از انتقاد به سینما تا اعتراض به مسئولینِ کم‌کار سلفی‌بگیر/ چالش‌هایی که با همسریابی شروع شد!
۸ روز از پخش "نون.خ" جدید می‌گذرد و مخاطبین را به تماشای سریال امیدوار کرده است؛ آنقدر بازیگران طبیعی بازی می‌کنند و هوشمندانه به جاذبه‌ها و موسیقی دل‌انگیز این مناطق پرداخته شده، بیننده را ترغیب می‌کند هرچه زودتر به آن مناطق برود.
عید نوروز 1398، سعید آقاخانی بعد از مدت‌ها غیبت و حضور در فیلم‌های سینمایی، با سریالی به تلویزیون برگشت و برای اولین بار با اقوام کُرد شوخی شد. خودش هم از همان دیار بود اما به سختی مراقبت می‌کرد تا همشهریانش آزرده نشوند! در قدم اول با جیب‌های پر از تخمه و ماجرای صادرات و واردات تخمه و برخی شوخی‌های اجتماعی و طعنه‌های سیاسی چند قسمتی را روی آنتن بودند. قرار شد فصل دوم بعد از چند ماه استراحت کار خودش را آغاز کند؛ همان‌طور هم شد و مسئولان مربوطه در شبکه 1 تصمیم گرفتند، "نون.خ"2 رمضانی شود.
فیلمنامه و بازدید از لوکیشن‌ها، سعید آقاخانی و عوامل و هنرمندانش را به طور کامل در کرمانشاه و روستای پریان مستقر کرد. وعده‌ای که او داده بود در فصل دوم بیشتر با جاذبه‌ها و دیدنی‌های این دیار آشنا خواهید شد. نکته بعد دغدغه کارگردان برای نمایش "زلزله کرمانشاه" بود که این اتفاق افتاده است. البته فصل دوم "نون.خ" رمضانی نشد، چون مثل خیلی از مجموعه‌های دیگر "کرونا" پاگیرش شد و 17 قسمت از روز جمعه 22 فروردین‌ماه روی آنتن رفت.
منتقد تلویزیون با اشاره به اوج مدیریت کارگردانی "سعید آقاخانی"، افزود: همانند فصل اول مجموعه، سعید آقاخانی هم در جایگاه کارگردان و هم بازیگر نقش اول، اوج مدیریت کارگردانی و حتی چرخاندن کاراکترها در بستر روایت را نشان داده است. نورالدین خانزاده، شخص اول این جامعه بومی است و نقطه اتکا در مدیریت و شجاعت و سخنوری است. به‌قدری بازیگران طبیعی و هماهنگ‌‌اند که گویا دوربینی وجود ندارد و نوعی مستند داستانی در بستر طبیعت در حال نمایش است. از فعالیت در کوه و به تله افتادن خرس گرفته تا آماده کردن فضا برای استقرار دو سیاه چادر، بعد از رخداد حادثه و استقرار مردم در آن. روابط انسانی، با کمترین غلو، جاری است و نواها و پوشش و گویش و ... به قدری طبیعی و هماهنگ است که علاوه بر استانداری کرمانشاه به عنوان سرمایه‌گذار اصلی، حمایت شخصیت‌های مذهبی منطقه را هم به دست آورده است.
وی افزود: این را بدانید خروج از آپارتمان، پروسه و فرآیند کار را سخت‌تر می‌کند؛ باید فضاهایی که انتخاب می‌شوند با داستان همخوانی داشته باشند، حال و هوا و عوامل همراه باشند و خیلی از اتفاقات دیگر حائز اهمیت است. اینجا پرنیان و روستاهای دیگر را انتخاب کردیم و محل اسکان و شرایط پذیرایی و خواب بازیگران و عوامل برایمان اهمیت داشت. فاصله 85 کیلومتری روستای پرنیان تا کرمانشاه را به جان خریدیم تا خروجی کار به لحاظ اتمسفر و فضای کار خوب باشد.
* لوکیشن‌های آپارتمانی سال‌ها مرا زجر می‌داد
میمنت در پاسخ به این سؤال که توجه به اقلیم‌های دیگر و بومی‌سازی و خروج سریال‌سازان از آپارتمان چقدر تأثیرگذار است، خاطرنشان کرد: مسئله‌ای که سال‌ها مرا زجر می‌داد، لوکیشن‌های آپارتمانی بود. صبح تا شب در تهرانیم و اگر کار نداشته باشیم از آپارتمان بیرون نمی‌آییم، حالا شب هم سریالی نگاه کنیم آن هم در آپارتمان باشد این زندانی با اعمال شاقه است. هیچ‌چیز بدتر از این نیست همه قصه در آپارتمان باشد و کار خوبی که گروه‌ها، اقوام، لوکیشن‌ها، لباس‌ها و فرهنگ‌های مختلف را به تصویر می‌کشند این بسیار عالی و نقطه متمایز به شمار می‌رود.
فیلمنامه و بازدید از لوکیشن‌ها، سعید آقاخانی و عوامل و هنرمندانش را به طور کامل در کرمانشاه و روستای پریان مستقر کرد. وعده‌ای که او داده بود در فصل دوم بیشتر با جاذبه‌ها و دیدنی‌های این دیار آشنا خواهید شد. نکته بعد دغدغه کارگردان برای نمایش "زلزله کرمانشاه" بود که این اتفاق افتاده است. البته فصل دوم "نون.خ" رمضانی نشد، چون مثل خیلی از مجموعه‌های دیگر "کرونا" پاگیرش شد و 17 قسمت از روز جمعه 22 فروردین‌ماه روی آنتن رفت.
برگِ برنده "نون.خ"یکی از برگ برنده‌های "نون.خ" توجه سعید آقاخانی به مناطق بکر و دیدنی استان و استفاده پررنگ از بازیگران بومی است. کاری که برخی از سریال‌ها به اشتباه از مسیر دیگری استفاده می‌کنند؛ استفاده از بازیگران صاحب‌نام با لهجه‌ها و گویش‌های دست و پا شکسته! اینجا کارگردان این ریسک را به جان خریده تا از بازیگران آن دیار استفاده کند؛ به طوریکه امروز آنقدر این روند طبیعی جلو می‌رود که دوربینی در کار نیست و همه‌چیز مستند واقعی از آن روستای زیبای استان کرمانشاه است.
دو سیاه چادر و بهانه اجتماعی جدید و نزدیکسلطانمحمدی درباره استفاده از مناطق بکر و ترکیب بازیگران گفت: در مجموعه فعلی، موضوعات جاری در منطقه کردنشین غرب کشور دستمایه پردازش کنش‌ها و واکنش‌های بازیگران شده و چه موضوعی به نسبت دوره نخست این مجموعه، مهمتر از زلزله مهیب غرب کشور. در همین چند قسمت نخست، پردازش این موضوع به خوبی صورت گرفته و همین، بهانه ایجاد اجتماعی جدید و نزدیکتر، در بستر روایت شد و این بار در دو سیاه چادر بزرگتر، همزیستی تداوم داده شده است. برقراری سیاه چادر، در فضای باز طبیعی، تداوم همان تصاویر بکر سری نخست مجموعه از جغرافیای غرب کشور است و این بار، گوشه‌های دیگری نشان داده شده است.
ترکیب خوب بازیگران کردتبارِ "نون.خ"او خاطرنشان کرد: تا پایان 7 قسمت ماجرا، ترکیب بازیگران کردتبار مجموعه، بخوبی در کنار هم قرار گرفته‌اند و تنها عنصر نه چندان هماهنگ، ورود امثال میرطاهر مظلومی و شقایق دهقان، در هویتی بظاهر بومی اما عملاً غیربومی به داستان است. به این باید، نحوه ورود حمیدرضا آذرنگ به داستان را نیز افزود که در ادامه هجو کردن رفتار تهرانی‌ها در سری نخست که منجر به ازدواج او با خانمی تهرانی شد و بظاهر این خانم متمول را گول زد، این بار او را با کودک شیرخواره‌اش در حالی نشان دادند که مادر تهرانی‌اش، او را رها کرده و پیش خواهرش به هلند رفته است و به سخن دیگر، بی‌عاطفگی چنین بانوان متمولی را به رخ کشیدند! ورود این کاراکتر با پیشینه بیماری اعصاب و ورود میرطاهرمظلومی، با پیشینه زندانی بودن، دو مشخصه‌ای است که تا پایان 7 قسمت مجموعه، خیلی هماهنگ با بقیه در نیامده است.
چرا بازیگران "نون.خ" خوبند؟نکته‌ای که در فضای مجازی و نگاه کارشناسان مشترکاً مطرح شد ترکیب بازیگران کُرد و ایفای نقش قابل توجه آنها است. بازیگرانی که خیلی‌هایشان در واقعیت با همان لباس‌ها زندگی می‌کنند و همان خلق و خو را دارند؛ "سلمان" سریال واقعاً خوش خنده است، وقتی در هنگام غذا خوردن به او رسیدیم و یا عمو کاووس که بسیار متواضع است. سعید آقاخانی، حمیدرضا آذرنگ و میرطاهر مظلومی هم پاسخگویی و انتقادپذیری و رفتارشان چه با مردم منطقه و بازیگران دیگر که کمتر شناخته شده‌اند نشان می‌دهد که حرفه‌ای‌گری فقط ادای دیالوگ درست و هنرنمایی صرف نیست بلکه اخلاق هنرمندی هم مهم است. این صمیمیت و کردار درست را از نزدیک شاهدش بودیم و بسیار بازیگران بومی حرفه‌ای و هنرمندی در سریال "نون.خ" ایفای نقش کردند.
میرطاهر مظلومی موفق‌تر از دیگر ورودی‌های جدید سریالبازیگران بسیار خوب در کنار هم قرار گرفته‌اند؛ از سعید آقاخانی که نقش "نورالدین خانزاده" را به خوبی ایفا کرده تا ماشاالله وروایی در نقش "عمو کاووس" و دیگر کاراکترهایی مثل "ادریس" و "کیوان" و از ورودی‌های جدید هم می‌توان به جذابیت ماجرای دایی شفیع و عمو کاووس اشاره کرد که بیشتر به چشم آمده است. تلاش میرطاهر مظلومی برای متفاوت بودن جواب داده و نخواسته دایی شفیع "نون.خ" را به گونه‌ای بازی کند که قبلاً در قاب‌های دیگر به نمایش درآورده است. او تنها تُرک میان کُردهای سریال "نون.خ" است و توانسته علاوه بر دیگر اقوام، توجه آذربایجانی‌ها را به این سریال جلب کند. البته در این بین به ضعف ایفای نقش کاراکتر محیار (داماد نورالدین) اشاره دارند که در فصل اول بهتر دیده شد. و حتی مخاطب تا اینجای کار از مجید یاسر در نقش "بهنام" هم بازی خاصی ندید.
منتقد تلویزیون با اشاره به اوج مدیریت کارگردانی "سعید آقاخانی"، افزود: همانند فصل اول مجموعه، سعید آقاخانی هم در جایگاه کارگردان و هم بازیگر نقش اول، اوج مدیریت کارگردانی و حتی چرخاندن کاراکترها در بستر روایت را نشان داده است. نورالدین خانزاده، شخص اول این جامعه بومی است و نقطه اتکا در مدیریت و شجاعت و سخنوری است. به‌قدری بازیگران طبیعی و هماهنگ‌‌اند که گویا دوربینی وجود ندارد و نوعی مستند داستانی در بستر طبیعت در حال نمایش است. از فعالیت در کوه و به تله افتادن خرس گرفته تا آماده کردن فضا برای استقرار دو سیاه چادر، بعد از رخداد حادثه و استقرار مردم در آن. روابط انسانی، با کمترین غلو، جاری است و نواها و پوشش و گویش و ... به قدری طبیعی و هماهنگ است که علاوه بر استانداری کرمانشاه به عنوان سرمایه‌گذار اصلی، حمایت شخصیت‌های مذهبی منطقه را هم به دست آورده است.
از ما می‌خواهند "نون.خ" در فصل‌های بعدی ادامه پیدا کندوی در خصوص علاقه مخاطب و بیننده برای ادامه "نون.خ"، گفت: انتظارات و توقعات آنقدر بالا رفته که از ما می‌خواهند موضوعات جدیدی را دستمایه قرار دهیم و "نون.خ" در فصل‌های بعدی ادامه پیدا کند. تا اینجا بازخوردهایی که داریم مردم مناطق کُرد بسیار به ما عنایت داشتند و استقبال کردند. البته ما معتقدیم کارمان بدون عیب نیست و تلاش‌مان این بوده کاری که رنگ و لعابِ فرهنگ ایرانیان این منطقه را نشان می‌دهد و از جاذبه‌های مناطق بکر و دیدنی‌اش حرف می‌زند را نشان دهیم. مردی پای تلویزیون بنشینند و یاد مشکلات ناشی از این روزهای جامعه نیفتند. برای ما کیفیت مهم بوده که لبخند رضایت مردم را ببینیم. از طرفی دیگر در راه ایجاد پیوند میان اقوام، مردم با کرمانشاه و کردستان و مناطق غرب کشور آشنا شوند.
به کاووس عشق می‌ورزم؛ "آذرنگ" بدون کمک گرفتن با لهجه صحبت میکندوی در پاسخ به این سؤال که دوست داشتید نقش دیگری غیر از "کاووس" را بازی می‌کردید، گفت: به کاووس عشق می‌ورزم؛ شخصیتی است که حالا حالاها ظرفیت دارد و می‌توان به او اعتماد کرد و این اجازه را برای صحنه‌گردانی پررنگ‌تر داد.اما در بین بازیگران سریال، آنهایی که بالأخره توانمندی بالایی دارند می‌توان به خود سعید آقاخانی، حمید آذرنگ و میرطاهر مظلومی اشاره کرد. آذرنگی که کاملاً بدون کمک‌گرفتن از دیگران و خودش به ادای این لهجه و گویش رسید. میرطاهر مظلومی که در این اقلیم به ادای تمایز و تفاوت در ایفای نقش توجه دارد و سعید آقاخانی که در ایفای نقش خودش و مدیریت صحنه و کارگردانی‌اش کوتاه نیامده است. بسیاری آمدند و تست دادند اما او بهترین‌ها را کنار هم قرار داد.
باید برای همه استان‌ها و فرهنگ‌ها، سریال ساخته شودوروایی اعتقاد دارد که همه استان‌ها می‌توانند ماجراها و داستان‌های قابل توجه و جذابی داشته باشند و دستمایه سریال‌ها و برنامه‌سازی‌های مختلف شوند؛ او اظهار کرد: از نظر اقلیمی، بیان و لهجه باید سریال ساخته شود. ظرف فرهنگ ایرانی پرملاط و جامع است و باید دوربین‌ها از تمرکززدایی و تک‌بعدی بودن خارج شوند و به این مناطق بیایند. از جنوب، شرق، غرب و ... بگویند؛ واقعاً باید به این فرهنگ‌ها پرداخته شود. بسیاری نمی‌دانستند کرمانشاه این دره‌ها و جاذبه‌های توریستی زیبا را دارد. همان کسی که شفیع و کاووس را دوست داشته باشد سرزمین ایران را هم دوست دارد.
میرطاهر مظلومی در نقش "دایی شفیع"میرطاهر مظلومی بازیگر جدیدی است که به "نون.خ"2 پیوسته و به تازگی جلوی دوربین رفته است. او نقش دایی شفیع و برادر زن "آقای نون.خ" را بازی می‌کند؛ او به خبرنگار خبرگزاری تسنیم، گفت: کار بومی و حضور در لوکیشن‌هایی به دور از آپارتمان‌های معمول، همیشه برای من لذت‌بخش بوده است. همان‌طور که در برخی از کارهای دیگر اینچنین بوده است.
روایت مدیر تولید "نون.خ" از رسیدن به رئال روستاییمنصور غضنفری مدیر تولید سری دوم "نون.خ" است؛ شاید بیش از همه دوندگی و تلاش می‌کند تا بهترین‌ها برای این سریال رقم بخورد. او درباره خروج سریال‌ها از آن آپارتمان‌های معمول که شبیه به هم شده‌اند به خبرنگار خبرگزاری تسنیم، گفت: بر اثر اینکه مردم عادت کرده بودند غالباً سریال‌ها را در سیستم کارهای آپارتمانی ببینند، تلویزیون بیننده‌اش را از دست داده است و به آسیب‌شناسی مخاطبین تلویزیون نگاه کنیم عمدتاً سریال‌ها شبیه به هم ساخته می‌شوند. نکته‌ای که پیش قراول آن سریال "پایتخت" بود و در فصل دوم "نون.خ" از آپارتمان خارج شدیم و به محیط‌های رئال روستایی آمدیم؛ گاهی اوقات از این فضای آپارتمان خارج می‌شوند و به فضاهای شهری می‌روند. باید از این شهرنشینی به پرداخت‌های بکر و دیدنی روستایی رسید.
وی افزود: این را بدانید خروج از آپارتمان، پروسه و فرآیند کار را سخت‌تر می‌کند؛ باید فضاهایی که انتخاب می‌شوند با داستان همخوانی داشته باشند، حال و هوا و عوامل همراه باشند و خیلی از اتفاقات دیگر حائز اهمیت است. اینجا پرنیان و روستاهای دیگر را انتخاب کردیم و محل اسکان و شرایط پذیرایی و خواب بازیگران و عوامل برایمان اهمیت داشت. فاصله 85 کیلومتری روستای پرنیان تا کرمانشاه را به جان خریدیم تا خروجی کار به لحاظ اتمسفر و فضای کار خوب باشد.
پیام‌های کُردها به سیروس میمنت در شرایط زلزله و سیلسیروس میمنت نقش کیوان را در فصل اول سریال "نون.خ" برعهده داشت؛ او همیشه علاقه‌مند نویسندگی و بازیگری کاری برای خطّه خودش بوده است. او درباره توجه به اقوام در تلویزیون به خبرنگار خبرگزاری تسنیم، گفت: خوشبختانه قوم کرد و بسیاری از اقوام دیگر، علاقه‌مندند درباره‌شان کارهای متفاوت و متنوعی ساخته شود و عمدتاً تأثیرگذارند؛ مگر اینکه به آنها توهین شود؛ تا توهین نبینند عکس‌العملی نشان نمی‌دهند. سعید آقاخانی بسیار مراقب بوده که به این قوم غیور، توهینی نشود و یا ناراحت و آزرده نشوند. حتی شاهد بودم سکانسی خیلی خوب از آب درآمد اما به خاطر شکی که داشت شاید توهین‌آمیز باشد از خیر آن گذشت. همه گروه "نون.خ"، کارگردان و نویسنده می‌کوشند سکانس، پلان یا دیالوگ برخورنده‌ای، به تصویر کشیده نشود. مردم کُرد هم به شدت آگاهند و از سری اول آن استقبال کردند. پیام‌هایی به من داده می‌شد که در شرایط زلزله و سیل، گِل‌ها را کنار می‌گذاریم و این سریال را نگاه می‌کنیم و خستگی ما درمی‌رود.
* لوکیشن‌های آپارتمانی سال‌ها مرا زجر می‌داد
میمنت در پاسخ به این سؤال که توجه به اقلیم‌های دیگر و بومی‌سازی و خروج سریال‌سازان از آپارتمان چقدر تأثیرگذار است، خاطرنشان کرد: مسئله‌ای که سال‌ها مرا زجر می‌داد، لوکیشن‌های آپارتمانی بود. صبح تا شب در تهرانیم و اگر کار نداشته باشیم از آپارتمان بیرون نمی‌آییم، حالا شب هم سریالی نگاه کنیم آن هم در آپارتمان باشد این زندانی با اعمال شاقه است. هیچ‌چیز بدتر از این نیست همه قصه در آپارتمان باشد و کار خوبی که گروه‌ها، اقوام، لوکیشن‌ها، لباس‌ها و فرهنگ‌های مختلف را به تصویر می‌کشند این بسیار عالی و نقطه متمایز به شمار می‌رود.
مردم با دیدن سریال‌های بومی، از گردشگری لذت میبرندنسرین مرادی همسر کیوان (فریده) در سریال "نون.خ" به ساخت سریال‌های بومی و توجه تلویزیون به اقوام و آداب رسوم به خبرنگار خبرگزاری تسنیم، گفت: این خیلی فرصت خوبی است برای اینکه اقوامی همچون کُردها را خیلی بهتر بشناسند، وقتی در قالب فیلم و سریال، این اقوام دیده می‌شوند به طور واقع، فرهنگشان و آداب و رسومشان برای همه شناخته می‌شود. زندگی‌های پرجاذبه و زیبایی دارند که همه از این جاذبه‌های بصری و گردشگری لذت می‌برند.
خوشحالی "ندا قاسمی" از توجه تلویزیون به اقوامندا قاسمی نقش شیرین و یکی از دختران "نون.خ" را بازی می‌کند. او از سال 1387 کار تئاتر را شروع کرد و یکی دو سال بعد به صداوسیمای کرمانشاه رفت و در رادیو گویندگی کرد، مجری صداوسیما بود و در سریال‌های کرمانشاهی حاضر شد تا اینکه با گروه "نون.خ" آشنا شد. او به شرایط کار با سعید آقاخانی اشاره کرد و گفت: اوایل کار سخت بود، چون حرفه‌ای بودند و ارتباط گرفتن با این آدم‌‌ها خیلی سخت و پیچیده است. خوشبختانه در ادامه کار صمیمیتی ایجاد شد و در فصل دوم، اوضاع بهتری است. خوشبختانه درباره قوم کُرد که از این فضاهای نمایشی دور بودند کاری ساخته شد و فرهنگ‌ها و آداب رسومشان به نمایش درآید. امیدوارم توجه به اقوام و بومی‌سازی در تلویزیون ادامه پیدا کند.