قصه آسیاب، تنور و نان محلی جماران

جماران روستایی قدیمی است که دست‌کم عمرش به دوران حکومت ناصرالدین‌شاه قاجار می‌رسد. زمین‌های جماران زیر کشت گندم و جو بود. جماران گندم مخصوصی داشت که به گندم شعله معروف بود و فقط در جماران کاشته می‌شد.

قبل از انقلاب در جماران نانوایی وجود نداشت. به همین خاطر اغلب جمارانی‌ها تنوری در خانه داشتند که با هیزم آن را روشن می‌کردند. محمد تیموری، از اهالی قدیمی محله، در این ‌باره می‌گوید: «کسانی که تنور نداشت نوبتی به خانه محمد موسی‌خان می‌رفتند. آنجا دو تنور داشت با دو شاطر و آبجی میمنه که پخت‌وپز می‌کردند. در ماه محرم شب‌های عاشورا هیئت امامزاده قاسم به جماران می‌آمد و از آنها با نانی که از گندم شعله جماران پخته می‌شد، پذیرایی می‌کردند.

منبع: همشهری