(تصاویر) در سال ۲۰۲۳ چه بلایی سر زمین آمد؛ از فضا تماشا کنید

 این روزها در کره زمین مکان‌های محدودی را می‌توان یافت که در آنها اثری از انسان‌ها دیده نشود. طبق برآوردهای انجام شده، ۹۵% از خشکی‌های سطح کره زمین (بدون احتساب قطب جنوب که حتی در آنجا هم بشر، رد پای خود را به جای گذاشته)، نشانه‌هایی از فعالیت انسانی رویت می‌شود. براساس یک تحلیل اخیر، حدود ۱۶% از سطح کره زمین به شدت تغییر شکل یافته است.

توسعه‌های شهری، اقدامات مهندسی در مقیاس بزرگ و پروژه‌های معدنی این روزها در حال تغییر کلی چشم‌انداز سیاره‌مان هستند و این در حالی است که جنگل‌زدایی و کشاورزی، کل اکوسیستم را تغییر می‌دهد. آلودگی‌های تولید شده توسط انسان تقریبا در گوشه گوشه کره زمین به چشم می‌خورد.

ایجاد تغییرات در سطح کره زمین در سال ۲۰۲۳ نیز با سرعتی بالا ادامه داشت. در این مقاله قصد داریم تا به برخی از چشمگیرترین تغییراتی که در سال ۲۰۲۳ توسط انسان‌ها در سطح سیاره‌مان ایجاد شده، اشاره کنیم:

فاجعه جزیره ریف پیرسون

تا دو سال پیش، ریف پیرسون در دریای چین جنوبی، یک جزیره مرجانی کوچک در بین بیش از ۱۰۰ صخره و ذرات مرجان پوشیده از شن بود و وقتی از فضا به این منطقه نگاه می‌کردید، به عنوان بخشی از جزایر اسپراتلی دیده می‌شد. (در عکس زیر، می‌توانید ببینید که این منطقه در سال ۲۰۲۱ چگونه به نظر می‌رسیده). اما ویتنام که از اواخر دهه ۱۹۷۰ این جزیره را اشغال کرده، در اواخر سال ۲۰۲۱، یک پروژه بزرگ را در این منطقه آغاز کرد. آنها با لایروبی و دفن زباله‌ها، حدود ۶۶ هکتار زمین به جزیره اضافه کرده و بدین ترتیب یک بندر محافظت شده در وسط صخره‌ها ایجاد کردند که این در تصاویر ماهواره‌ای که در آگوست سال ۲۰۲۳ گرفته شد، قابل رویت است.

استخراج بیش از پیش لیتیوم

در سال‌های اخیر با افزایش تعداد خودروهای الکتریکی و دیگر دستگاه‌های باتری‌دار، تقاضا برای لیتیوم در سراسر دنیا افزایش یافته و هشدارها درباره کمبود این فلز حیاتی در سال‌های آتی باعث شده تا حرص و طعم برای استخراج لیتیوم بیشتر شود.

از جمله پروژه‌هایی که در سال ۲۰۲۳ آغاز شد، پروژه کوچاری اولاروز در آرژانتین است. به وضوح می‌توان حوضچه‌های تبخیر سبز رنگ را در تصویر ماهواره‌ای گرفته شده توسط Maxar Technologies رویت کرد. تبدیل نمک‌زارها به آب نمک و تبخیر آب نمک برای دستیابی به لیتیوم، بلایی است که در سال گذشته میلادی بر سر نمک‌زارهای آمریکای لاتین آمده است.

قبل از انفجار این سد، سطح آب در سد کاخوفکا در بالاترین سطح در چند سال اخیر بود ولی بعد از شکسته شدن آن، تقریبا خشک شد.

ارزیابی برنامه محیط زیست سازمان ملل متحد، این آسیب را یک "فاجعه زیست‌محیطی بزرگ" عنوان کرد که به مراتب فراتر از مرزهای اوکراین را در برمی‌گیرد. چرا که این سد به خودی خود یک اکوسیستم کاملا کارآمد بود که نابود شد و از سوی دیگر سیل در پائین دست، آسیب گسترده‌ای به زیستگاه‌های طبیعی و جوامع گیاهی وارد آورد. این سازمان هشدار داد که آسیب ناشی به دلیل ویرانی سد، احتمالا غیرقابل بازگشت است.

• در ارتفاعات کوه‌های آند (ارتفاع تقریبا ۴۴۰۰ متری) در شیلی، یک سوراخ بزرگ در دل زمین باز شده. این سوراخ در حقیقت معدن روباز مس "کبرادا بلانکا" است که فعالیتش در سال ۲۰۲۳ گسترش یافته. شرکت‌هایی که این معدن را اداره می‌کنند، امیدوارند تا بتوانند سالانه ۳۰۰ هزار تن مس از آن استخراج و تولید کنند.

• در سپتامبر سال ۲۰۲۳، اتیوپی اعلام کرد که با موفقیت سد بزرگ رنسانس اتیوپی را برروی رود نیل آبگیری کرده است. اما انتشار این خبر، خشم کشورهای پائین دستی را برانگیخت و مصر اتیوپی را به تهدید تامین منابع آبی خود متهم کرد. این سد که اتیوپی می‌خواهد از آن برای تولید برق بهره ببرد، به موضوع بسیار بحث برانگیزی تبدیل شده؛ چرا که به دولت این کشور اختیار کنترل آب کشورهای همسایه را می‌دهد.

منبع: خبر آنلاین