سرنوشت متفاوت دو کشور؛ الگوی دارالفنون ٢٠ سال بعد به ژاپن رسید

چند سال بعد از اینکه امیرکبیر اصلاحات سیاسی و اقتصادی را در ایران شروع کرد تا جامعه‌ای فراخور و شایسته ایرانیان بسازد، امپراطور ژاپن با همین قصد دست به اصلاحات زد.

ژاپن از یک جامعه عقب‌مانده با نظام فئودالی به کشوری متمدن و آنچه امروز می‌بینیم تبدیل شد و ایران بزرگترین اصلاحگر خود را با دسیسه‌های اطرافیان یک شاه بی‌کفایت از دست داد تا قافله پیشرفت و توسعه در آن برای سال‌ها از حرکت بیفتد.

میرزا محمدتقی‌خان فراهانی ملقب به امیرکبیر در روستای هزاوه اراک به دنیا آمد. پدرش خدمتکار قائم‌مقام و محمدتقی همبازی فرزندان خردسال او بود. هوش و درایت امیر و بزرگمنشی قائم‌مقام، وزیر دانای قاجار، دست به‌دست هم داد تا او علم و دانش را به دیگر صفات خود بیفزاید و تا مقام منشی‌گری و دامادی خاندان قاجار برسد و با به سلطنت رسیدن ناصرالدین شاه به تهران بیاید و بشود اولین صدراعظم ایران در تاریخ سیاسی این کشور.

امیرکبیر و اصلاحات بی‌شمارش

جمله‌ای است مشهور از امیرکبیر زمانی که به تهران می‌آید و از او درباره اهدافش می‌پرسند و اینکه می‌خواهد در این شهر چه کند. می‌گوید: «می‌خواهم تهران را مثل تبریز آباد کنم». البته امیرکبیر و قائم‌مقام نقش زیادی در پیشرفت و آبادانی تبریز ایفا کرده بودند. داریوش شهبازی در کتاب پرسه در دارالخلافه می‌گوید: «امیرکبیر در دوران کوتاه صدارتش اصلاحاتی عظیم پدید آورد و تحولات شگرف آفرید.»

میرزا تقی‌خان امیرکبیر محل ساختمان دارالفنون را خود شخصا در مجاورت کاخ‌های سلطنتی و در مکانی که سربازان آموزش نظامی می‌دیدند با موافقت ناصرالدین شاه انتخاب کرد و به میرزا رضاخان مهندس تبریزی، یکی از ۵ محصل اعزامی به لندن در زمان عباس میرزا، دستور تهیه نقشه ساختمان را داد.

دارالفنون ۱۳ روز پیش از قتل امیرکبیر و با حضور ناصرالدین شاه، میرزا آقاخان نوری صدراعظم جدید به طور رسمی گشایش یافت.

منبع: همشهری