گل محمدی در لیگ بیست و سوم تنها تا میانه راه دوام آورد
ورود پرسپولیس به دوران پسا یحیی
مربی آرام و باشخصیت فوتبال ایران که پس از شش بار استعفا دادن و بازگشتن این بار پای استعفایش ایستاد و رفت که رفت. یحیی که به هر شکل این فصل را با پرسپولیس ادامه داد و به نظر میرسید تا پایان فصل هم با سرخها بماند دیگر دوام نیاورد تا پرسپولیسیها وارد دوران پسا یحیی شوند. اما دومین دوره سرمربیگری یحیی گلمحمدی در پرسپولیس شاید با افتخاراتی دستنیافتنی برای هر مربی دیگری همراه باشد. او با رسیدن به سه عنوان قهرمانی لیگ، دو سوپرکاپ و یک حذفی در کنار رسیدن به فینال لیگ قهرمانان آسیا به کار خود به این شکل پایان داد. شاید عجیب باشد که بعد از گذشت هفت ماه از رسیدن به سه گانه قهرمانی، یک مربی در شرایطی که اختلاف دو امتیازی با صدر جدول دارد، تصمیم به قطع همکاری بگیرد.
یحیی گلمحمدی اما با پرسپولیس که نه همانطور که خودش مدعی شده با این مدیریت به خط پایان رسیده بود تا چاره کار را در استعفا و قطع همکاری ببینید. او در پایان بازی مقابل مس رفسنجان با حضور در نشست خبری از پایان همکاریاش و استعفا خبر داد. شاید خیلیها به واسطه تکرار این تصمیم طی چند وقت اخیر از سوی گلمحمدی آن را جدی نگرفتند اما دوستان سرمربی پرسپولیس همان موقع هم مدعی شده بودند که این استعفا نه به واسطه توقف مقابل مس رفسنجان که حتی در صورت پیروزی در این بازی نیز بهعنوان تصمیم قطعی یحیی، عنوان میشد. گلمحمدی در نشست کوتاه خود با مدیرعامل باشگاه نیز روی تصمیم خود پافشاری کرد و این مسئله باعث شد تا اعضای هیئتمدیره به دنبال جانشین وی باشند.
بااینحال در مسیر پایان همکاری نیاز به توافق دوجانبه بود؛ موضوعی که بار دیگر عنوان شد یحیی گلمحمدی را سیبل هواداران قرارداد. اینکه او با درخواستی چندمیلیاردی برای فسخ قرارداد، مانع تصمیمگیری باشگاه برای آینده نیمکت این تیم شده و البته از سوی دیگر قصد دارد با تحتفشار گذاشتن مدیریت باشگاه، شرایط بازگشت دوبارهاش فراهم شود. گلمحمدی اما نمیخواست وارد بازی دوبارهای شود و همانطور که در نشست خبری خود نیز به بحث رسانهای و شرایطی که باعث تحتفشار قرار گرفتن چند وقت اخیرش شده، این بار هم با مشاهده وضعیت کنونی تصمیم خود را به مدیریت باشگاه اعلام کرد. او نه برای فسخ با این باشگاه چکی برای مطالباتش دریافت کرد و نه اعداد عجیبوغریبی که طی چند وقت اخیر مطرحشده را خواهان شد. موضوعی که باعث شد نماینده او با حضور در جلسه بادرویش، فسخ دوجانبه را امضا کند و بهاینترتیب دوران حضور یحیی گلمحمدی در این تیم روی عدد 1455 روز به پایان رسید.
دورانی پرافتخار و همراه با جام برای هواداران این تیم. گلمحمدی در این مدت 179 بار روی نیمکت پرسپولیس نشست و 107 برد، 51 تساوی و 21 باخت را با قرمزها تجربه کرد و 372 امتیاز به دست آورد و به متوسط 2.08 امتیازی به ازای هر بازی رسید. اما پرسپولیسیها پس از عصر یحیی به دوران پس از او پا خواهند گذاشت و با مربی دیگر نیم فصل دوم لیگ را پیگیری خواهند کرد. اتفاقی که نمیتواند چندان آن را کوچک بر شمرد چرا شاید جابجایی مربی در هر مقطع زمانی و در هر باشگاهی چندان غیرمعقول نباشد اما داستان تیمی چون پرسپولیس کاملا متفاوت است.
واقعیت اینکه بعد از عبور از یحیی گل محمدی و پایان این دوران طلایی مدل فوتبال پرسپولیس باید پیشرو باشد و به سطح اول فوتبال دنیا نزدیک شود. این تیم نیاز دارد تا از آکادمی خودش تغذیه کند و متناسب با بالا آمدن بازیکنان جوان آکادمی اقدام به جذب و خرید ستارهها کند کما اینکه در تمام سالهای اخیر باوجود قهرمانیهای متعدد هیچوقت تعادلی در این زمینه برقرار نبوده و بحث استفاده از داشتههای آکادمی همیشه و با هر مربیای مغفول مانده است. پرسپولیس نیاز به یک سرمربی جدید دارد تا به موازات تداوم موفقیتها در این تیم رفرم ایجاد کند و حتی اگر قهرمان نشد و جامی نگرفت هوادارانش به خاطر آن رفرم آنقدر خوشحال و خشنود باشند که هیچ کس به گزینه جایگزین فکر نکند و همه منتظر چیدن محصولات این کاشت بزرگ باشند.
بر این اساس مربی جایگزین یحیی باید با اندیشههایی جدید وارد باشگاه شود و دوران تازهای را رقم بزند. دورانی که همراه با رو کردن ستارههایی جاه طلب برای درخشش در فوتبال ایران همراه باشد. در حال حاضر پرسپولیسیها چند ستاره پا به سن گذاشته همچون وحید امیری، سروش رفیعی، امید عالیشاه و حتی علیرضا بیرانوند را در ترکیب خودشان میبینند که به پایان دوران بازیگریشان نزدیک میشوند. برای عبور از این دوران گذار پرسپولیسیها باید از همین حالا دست به کار شده و با مربی جایگزین به دنبال درانداختن طرحی نو باشند.