جستجو
رویداد ایران > رویداد > فرهنگی > نگاهی به دلایل موفقیت سریال «مگه تموم عمر چند تا بهاره؟»

نگاهی به دلایل موفقیت سریال «مگه تموم عمر چند تا بهاره؟»

سریال «مگه تموم عمر چند تا بهاره؟» این هفته با انتشار قسمت بیست‌وچهارم به پایان رسید؛ یک سریال کمدی متفاوت که علاوه بر خلق موقعیت‌های خنده‌دار، حرف‌های مهمی در حوزه‌های مختلف برای گفتن داشت. سروش صحت در بستر این کمدی، تمرکز اصلی‌اش را روی مباحث روانشناسانه گذاشته بود و از سوی دیگر با ساز و آواز و ماجراهای عشق‌وعاشقی حال‌وهوای جذابی به اثرش داده بود. صحت اینبار هم در سریالش کاستی‌ها و مشکلات را با زبان طنز به نقد کشیده و از پتانسیل جغرافیا و آداب و رسوم شهرهای مختلف برای بالاتر بردن جذابیت اثرش استفاده کرده بود. به بهانه پایان «مگه تموم عمر چند تا بهاره؟»، نگاهی داریم به مهمترین عناصر موفقیت آن.

سروش صحت این‌بار هم سریالش را در نقطه‌ای خوشایند به پایان رساند. تکلیف شخصیت‌هایش به نسبت روشن شد و اکثرشان توانستند با تکیه بر قدرت خودشان به حال خوش برسند.

در سریال جدید سروش صحت همه در هر رده سنی عشق و عاشقی را تجربه کردند.

عشق و عاشقی

یکی از مهمترین ویژگی‌های سریال این بود که همه جور طیف مخاطبی می‌توانست پای آن بنشیند و لذت ببرد. درست است که در لایه‌های زیرین روی پیچیدگی ذهن و شیوه رویارویی با حفره‌های ذهنی صحبت می‌شد اما آنچه باعث می‌شد برای همه دلچسب باشد تمرکز روی ماجراهای عاشقانه آن بود. صحت با کلیشه‌های روابط عاشقانه و عشق در یک نگاه در فیلم‌ها و سریال‌ها شوخی بامزه‌ای کرده بود و با اغراق در این روابط، موقعیت‌های بامزه‌ای شکل داده بود. این ماجراها بخصوص درباره عشق عموجلال، شاهین و رزاقی، رنگ‌ولعاب جذابی داشت.

حضور پر رنگ موسیقی در «مگه تموم عمر چندتا بهاره؟» یکی از ویژگی‌های متفاوت سریال بود.

ساز و آواز

یکی از دلایل مهم جذابیت سریال «مگه تموم عمر چند تا بهاره؟» استفاده از انواع و اقسام ساز و موسیقی بود. صحت برای هر سلیقه و احساس و موقعیتی، سبک متفاوتی از موسیقی در سریالش داشت.

گاهی اوقات می‌توانستیم شنونده یک اپرای لذتبخش باشیم و چند دقیقه بعد، موسیقی فولکلور اصفهانی را به همراه سازهای ضربی و رقص‌‌های دسته‌جمعی ببینیم و بشنویم. همراهی این ساز و آواز و رقص با موقعیت‌هایی که شخصیت‌ها در آن قرار می‌گرفتند، مجموعه‌ای پر از احساس و حال خوب ایجاد کرده بود.

سریال «مگه عمر چندتا بهاره؟» از جمله کارهایی است که مخاطب پیگیر دلش برای کاراکترهایش تنگ می‌شود.

و سرانجام پایان خوش

با توجه به شناختی که از آثار سروش صحت داشتیم می‌دانستیم در این سریال هم بالاخره همه چیز به شیوه این کارگردان ختم به خیر می‌شود. شاهین بالاخره در قسمت پایانی توانست از بی‌انگیزگی فاصله بگیرد، نمایشگاهی از آثارش برگذار کند و به آشتی نسبی با خودش برسد و احساساتش را به دختر مورد علاقه‌اش بروز دهد.

جلال به مونا رسید و شهرام هم توانست با حس برتری جوری خود کنار بیاید. آزی خودش را به عنوان بازنده قبول کرد و تصمیم گرفت از این تهدید به عنوان فرصتی برای آموزش استفاده کند و … سروش صحت با تغییر سطح واقعیت و استفاده از انیمیشن، در قسمت پایانی پای شخصیت‌های داستانش را به حفره ذهنی شاهین باز کرد.

تک‌تک اعضای خانواده وارد سوراخ شدند و یک جورهایی آخرین قطعه از پازل ذهن این شخصیت را کامل کردند. صحت علاوه بر اینکه در کل سریال به زادگاهش ادای دین کرده بود، پایان سریالش را هم در اصفهان قرار داد و با زمزمه شیرین اردشیر کاظمی در انتهای این اثر نقطه گذاشت.  

منبع: فیلم نیوز

منبع: faradeed-167845

برچسب ها
نسخه اصل مطلب