سریال «تد» را ببینیم یا نه؟

فرادید| سریال هفت قسمتی «تد» که تمام قسمت‌های آن دو روز قبل به صورت همزمان منتشر شدند، نوعی پیش‌درآمد داستانی برای فیلم‌های سینمایی «تد» و «تد 2» است که در سال‌های 2012 و 2015 اکران شدند.

به گزارش فرادید؛ در این سریال ما به دورۀ نوجوانی جان بنت می‌رویم؛ یعنی زمانی که تازه چند سال از زنده شدن جادویی خرس عروسکی‌اش می‌گذرد. حالا جان یک پسر شانزده‌سالۀ دبیرستانی است؛ یک پسر ساده، کم‌تجربه و گاهی توسری‌خور. اما تد تقریبا همان شخصیتی را دارد که در فیلم‌های قبلی داشت.

البته طرفداران شخصیت و سبک بیان تد، ممکن است انتظاری غیر از تماشای دوبارۀ همان تکیه‌کلام‌ها و فحاشی‌ها نداشته باشند، اما از یک دید هنری‌تر و منتقدانه‌تر، نمی‌توان این سریال را یک تلاش موفق برای بازگشت به یک شخصیت کمدی جذاب قلمداد کرد.

یک نکتۀ دیگر هم هست که کفۀ منفی تماشای این سریال را سنگین‌تر می‌کند؛ در فیلم‌های قبلی، دنیای سریال دنیای بزرگسالان بود و بنابراین شاید سبک بیان و رفتارهای پرده‌درانه، تا حدی قابل تحمل‌تر بودند؛ اما در سریال، دنیا دنیای نوجوان‌های دبیرستانی است و همین باعث می‌شود که پرده‌دری‌ها پرده‌درانه‌تر و ناهنجاری‌های اخلاقی‌ ناهنجارتر جلوه کنند.

به عبارت دیگر گویا سریال «تد» می‌خواهد جاذبه‌اش را از تاکید بیشتر و بی‌پرواتر بر عناصر کمتر اخلاقی یا خلاف عرف عام به دست بیاورد؛ اما در دنیایی که رسانه‌های اجتماعی‌اش پر شده‌اند از انواع شوخی‌های مبتذل و سبک بیان‌های رکیک و بی‌ارزش، به نظر می‌رسد که حتی طرفداران پر و پا قرص کمدی هم بهتر است به دنبال خنده‌های عمیق‌تر و باارزش‌تری بگردند.