از شاخه های کوچک مهارت دارند. اما این بدان معنا نیست که آن ها بی نقص هستند. در واقع اورانگوتان ها اغلب از درخت می افتند. و هنگامی که این اتفاق رخ می دهد، بسیاری از آن ها در اثر برخورد با زمین دچار شکستگی های شدید استخوانی می شوند. اورانگوتان های خوش شانس نسبتاً کم تر زخمی می شوند و می توانند پس از هفته ها درد، جراحت را به یک بافت بزرگ زخمی تبدیل کنند.

۷- فیل ها نمی توانند بپرند اما…

فیل ها نمی توانند بپرند. آن ها بیش از حد سنگین هستند و بدن آن ها به گونه ای طراحی شده که امکان بلند کردن هر چهار پا به صورت هم زمان از روی زمین حتی در هنگام کوبیدن آن ها به زمین وجود ندارد. پس سریع ترین دویدن آن ها را نوعی نسخه پیاده روی با سرعت در نظر بگیرید. اما این حقیقت جالبی نیست که ما اینجا پوشش می دهیم. در واقع، بیشتر “حقایق” که در اینترنت خواهید خواند، ادعا می کنند که فیل ها تنها پستاندارانی هستند که نمی توانند بپرند. اما این حقیقت ندارد! در واقع بسیاری از پستانداران نمی توانند بپرند. همچنین در این لیست موجودات دیگری نیز نمی توانند بپرند شامل کرگدن، اسب آبی، تنبل و بسیاری دیگر.

با این حال، تفاوت آن ها این است که کرگدن ها و اسب های آبی می توانند در هنگام دویدن با سرعت بالا، برخلاف فیل ها، هر چهار پای خود را از زمین بلند کنند. (و از نظر فنی، فرض می کنیم که اسب آبی نیز در هنگام حضور در رودخانه ها و دریاچه ها، در حالت شناور دست و پاهایش همگی از زمین فاصله پیدا می کنند!) بنابراین دفعه بعد که شنیدید کسی سعی می کند ادعا کند که فیل ها در قلمرو پستانداران به خاطر ناتوانی در پریدن منحصر به فرد هستند، می توانید آن ها را با این بروز رسانی واقعی حیوانات اصلاح کنید.

۵- کوآلاها اثر انگشتی بسیار شبیه اثر انگشت انسان دارند

کوآلاها و انسان ها اثر انگشتی دارند که تقریباً غیرقابل تشخیص از یکدیگر هستند. این بخشی از فرآیندی است که دانشمندان آن را “تکامل همگرا” می نامند، که آن طور که ممکن است فکر کنید در قلمرو حیوانات غیرمعمول نیست. اما این ویژگی خاص – اثر انگشت تقریبا یکسان بین ما و این کیسه داران دوست داشتنی – داستان کمی عجیب است. برای مثال، محققان بر این باورند که آخرین جد مشترک ما با کوآلاها بیش از ۱۰۰ میلیون سال پیش زندگی کرده و از بین رفته است.بنابراین این حقیقت که ما باید اثر انگشتی با طراحی نزدیک به این موجودات درخت در بغل دوست داشتنی داشته باشیم، به خودی خود جذاب است. و ممکن است از خود بپرسید: مگر اثر انگشت های ما و کوآلا ها چقدر شبیه به هم هستند؟

انگشت کوآلاها به قدری به انسان نزدیک است که مقامات پلیس استرالیا سال ها است از خود می پرسند که آیا تعداد زیادی اثر انگشت های شناسایی نشده که در پایگاه های داده های جنایی این کشور ثبت شده اند، واقعا به این کیسه داران تعلق دارند یا خیر! مانند بسیاری از کشورهای دیگر، مقامات پلیس در سراسر استرالیا برای دهه ها است که اثر انگشت پیدا شده در صحنه های جرم را علامت گذاری و ثبت می کنند. آن ها یک پایگاه داده عظیم را گردآوری کرده اند، و وقتی اثر انگشتی را از جرایم جدید می گیرند، آن ها جستجو می کنند تا ببینند که آیا با جرایم قدیمی همخوانی دارند یا نه. اما در حال حاضر تعداد زیادی اثر انگشت بدون مشابه و منحصربفرد در این پایگاه داده وجود دارد که در واقع تعداد آن ها به قدری زیاد است که مقامات از خود می پرسند که آیا بخش نه چندان ناچیزی از این اثر انگشت های مرموز به کوآلاها تعلق دارد یا خیر. تکنیسین های اثر انگشت آن ها را با فرض اینکه رد انگشت های انسانی هستند، جمع آوری کردند و مدیران پایگاه داده نیز به همین دلیل آن ها را ثبت کردند. بنابراین پاسخ شما این است: اثر انگشت کوآلا به مقدار بسیار زیادی با رد انگشت انسان ها همخوانی دارد!

۳- حلزون ها سال ها می خوابند

بیش ترین مدت زمانی که تا به حال در یک روز آخر هفته خوابیده اید چقدر بوده است؟ تا ظهر؟ بعد از آن؟ برخی از افراد دوست دارند تا زمانی که بدنشان اجازه می دهد چرت بزنند و چرت بزنند، به خصوص در آخر هفته ها در حالی که سعی می کنند به اندازه کافی استراحت کنند. اما پاسخ شما در مورد مقدار خوابیدن هرچه که باشد، می توانیم تضمین کنیم که حلزون ها شما را شکست می دهند. به این دلیل که حلزون ها تنها ساعت ها… یا روزها… یا حتی ماه ها چرت نمی زنند. به طرز شگفت انگیزی، آن ها اگر شرایط ایجاب می کند، می توانند سال ها بخوابند! حلزون ها برای رشد و بقا به رطوبت نیاز دارند. آن ها اغلب صبح های زود در بسیاری از محیط ها هنگامی که شبنم بر روی علف ها و گیاهان است بیرون می آیند.

حلزون ها رد پای کوچکشان را ایجاد می کنند و با آرامش پیش می روند و با آرامش کارشان را انجام می دهند. اما هنگامی که هوا با نیاز به رطوبت همکاری نمی کند، حلزون ها به طور ادراکی می دانند که چه وقت باید همه چیز را متوقف کنند. در شرایط خشک و ناخوشایند دیگر، حلزون ها به دو حالت مختلف خواب زمستانی فرو می روند. یکی از آن ها خواب زمستانی طبیعی است که حیوانات دیگر (مانند خرس ها) نیز به آن مشهور هستند. مورد دیگر تابستان خوابی نام دارد که در طول تابستان رخ می دهد و به حلزون ها اجازه می دهد تا در گرم ترین و ناخوشایندترین ماه ها بخوابند. اما این زمان بندی است که واقعا شما را شوکه خواهد کرد: در شرایط مناسب یا نامناسب، حلزون ها تا سه سال به خواب زمستانی فرو می روند! به نظر می رسد که این زمان تا زمانی که رطوبت کافی ایجاد شود ادامه خواهد داشت.

۱- قلب میگو در سر آن است

برای بیشتر موجودات، قلب جایی در قفسه سینه یا بخش میانی بدن قرار دارد. درست مانند انسان ها، بیشتر حیوانات قلب خود را توسط دنده ها، قفسه سینه یا چیزی شبیه به آن محافظت می کنند. معمولاً تعداد زیادی اندام حیاتی نیز در آنجا به هم چسبیده اند. به هر حال، تکامل حکم کرده است که آن ها توسط هر دفاع طبیعی که بدن می تواند سرهم کند محافظت شوند. اما نه در مورد میگو!

در میگو، قلب در داخل سر قرار دارد. و این تنها عضو حیاتی نیست که خود را به شکلی مخاطره آمیز در کنار مغز حیوان می بیند. این سخت پوست همچنین چندین اندام دیگر از جمله معده و طناب عصبی شکمی را در سر خود نگه می دارد. دلیل این موضوع کمی پیچیده است. اساساً، میگو به جای قفسه سینه”طبیعی”، چیزی به نام سفالوتوراکس (سرسینه یعنی سروسینه با هم یکی هستند) دارد.

این اتفاقی است که وقتی قفسه سینه با سر ادغام می شود تا منطقه جدیدی برای… خب، میزبانی و ادامه زندگی حیوان ایجاد کند، رخ می دهد. در عوض، سفالوتوراکس برای میگو حیاتی است زیرا موقعیت و اندازه آن به جانور اجازه می دهد تا در حین شنا تعادل خود را حفظ کند. همه این ها توسط یک اسکلت بیرونی که در حشرات، سخت پوستان و دیگر موجودات شایع است حفاظت می شوند. اما بخش جالب دیگر در مورد قلب میگو این است: آن ها به جای دو دریچه، سه دریچه دارند! در حالی که انسان ها و بسیاری از گونه های زمینی دیگر تنها یک ورودی و خروجی از بطن برای پمپاژ خون دارند، سخت پوستان به بیش از آن نیاز دارند تا در زیر آب اکسیژنه و زنده بمانند. به بیان ساده، قلب میگو بسیار پیچیده است!

منبع: روزیاتو