نگاهی به آیین مذهبی عجیبی که در آن راهبان بودایی ژاپن خود را مومیایی می‌کردند
یکی از عجیب ترین جاذبه های گردشگری جهان در ژاپن وجود دارد. در معابد شمال ژاپن ۱۶ راهب مومیایی شده موسوم به سوکوشین بوتسو (Sokushinbutsu) برای بازدید خواهید یافت.
این راهبان پیرو شوگندو (Shugendō) بودند که شکل باستانی بوداییسم است و در عملی که «حد نهایی ترک نفس» تلقی می‌شود مُرده‌اند. تمرکز و ازخودگذشتگی این راهبان غیرقابل قیاس است.
پس از تکمیل چرخه هزار روزه (معادل سه سال) این رژیم، افراد از نظر روحی آماده ورود به مرحله بعدی تلقی می‌شدند. اما اکثر راهبان دو یا حتی سه چرخه را طی می‌کردند تا احساس کنند به‌طور کامل آماده‌اند. گفته می‌شود یک راهب به‌طرز غیرقابل‌باوری ۲۰ سال را با این رژیم سپری کرد.
آنها پس از اتمام چرخه نهایی خود تمام غذاها و نوشیدنی‌ها را به مدت ۱۰۰ روز حذف می‌کردند و در حالی که مرگ را انتظار می‌کشیدند تنها پیرامون نجات بشر تفکر و مراقبه می‌کردند.
این راهبان در مقبره های خود مهر و موم می‌شدند. آنها به دلیل استقامت خود مورد احترام بودند اما پرستش نمی‌شدند. آن راهبانی که موفق به مومیایی کردن خود شده بودند به مقام «بودا» ارتقا می‌یافتند، به نمایش درمی‌آمدند و توسط پیروانشن مورد توجه قرار می‌گرفتند.
اما به‌طرز غم‌انگیزی همه راهبانی که این فرآیند را انجام می‌دادند موفق نمی‌شدند. زمانی که سرانجام پس از مدتی مقبره‌ها باز می‌شد برخی از اجساد پوسیده شده بودند.
تقریباً ۲۸ سوکوشین‌بوتسو باقی مانده است و تنها ۱۶ مورد از آنها توسط گردشگران قابل بازدید است. معروف‌ترین آنها شینیوکای شونین از معبد دینیچی-بو در کوه یودونو است.
اکثر راهبان خودمومیایی‌شده این کار را در نزدیکی همین معبد مقدس انجام دادند. گزارش‌ها حاکی از آن است که یک چشمه محلی دارای مقادیر زیادی آرسنیک در آن حوالی است که می‌تواند به راهبان در روند مومیایی‌شدن کمک کرده باشد.
منبع: روزیاتو
منبع: faradeed-171261