رتبه بندی ۹ فیلم برنده جایزه اسکار آل پاچینو

آل پاچینو به عنوان یکی از بزرگ ترین بازیگران تمام دوران ها در تاریخ ماندگار خواهد شد. صد سال دیگر که ربات ها برنده رقابت با انسان ها در سینما می شوند و فیلمنامه ها توسط هوش مصنوعی نوشته می شوند، بخشی از مراسم اسکار را خواهیم داشت که به تاریخ سینما در دو قرن قبل می پردازد.

بازی های آل پاچینو در تمام طول این بخش حضور خواهند داشت. او یک بازیگر با موجی از احساسات متفاوت در نقش های متنوع است. یک لحظه مایکل کورلئونه آرام و هوشیار است و لحظه بعد جیمی هوفایی که بر سر مشاورانش فریاد می زند.

۹- Dick Tracy (1990)

وارن بیتی این اقتباس از کمیک استریپ قدیمی دهه ۱۹۳۰، را کارگردانی و خود در آن بازی می کند. فیلم دیک تریسی با حضور بازیگرانی چون مدونا، دیک ون دایک، داستین هافمن، کیتی بیتس و جیمز کان، داستان کارآگاهی را دنبال می کند که به شدت در تعقیب یک رهبر جنایتکار به نام بیگ بوی کاپریس (پاچینو) است و اینکه آیا او می تواند ثابت کند که در راس دنیای جرم و جنایت قرار دارد. تریسی از یک خواننده مجلس رقص که شاهد انجام اعمال مجرمانه توسط کاپریس بوده است، کمک می گیرد.

هیچ راهی برای دور زدن آن وجود ندارد؛ این یکی از خاص ترین بازی های دوران حرفه ای پاچینو است. وارن بیتی به راحتی از برخی دوستان خود دعوت کرد تا نقشی در این فیلم ایفا کنند، و اگر به فهرست بازیگران این فیلم نگاه کنید کاملاً متوجه این موضوع خواهید شد. پاچینو در فیلم های جنایی رشد کرده و در موقعیت های واقع گرایانه شخصیت های بی نقصی را بازی کرده است. او این کار را اینجا در دیک تریسی نیز انجام می دهد، اما در یک محیط فوق العاده واقعی نیست. به نظر می رسد که دیک تریسی دقیقاً از صفحات کتاب های کمیک بیرون کشیده شده است و پاچینو با تمام میکاپی که دارد، بهترین گزینه برای این نقش است. از این رو، او در آن سال نامزد جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش مکمل مرد شد.

۷- …And Justice For All (1979)

… و عدالت برای همه، یک هجویه به ناحق کمتر دیده شده است که با درام فوق العاده ای در مورد وکیلی به نام آرتور کرکلند ترکیب می شود که به کمک به مشتریانی که در یک سیستم قضایی فاسد گیر افتاده اند، عادت دارد. در اتفاقی عجیب، او را برای دفاع از یک قاضی متهم به تجاوز جنسی استخدام می کنند. این دو نفر بلافاصله از یکدیگر متنفر می شوند، چرا که قاضی معتقد است راهی برای بیرون انداختن پرونده پیدا خواهد کرد.

اگر چه پاچینو به خاطر نقشش در این فیلم نامزدی جایزه اسکار را دریافت کند، علیرغم دیده نشدن…. و عدالت برای همه، پایان یک دهه فوق العاده برای پاچینو بود. این فیلم یک درام حقوقی آرام سوز که پاچینو را وادار به انجام کاری می کند که در آن بهترین است؛ او فرصت ادای تک گویی های را پیدا می کند که در آن ها بسیار احساساتی و هیجان انگیز سخن می گوید. پاچینو در این فیلم هجوآمیز نقش شخصیتی را بازی می کند که در حال مبارزه در یک نبرد از پیش باخته است و هنوز هم برایش دل سوزانده و آرزوی موفقیتش را دارید.

۵- The Irishman (2019)

مرد ایرلندی داستان واقعی فرانک شیران (رابرت دنیرو)، راننده کامیونی است که در دهه ۱۹۵۰ درگیر جرایم سازمان یافته می شود و سپس خود را در رأس دنیای تبهکاران می بیند. در حالی که او به سمت بالای این سلسله مراتب حرکت می کند، با جیمی هوفا (آل پاچینو)، رهبر اتحادیه رانندگان کامیون دوست می شود، مردی که او نیز به دست شیران به سرنوشت وحشتناکی دچار می شود.

دیوانه وار است که می بینیم تحقق همکاری آل پاچینو و مارتین اسکورسیزی در یک پروژه بیش از ۵۰ سال طول کشیده است. مرد ایرلندی ساخت سال ۲۰۱۹ تقریباً همه بازیگران همیشگی اسکورسیزی را جلوی دوربین دارد. پاچینو به صورت غیرمترقبه ای نقش جیمی هوفا را بازی می کرد و اگر آنچه در فیلم بیان می شود درست باشد، در نهایت می دانیم که چه کسی او را کشته است.

پاچینو برای این فیلم نامزد دریافت جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش مکمل مرد شد، در حالی که مالیخولیای زیادی را برای این نقش به ارمغان آورد. شما از همان ابتدا می دانستید که او یک شخصیت محکوم به فنا است و دیدن اینکه او چگونه این دنیا را ترک کرد، شما را در جریان تمام روند صحنه مرگ بدنامش روی لبه مبل تان نیم خیز می کند.

۳- Dog Day Afternoon (1975)

در بعد از ظهر سگی، آل پاچینو نقش یک سارق بسیار بی تجربه بانک به نام سانی وورتزیک را بازی می کند. تلاش او برای سرقت از یک بانک در بروکلین بد پیش می رود و در نهایت به بحران گروگانگیری منجر می شود. با روشن شدن وضعیت و جمع شدن نیروهای اف بی آی و پلیس در بیرون از بانک، انگیزه های سانی از این سرقت آشکار می شود که بسیار غیرمنتظره است.

برای درک وسعت و تنوع نقش های پاچینو، باید آثار او را از سال ۱۹۷۲ تا ۱۹۷۵ دید. این نقشی است که پاچینو پس از بازی در نقش رئیس مافیا، مایکل کورلئونه در قسمت دوم پدرخوانده انجام داد.

در این فیلم پاچینو یک بار دیگر با کارگردان سرپیکو، سیدنی لومت، همکار می شود. سیرک رسانه ای که پیرامون این سرقت از بانک و گروگانگیری وجود دارد، کیفیت فضای فیلم را افزایش می دهد. پاچینو یک هیولای عصبی و عصبانی است که مدام در صحنه ها فریاد می زند و شما درست آنجایید و واقعیت شخصیت او را حس می کنید. سانی وورتزیک نقشی بود که چهارمین نامزدی پیاپی او در اسکار را به همراه داشت.

۱- The Godfather Part II (1974)

پدرخوانده قسمت دوم ثابت کرد که یک نیروی بزرگ تر از قسمت اورجینال در زبان سینمایی است. این فیلم روایت ها و تکه هایی را از دو سال قبل بر می دارد و مایکل کورلئونه اکنون رئیس خانواده اش است. این فیلم به موازات معضل فعلی او برای توسعه کسب وکار خانوادگی به غرب است و همزمان از طریق فلش بک ها, یک ویتو کورلئونه جوان (رابرت دنیرو) را می بینیم که به آمریکا مهاجرت کرده است. پارادوکس عجیب پدر و پسر در قلب این دنباله قرار دارد.

پاچینو این بار نقش اصلی را بر عهده می گیرد. نقشی که او را نامزد جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش اول مرد کرد. علی رغم این که پاچینو آن شب نیز با دست خالی مراسم اسکار را ترک کرد, اما نقش مایکل کورلئونه در قسمت دوم پدرخوانده هنوز هم نقش تعریف کننده دوران حرفه ای اوست. موافق نیستید؟ به نظر شما بازی او در فیلم ۸۸ دقیقه شایسته تحسین بیشتری است؟قسمت دوم پدرخوانده از نظر قدرت و نقش آفرینی پاچینو از نسخه اورجینال پیشی می گیرد; او شخصیتی تکامل یافته نسبت به زمانی است که برای اولین بار او را در صحنه عروسی در فیلم اول ملاقات کردیم. او یکی از جالب ترین شخصیت های تاریخ سینمای آمریکا است.

منبع: روزیاتو