۱۰ روش عجیب زیباترین زنان تاریخ برای زیبا ماندن

زیبا بودن کار آسانی نیست .زیباترین زنان تاریخ از همان ابتدا چنین زیبا به دنیا نیامده بودند. آن ها سخت برای زیبا بودن تلاش کردند – و گاهی اوقات، چند دل و روده حشره له شده، آبگوشت پرندگان، یا حتی مدفوع برای زیباتر شدن به کار گرفته اند. پشت هر زیبایی قابل توجهی در تاریخ، یک راز کثیف در مورد کارهای عجیبی که برای رسیدن به آن زیبایی انجام شده، وجود دارد و در ادامه این مطلب قصد داریم شما را با ۱۰ راز عجیب در مورد رویکردهای زیباترین زنان تاریخ برای زیبا شدن و زیبا ماندن آشنا کنیم.

۹- کلئوپاترا: حمام در شیر الاغ

ملکه کلئوپاترا قلب قدرتمندترین مردان زنده دوران خود را تسخیر کرد. شاید این به خاطر زیبایی و شکوهش بود. شاید هم قدرت افسونگری اش. یا شاید هم آن عطر شیرین مدفوع حیوانات و روده حشرات بود. کلئوپاترا، به هر حال، تقریباً به طور قطع از رسوم زیبایی معمول زمان خود پیروی می کرد – و این به معنای زدن یک رژلب ساخته شده از روده سوسک له شده و قرار دادن مدفوع کروکودیل پودر شده زیر چشمانش بود. اما کلئوپاترا خود را به رژیم زیبایی یک زن روستایی محدود نمی کرد. او یک ملکه بود، و این بدان معنا بود که می توانست تجملی ترین روش ها برای زیبایی را امتحان کند: استحمام در شیر ترش شده الاغ. خدمتکاران او هر روز ۷۰۰ الاغ را می دوشیدند تا بتوانند یک وان را با شیرشان پر کنند. پس از آن، کلئوپاترا در داخل این شیر حمام می کرد. علت استفاده از شیر الاغ این بود که در آن زمان گفته می شد این روش چین و چروک را کاهش می دهد – و ممکن است واقعاً جواب داده باشد. لاکتوز ترش شده به اسید لاکتیک تبدیل می شود که می تواند لایه سطحی پوست روی بدن زن را بردارد و پوست صاف تر و بدون لکه زیر آن را نمایان کند. این راز واقعی زیبایی او بود: سوزاندن و برداشتن لایه بالایی پوستش.

۷- ملکه الیزابت اول: پوشاندن صورت با سرب

مسموم کردن خودتان با سرب یک مد زودگذر نبود. هزاران سال است که این روش ابزاری برای یک ظاهر عالی بوده است. در حالی که ممکن است نفرتیتی مقدار کمی سرب را به دور چشم هایش مالیده باشد، اما در مقایسه با ملکه الیزابت اول هیچ بود. در طول دوران ملکه الیزابت، محبوب ترین محصول پوستی چیزی به نام “سفیداب ونیزی” بود – که در واقع مخلوطی از سرب و سرکه بود که زنان روی پوست خود می گذاشتند تا رنگ پوست خود را به رنگ سفید چینی در بیاورند. هیچ کس بیشتر از خود ملکه الیزابت از آن استفاده نمی کرد. هنگامی که ۲۹ ساله بود، الیزابت به آبله مبتلا شد و زخم های ناشی از آن روی پوستش باقی ماند. او به شدت از نشان دادن جای زخم های آبله رو صورتش در انظار عمومی خجالت می کشید – و بنابراین، در عوض، هر سانتیمتر از بدنش را با این رنگ سفید سمی پوشاند. ملکه الیزابت آنقدر از این سفیداب سربی استفاده می کرد که بدون آن شناخته نمی شد. وقتی یک مرد، ارل اسکس، به طور تصادفی و بدون آرایش او را دید، به تمسخر گفت که او یک “لاشه کج و معوج” را در زیر آن روکش ضخیم سفیداب ونیزی پنهان کرده است.

۵- ماری، ملکه اسکاتلند: حمام در شراب

مری، ملکه اسکاتلند، یک زیبای طبیعی نبود. او با بینی کمی بزرگ و چانه ای کمی بیش از حد تیز به دنیا آمد – اما ملکه بود و مصمم بود که زیبا باشد. برای زیبا جلوه دادن پوستش تا سرحد ممکن، او از خدمتکارانش می خواست وانی پر از شراب سفید آماده کنند. او در این وان فرو می رفت زیرا متقاعد شده بود که شراب چهره اش را بهبود می بخشد. این روش دیوانه وار و عجیب به نظر می رسد اما کاری است که برخی ها حتی امروز هم انجام می دهند. امروزه به آن شراب درمانی می گویند، و مکان هایی در سراسر جهان وجود دارد که شما می توانید درمان مری، ملکه اسکاتلند را خودتان تجربه کنید. گفتن اینکه ملکه دقیقاً از چه چیزی استفاده می کرد سخت است، اما شراب درمانی های مدرن در واقع شراب الکلی و قابل نوشیدن نیست. در عوض، آن ها از باقی مانده کمپوست حاصل از فرآیند شراب سازی استفاده می کنند و مست کنندگی ندارد.

۳- لوکرزیا بورجیا: سپری کردن روزهای متوالی برای شستن مو

لرد بایرون، شاعر، یک بار گفته بود که موهای لوکرزیا بورجیا “زیباترین و لطیف ترین موهای قابل تصور” است. او این صحبت ها را تنها برای فراهم کردن بیتی از اشعارش به زبان نیاورده بود. بایرون عاشق بود، در واقع، به قدری که یک رشته از موهای لوکرزیا را دزدید و آن را کنار تختش نگه می داشت. شبیه یکی از آن داستان های عاشقانه قدیمی است که در آن یکی از طرفین در نهایت از دیگری بیزار می شود. با این حال، لوکرزیا احتمالاً از این عشق خوشش می آمد. او به خاطر تلاش هایی که برای زیبا کرد موهایش انجام می داد شایسته کمی شهرت بود – چون روزها را صرف شستن آن ها می کرد. موهای لوکرزیا روشن و بلوند بود، اما این طبیع نبود. همه اعضای خانواده اش موهای تیره ای داشتند. با این حال، لوکرزیا با شستن آن در آب لیمو برای ساعت ها، و سپس خشک کردن آن در نور خورشید برای ادامه روز، اطمینان حاصل می کرد که موهایش مانند خورشید بدرخشد. این کار آنقدر طول می کشید که لوکرزیا به طور مرتب سفرهایش را برای شستن موهایش کنسل می کرد. نامه های متعددی از ملازمان لوکرزیا بدست آمده و امروز موجود هستند. در آن ها، او مودبانه از مردم عذرخواهی می کند و توضیح می دهد که چند روز دیر خواهد کرد چون باید “لباس هایش را مرتب کند و سرش را بشوید”.

۱- سیمونتا وسپوچی: آرسنیک، زالو و ادرار انسان

حتی اگر نام او را ندانید، احتمالاً چهره سیمونتا وسپوچی را دیده اید. او مدل مورد علاقه برخی از بزرگ ترین نقاشان دوران رنسانس بود. او حتی برای ترسیم چهره الهه عشق در مرکز نقاشی “تولد ونوس” انتخاب شد. در دوره رنسانس، همه می خواستند شبیه او باشند و به همین خاطر ترند زیبایی او را دنبال می کردند: زالو، سم و بسیاری چیزهای دیگر. برای اینکه پوستشان رنگ پریده، سفید و زیبا بماند، زنان زمان وسپوچی زالوها را به گوششان می چسباندند. زالوها خون را از صورتشان می مکیدند و صورت آن ها را به شکل مرده هایی رنگ پریده در می آوردند. کسانی که نمی خواستند تا این حد زیاده روی کنند می توانستند از ماسک صورت استفاده کنند. زنان دوره رنسانس تکه های نان و سفیده تخم مرغ را با سرکه مخلوط می کردند و سپس آن را روی صورت خود می گذاشتند – یک راز زیبایی که به عنوان یک دستورالعمل عالی برای مرغ سرخ شده نیز عمل می کرد. در آن زمان موهای ابرو کنده می شد یا ایده آل ترین گزینه این بود که از ته سوزانده می شد. زن ها موهایشان را با آرسنیک و زاج می کردند و بعد با طلا آن را براق می کردند. اما این در مقایسه با کاری که برای طلایی و بلند کردن موهایشان می کردند هیچ بود. برای وسپوچی، این کار طبیعی بود، اما زنان فقیرتری که می خواستند از او تقلید کنند، راه خودشان را پیدا می کردند. آن ها موهای خود را در ادرار انسان سفید می کردند.