حرف‌های سیروس میمنت درباره «نون خ»
روزنامه صبح نو با سیروس میمنت، بازیگر نقش کیوان در سریال «نون خ» گفتگو کرده است.
آقای میمنت یک مقدار از تجربه همکاری با آقای آقاخانی بفرمایید. این تجربه همکاری در دو فصل از سریال «نون خ» برای شما چطور بود؟
من به جز این سریال، با سعید آقاخانی همکاری‌‌‌های بسیاری داشته‌ام، هم با یکدیگر متن کارهای مختلف را نوشتیم و هم بازی کرده‌ایم. برای مثال طرح سریال «خانه به دوش» برای من و آقای آقاخانی بود که رضا عطاران کارگردانی آن را بر عهده داشت، «جادوی مهتاب» به کارگردانی بهمن زرین‌پور، «خانه آرزوها» به کارگردانی حسین سهیلی‌زاده و در خیلی کارهای دیگر من و آقای آقاخانی با یکدیگر همکاری داشته‌ایم. دو فصل سریال «نون خ» همه چیز را کامل کرد. تجربه همکاری با سعید آقاخانی بسیار تجربه خوب و شیرینی بود زیرا او جزو معدود افرادی در این مملکت است که طنز را می‌‌شناسد و به درستی با آن همراه می‌‌شود. ما در کشورمان افراد زیادی که به صورت کامل طنز واقعی را بشناسند، نداریم و من خیلی خوشحال هستم که در کنار او کار کردم و یاد گرفتم.
شخصیت کیوان که شما ایفاگر نقش آن هستید چه ویژگیهای خاصی داشت که زمانی که آقای آقاخانی این نقش را به شما پیشنهاد کردند، شما آن را پذیرفتید تا آن نقش را بازی کنید؟
شخصیت کیوان به خود واقعی من نزدیک نبود، من سعی کردم هم خودم را به نقش نزدیک و هم نقش را به خودم نزدیک کنم. به دلیل اینکه من این منطقه خاص را به خوبی می‌‌شناسم، پیدا کردن ویژگیهای این شخصیت برایم کار سختی نبود اما من درباره این نقش بسیار حساسیت به خرج دادم تا شخصیت کیوان به‌درستی شکل بگیرد و تعریفی که نویسنده و کارگردان از این کاراکتر دارند به خوبی تصویر شود. خیلی تلاش کردم تا آن را پیدا کنم؛ البته پیدا کردن شخصیت یک چیز است و اجرای آن چیزی دیگر. ممکن است ویژگیهای فرد پیدا شود اما امکان اجرا وجود نداشته باشد، این اجرا کردن بسیار سخت است. زمانی که آقای آقاخانی این شخصیت را به من پیشنهاد کرد و من فیلمنامه کار را خواندم، بسیار دلهره داشتم که نتوانم از عهده نقش بربیایم چون نقش ساده‌‌ای نیست. کیوان یک مرد مستقل، طناز و خانواده‌دوست است و از طرفی دیگر اهالی روستا تصورات منفی درباره او دارند. همه اینها در کنار هم کار من را مشکل می‌‌کرد، نقش تا حدودی لب مرز بود و اگر همانطور که باید پیش نمی‌رفت، جذابیت خود را از دست می‌‌داد.
لهجه کردی را در این نقش چگونه ایفا کردید تا به واقعیت نزدیک باشد؟ این کار برایتان سخت نبود؟
من از قبل با این زبان و گویش آشنایی داشتم و مربیانی برای آموزش و تلفظ درست کلمات در کنار ما بودند. هر کاری در ابتدا سخت است ولی همگی ما با راهنمایی‌‌‌های آقای آقاخانی توانستیم به گویش درست این زبان برسیم.
ما در فصل دوم سریال «نون خ» شاهد واقعه تلخ زلزله کرمانشاه هستیم که با ظرافت به این موضوع پرداخته شده؛ از مشکلات گرفته تا غمی که به دنبال این حادثه مردم را در برگرفته است. مقداری از این مساله و سختی‌هایی که در حین کار با آن مواجه می‌‌شدید، بفرمایید.
همانطور که خودتان اشاره کردید کار بسیار سختی بود، اینکه حادثه‌‌ای دردناک را به صورت طنز واقعی و نه لودگی به مخاطب نشان دهیم بسیار مشکل بود. کمااینکه تعداد بازیگران و عوامل کار هم زیاد بود و کنترل آنها به‌تنهایی یک پروژه برای خودش به حساب می‌‌آمد. ما در هر نمایی تعداد بالایی بازیگر داشتیم که سعید آقاخانی با هوشمندی کامل آنها را مدیریت کرد. الان که به نتیجه کار نگاه می‌‌کنیم از ریتم خوب، کادربندی‌‌‌های درست و رنگ‌بندی جذاب آن لذت می‌‌بریم و انگار که دوربین مانند یک دوربین کار سینمایی پیش می‌‌رود. سکانس زلزله روستا حتی در فیلم‌‌‌های سینمایی ما هم به این خوبی درنمی‌آید. مساله دیگری که باید به آن اشاره کنم این است که ما پیش از این حادثه و پیش از فیلمبرداری از این منطقه دیدن کردیم؛ فضایی که آنجا بود در سریال هم دیده می‌‌شود. هموطنان کردی ما بسیار چشم و دل سیر هستند و ما این موضوع را به چشم خودمان دیدیم.
واکنش مخاطبان نسبت به سریال چطور بوده؛ آیا «نون خ» توانسته مورد رضایت مردم و خصوصا قوم کرد قرار بگیرد؟
بله، بازخورد مخاطبان از سریال بسیار خوب بوده است. ما می‌‌دانستیم که سریال مورد توفیق قرار می‌‌گیرد ولی این حجم از استقبال برای خود ما هم دور از تصور بود. چه کردها و چه فارس‌ها سریال را دوست داشتند و از آن استقبال کرده‌اند.
بیماری کرونا به بسیاری از پروژه‌ها آسیب زد و برخی از فیلمبرداری‌ها نیمه‌تمام باقی ماندند. این بیماری برای پروژه
«نون. خ» چه مشکلاتی ایجاد کرد؟
ما هم مشکلات بسیاری دراین‌باره داشتیم؛ البته تعداد عوامل و بازیگران ما نیز به صورت طبیعی زیاد بود و همین موضوع حساسیت‌ها را بسیار بیشتر می‌‌کرد ولی خوشبختانه ما توانستیم در این شرایط کار را به اتمام برسانیم و آقای فرجی، تهیه‌کننده سریال، بسیار مراقب اوضاع بودند و چندین بار عوامل گروه‌‌‌های پزشکی را سر صحنه آوردند تا خدایی نکرده مشکلی ایجاد نشود.
اگر آقای آقاخانی در پروژه‌‌ای دیگر باز هم از شما دعوت به همکاری کنند، پیشنهاد ایشان را می‌‌پذیرید؟
صددرصد. سعید آقاخانی سینما را در هر ژانری به خوبی می‌‌شناسد و بازیگر هم واقعا علاقه دارد با کسی کار کند که سینما را می‌‌شناسد و مطمئن باشید من پیش از این فیلمنامه‌‌ای از آقای آقاخانی نخواستم و همچنان هم نخواهم خواست و هر پیشنهادی از سمت ایشان را چشم‌بسته قبول می‌‌کنم.
من به جز این سریال، با سعید آقاخانی همکاری‌‌‌های بسیاری داشته‌ام، هم با یکدیگر متن کارهای مختلف را نوشتیم و هم بازی کرده‌ایم. برای مثال طرح سریال «خانه به دوش» برای من و آقای آقاخانی بود که رضا عطاران کارگردانی آن را بر عهده داشت، «جادوی مهتاب» به کارگردانی بهمن زرین‌پور، «خانه آرزوها» به کارگردانی حسین سهیلی‌زاده و در خیلی کارهای دیگر من و آقای آقاخانی با یکدیگر همکاری داشته‌ایم. دو فصل سریال «نون خ» همه چیز را کامل کرد. تجربه همکاری با سعید آقاخانی بسیار تجربه خوب و شیرینی بود زیرا او جزو معدود افرادی در این مملکت است که طنز را می‌‌شناسد و به درستی با آن همراه می‌‌شود. ما در کشورمان افراد زیادی که به صورت کامل طنز واقعی را بشناسند، نداریم و من خیلی خوشحال هستم که در کنار او کار کردم و یاد گرفتم.
شخصیت کیوان که شما ایفاگر نقش آن هستید چه ویژگیهای خاصی داشت که زمانی که آقای آقاخانی این نقش را به شما پیشنهاد کردند، شما آن را پذیرفتید تا آن نقش را بازی کنید؟
شخصیت کیوان به خود واقعی من نزدیک نبود، من سعی کردم هم خودم را به نقش نزدیک و هم نقش را به خودم نزدیک کنم. به دلیل اینکه من این منطقه خاص را به خوبی می‌‌شناسم، پیدا کردن ویژگیهای این شخصیت برایم کار سختی نبود اما من درباره این نقش بسیار حساسیت به خرج دادم تا شخصیت کیوان به‌درستی شکل بگیرد و تعریفی که نویسنده و کارگردان از این کاراکتر دارند به خوبی تصویر شود. خیلی تلاش کردم تا آن را پیدا کنم؛ البته پیدا کردن شخصیت یک چیز است و اجرای آن چیزی دیگر. ممکن است ویژگیهای فرد پیدا شود اما امکان اجرا وجود نداشته باشد، این اجرا کردن بسیار سخت است. زمانی که آقای آقاخانی این شخصیت را به من پیشنهاد کرد و من فیلمنامه کار را خواندم، بسیار دلهره داشتم که نتوانم از عهده نقش بربیایم چون نقش ساده‌‌ای نیست. کیوان یک مرد مستقل، طناز و خانواده‌دوست است و از طرفی دیگر اهالی روستا تصورات منفی درباره او دارند. همه اینها در کنار هم کار من را مشکل می‌‌کرد، نقش تا حدودی لب مرز بود و اگر همانطور که باید پیش نمی‌رفت، جذابیت خود را از دست می‌‌داد.
لهجه کردی را در این نقش چگونه ایفا کردید تا به واقعیت نزدیک باشد؟ این کار برایتان سخت نبود؟
من از قبل با این زبان و گویش آشنایی داشتم و مربیانی برای آموزش و تلفظ درست کلمات در کنار ما بودند. هر کاری در ابتدا سخت است ولی همگی ما با راهنمایی‌‌‌های آقای آقاخانی توانستیم به گویش درست این زبان برسیم.
ما در فصل دوم سریال «نون خ» شاهد واقعه تلخ زلزله کرمانشاه هستیم که با ظرافت به این موضوع پرداخته شده؛ از مشکلات گرفته تا غمی که به دنبال این حادثه مردم را در برگرفته است. مقداری از این مساله و سختی‌هایی که در حین کار با آن مواجه می‌‌شدید، بفرمایید.
همانطور که خودتان اشاره کردید کار بسیار سختی بود، اینکه حادثه‌‌ای دردناک را به صورت طنز واقعی و نه لودگی به مخاطب نشان دهیم بسیار مشکل بود. کمااینکه تعداد بازیگران و عوامل کار هم زیاد بود و کنترل آنها به‌تنهایی یک پروژه برای خودش به حساب می‌‌آمد. ما در هر نمایی تعداد بالایی بازیگر داشتیم که سعید آقاخانی با هوشمندی کامل آنها را مدیریت کرد. الان که به نتیجه کار نگاه می‌‌کنیم از ریتم خوب، کادربندی‌‌‌های درست و رنگ‌بندی جذاب آن لذت می‌‌بریم و انگار که دوربین مانند یک دوربین کار سینمایی پیش می‌‌رود. سکانس زلزله روستا حتی در فیلم‌‌‌های سینمایی ما هم به این خوبی درنمی‌آید. مساله دیگری که باید به آن اشاره کنم این است که ما پیش از این حادثه و پیش از فیلمبرداری از این منطقه دیدن کردیم؛ فضایی که آنجا بود در سریال هم دیده می‌‌شود. هموطنان کردی ما بسیار چشم و دل سیر هستند و ما این موضوع را به چشم خودمان دیدیم.
واکنش مخاطبان نسبت به سریال چطور بوده؛ آیا «نون خ» توانسته مورد رضایت مردم و خصوصا قوم کرد قرار بگیرد؟
بله، بازخورد مخاطبان از سریال بسیار خوب بوده است. ما می‌‌دانستیم که سریال مورد توفیق قرار می‌‌گیرد ولی این حجم از استقبال برای خود ما هم دور از تصور بود. چه کردها و چه فارس‌ها سریال را دوست داشتند و از آن استقبال کرده‌اند.
بیماری کرونا به بسیاری از پروژه‌ها آسیب زد و برخی از فیلمبرداری‌ها نیمه‌تمام باقی ماندند. این بیماری برای پروژه
«نون. خ» چه مشکلاتی ایجاد کرد؟
ما هم مشکلات بسیاری دراین‌باره داشتیم؛ البته تعداد عوامل و بازیگران ما نیز به صورت طبیعی زیاد بود و همین موضوع حساسیت‌ها را بسیار بیشتر می‌‌کرد ولی خوشبختانه ما توانستیم در این شرایط کار را به اتمام برسانیم و آقای فرجی، تهیه‌کننده سریال، بسیار مراقب اوضاع بودند و چندین بار عوامل گروه‌‌‌های پزشکی را سر صحنه آوردند تا خدایی نکرده مشکلی ایجاد نشود.
اگر آقای آقاخانی در پروژه‌‌ای دیگر باز هم از شما دعوت به همکاری کنند، پیشنهاد ایشان را می‌‌پذیرید؟
صددرصد. سعید آقاخانی سینما را در هر ژانری به خوبی می‌‌شناسد و بازیگر هم واقعا علاقه دارد با کسی کار کند که سینما را می‌‌شناسد و مطمئن باشید من پیش از این فیلمنامه‌‌ای از آقای آقاخانی نخواستم و همچنان هم نخواهم خواست و هر پیشنهادی از سمت ایشان را چشم‌بسته قبول می‌‌کنم.