فردای اقتصاد: بر اساس گزارش مرکز پژوهش‌های مجلس، سهم منابع حرارتی، برقابی، اتمی و تجدیدپذیر از ظرفیت تولید برق در سال ۱۴۰۱ به ترتیب ۸۴.۴درصد، ۱۳.۴درصد، ۱.۱درصد و ۱درصد بوده است.
در مقابل، سهم مشترکان مختلف در مصرف برق کشور در سال ۱۴۰۱ عبارت است از؛ صنعتی (۳۶درصد)، خانگی (۳۲درصد)، کشاورزی (۱۴درصد)، عمومی (۹درصد)، سایر مصارف/تجاری (۷ درصد) و روشنایی معابر (۲درصد).
از سوی دیگر، در سال‌های اخیر روند صادرات برق کاهشی و واردات افزایشی بوده که عمدتاً به‌دلیل افزایش میزان تقاضای داخلی برق و رشد نامتناسب ظرفیت‌های نیروگاهی بوده است. (در حال حاضر صادرات و واردات برق فقط توسط بخش دولتی (شرکت توانیر) انجام می‌شود.)
طبق نمودار زیر که واردات و صادرات برق را در طی سال‌های ۱۳۹۶ تا ۱۴۰۱ نشان می‌دهد، اختلاف میان صادرات و واردات برق توسط شرکت توانیر از ۴۰۰۰ میلیون کیلووات ساعت در سال ۱۳۹۶ به حدود ۵۰۰ میلیون کیلووات ساعت در سال ۱۴۰۱ کاهش یافته است.
توانیر در سال ۱۳۹۶، ۸۰۰۰ میلیون کیلووات ساعت صادرات برق و ۴۰۰۰ میلیون کیلیووات ساعت واردات برق داشته است. این درحالی است که در سال ۱۴۰۱ صادرات و واردات برق توانیر به ترتیب به حدود ۴۵۰۰ میلیون کیلووات ساعت و ۴۰۰۰ میلیون کیلووات ساعت رسیده است؛ به عبارت دیگر، در سال‌های ۱۳۹۶ و ۱۴۰۱ به یک اندازه واردات برق انجام شده، اما صادرات در سال ۱۴۰۱ به نصف سال ۱۳۹۶ رسیده است.
در بازه زمانی سال‌های ۱۳۹۶ تا ۱۴۰۱، بیشترین میزان صادرات در سال ۹۹ و در حدود ۹۰۰۰ میلیون کیلووات ساعت و کمترین میزان واردات نیز در سال ۱۳۹۸ و در حدود ۱۵۰۰ میلیون کیلووات ساعت صورت گرفته است.
